Toeval of ontwerp?
De kleefkracht van de gekko
◼ Wetenschappers staan versteld van het vermogen van de gekko om langs gladde oppervlakken omhoog te lopen. Hij kan zelfs probleemloos over een glad plafond rennen! Hoe krijgt dit verbazingwekkende hagedisje dat voor elkaar?
Volgens de Bijbel kan de gekko ’zich met zijn eigen handen vasthouden’ (Spreuken 30:28). De voetjes van de gekko lijken inderdaad op handen, en ze vinden met een verbluffende behendigheid houvast aan gladde oppervlakken. Elke teen heeft ribbels met duizenden haarachtige uitsteeksels. Elk uitsteeksel heeft op zijn beurt honderden microscopische vezels. De intermoleculaire krachten (de zogenoemde vanderwaalskrachten) die van die vezels uitgaan, zijn voldoende om het gewicht van de hagedis te houden, zelfs als hij ondersteboven over een glasoppervlak heen en weer rent.
Onderzoekers willen graag materiaal maken dat zich net als de voetjes van de gekko aan gladde oppervlakken hecht.a Dat zou onder andere voor „een verscheidenheid van medische toepassingen” aangewend kunnen worden, aldus het tijdschrift Science News, „van verband dat ook als het nat wordt goed blijft zitten, tot tape dat als vervanging van hechtingen kan dienen”.
Wat denkt u na het lezen van dit korte artikel? Is de kleefkracht van de gekko bij toeval ontstaan of is er sprake van ontwerp?
[Voetnoot]
a Wetenschappers doen ook onderzoek naar het eiwit dat door mosselen wordt afgescheiden en waarmee deze diertjes zich aan natte oppervlakken kunnen hechten.
[Illustratie op blz. 26]
De onderkant van een tokeh
[Illustratie op blz. 26]
Microscopische haartjes onder de voet van een gekko
[Illustratieverantwoording op blz. 26]
Gecko: Breck P. Kent; close-up: © Susumu Nishinaga/Photo Researchers, Inc.