Waar gaat het met de wereld naar toe?

DEZE vraag wordt vaak gesteld als wij over de dingen lezen die gewone mensen doen. Bijvoorbeeld:

● Dorice, een jonge vrouw uit de wijk Queens in New York, werd met een mes toegetakeld door een onbekende man die daarna zonder een woord te zeggen wegrende. Hevig bloedend uit wonden op haar hoofd, in haar gezicht en op haar been belde zij in een nabijgelegen gebouw bij verschillende mensen aan om hulp. Enkele huisbewoners belden de politie, maar niemand wilde haar binnenlaten of helpen. Waarom niet? Schijnbaar waren zij bang. „Het is een vreselijke wereld”, zei de moeder van Dorice na de afschuwelijke ervaring van haar dochter.

● Een vliegtuigje was dicht bij het vliegveld van de stad Detroit (VS) neergestort. Eén man lag op sterven en een ander was zwaar gewond. Toen de reddingsploegen de plaats van het ongeluk bereikten, ontdekten zij dat de gewonde mannen reeds van hun portefeuille en andere kostbaarheden waren beroofd. Wie doet nu zo iets? „Monsters, lijken etende boze geesten”, was het commentaar van de Newyorkse Daily News die er verslag over uitbracht.

● Een bestelwagen, waarvan de chauffeur de macht over het stuur had verloren, schoot het trottoir op en stootte een vierjarig jongetje uit de armen van zijn moeder. De moeder, in de mening verkerend dat haar zoontje doodging, schreeuwde: „Niet doodgaan, niet doodgaan.” De chauffeur, die ongedeerd was, sprong uit zijn voertuig om het gewonde jongetje en zijn door paniek aangegrepen moeder te helpen. Onmiddellijk begonnen voorbijgangers de nu onbeheerde bestelwagen te plunderen, onderling vechtend om een deel van de lading sporttruien. „Het is erg deprimerend”, merkte een ooggetuige op. „Het is een jungle.” Het jongetje had een verbrijzeld bekken en gebroken ribben.

● Een hoogleraar in de psychologie en zijn studenten voerden over een periode van twee jaar in de straten van verschillende Amerikaanse steden een aantal gefingeerde misdaden op om te zien wat de reactie was van omstanders die van de „misdaden” getuige waren. De resultaten? In de meeste gevallen geen reactie! Tijdens één gefingeerde inbraak in een auto wilde een voorbijganger meedoen. Bij een andere gelegenheid „stalen” zij heel openlijk een motorfiets. Nauwelijks 15 meter verderop stond een politieauto geparkeerd, maar niemand kwam tussenbeide. Ook was een van de „misdaden” dat een schijnbaar bewusteloze man in de kofferbak van een auto werd gepropt. In New York werd slechts 3 procent van de „misdaden” door getuigen gemeld. Dat was meer dan in steden zoals Boston en Miami, waar niemand ze aangaf.

● Een 26-jarige man, zonder vrienden en in een depressieve stemming, klom op oudejaarsavond naar de top van een dertig meter hoge schoorsteen en schreeuwde: „Ik wil dood! Ik wil dood!” Drie politieagenten spoedden zich naar de bewuste plek en klommen omhoog om hem te redden. Een automatische verwarmingsketel beneden in het gebouw sloeg aan en de schoorsteen begon hevig te roken, zodat de jonge man naar adem snakte en moest kokhalzen en bijna per ongeluk naar beneden viel. Beneden had zich inmiddels een menigte verzameld die het drama gadesloeg. Toen sommigen de benarde situatie van de jonge man zagen, staken zij hun hand omhoog, balden die tot een vuist en hieven een boe-geroep aan. Anderen gilden: „Spring! Laat hem zijn gang gaan.”

Waar gaat het met de wereld naar toe? Een heel goede vraag!