15 Ze ging dus naar huis en deed wat Eli̱a had gezegd. En dagenlang hadden ze te eten+ — zij, haar gezin en Eli̱a. 16 De grote kruik met meel raakte niet leeg en er was altijd genoeg olie in de kleine kruik, overeenkomstig het woord dat Jehovah via Eli̱a had gesproken.

22 Jehovah luisterde naar Eli̱a’s verzoek.+ Het leven* van het kind kwam in hem terug en hij leefde weer.+

24 Toen zei de vrouw tegen Eli̱a: ‘Nu weet ik dat je echt een man van God+ bent en dat Jehovah’s woord dat je hebt gesproken waarheid is.’

36 Rond de tijd van het avondgraanoffer+ kwam de profeet Eli̱a naar voren en zei: ‘O Jehovah, God van Abraham,+ Isaäk+ en Israël, laat vandaag zien dat u God bent in Israël en dat ik uw dienaar ben en dat ik al deze dingen heb gedaan overeenkomstig uw woord.+

38 Toen kwam er vuur van Jehovah naar beneden. Het verteerde het brandoffer,+ de stukken hout, de stenen en het stof, en het verslond het water in de geul.+

46 Maar de hand van Jehovah kwam op Eli̱a, en hij bond zijn gewaad op rond* zijn heupen en rende voor Achab uit, helemaal tot aan Ji̱zreël.

8 Toen nam Eli̱a zijn ambtsgewaad,+ rolde het op en sloeg ermee op het water. Het water verdeelde zich naar links en naar rechts, zodat de twee mannen over droge grond konden oversteken.+

11 Terwijl ze al pratend verdergingen, kwam er plotseling een vurige wagen met vurige paarden+ die hen van elkaar scheidde. En Eli̱a steeg in de storm naar de hemel* op.+

17 Bovendien zal hij voor hem uit gaan met de geest en de kracht van Eli̱a+ om het hart van vaders tot kinderen+ terug te brengen en ongehoorzame mensen tot de praktische wijsheid van rechtvaardigen. Zo zal hij voor Jehovah* een volk voorbereiden.’+

19 Dit is het getuigenis dat Johannes gaf toen de Joden priesters en Levieten uit Jeruzalem naar hem toe stuurden om hem te vragen: ‘Wie ben je?’+

21 Toen vroegen ze hem: ‘Wie dan? Ben je Eli̱a?’+ Hij zei: ‘Die ben ik ook niet.’ ‘Ben je de Profeet?’+ ‘Nee’, antwoordde hij.