Een levens-„weg”

DE MEESTEN van uw vrienden en kennissen zullen waarschijnlijk beweren een religie te hebben of er een bepaalde religieuze zienswijze op na te houden. Maar waar komt hun religie op neer? De apostel Paulus zei onder inspiratie over onze tijd dat velen „een vorm van godvruchtige toewijding [zouden] hebben, maar de kracht ervan niet [zouden] blijken te bezitten”. — 2 Tim. 3:5.

In het boek The Person in Psychology merkte G. W. Allport op: „Voor veel mensen is religie een saaie gewoonte of [voor hen die in stamverband leven] een staminvestering die gebruikt kan worden bij ceremoniën, ten gerieve van de familie of voor persoonlijk gemak. Ze is iets om te gebruiken, niet om naar te leven. Ze kan gebruikt worden om iemands status te verbeteren, om iemands zelfvertrouwen te versterken. Ze kan gebruikt worden als een verdediging tegen de werkelijkheid en als een goddelijke sanctie voor iemands eigen levensregel. Zulk een gevoelen verzekert mij ervan dat God de dingen op mijn manier ziet. In theologische termen uitgedrukt, keert de uiterlijk religieuze mens zich tot God doch zonder zich van zichzelf af te wenden. Een dergelijke religie is een schild voor een egocentrische levenshouding.” — Blz. 131.

In tegenstelling hiermee werd er van degenen die in de eerste eeuw volgelingen van Jezus werden, gezegd dat zij tot „De Weg” behoorden (Hand. 19:9, 23). Zij hingen een „weg” of levenswijze aan die rondom geloof in God en Christus was opgebouwd. Als u er belangstelling voor hebt te weten hoe religie voor u een voldoening schenkende levenswijze kan zijn die God behaagt, zullen Jehovah’s getuigen u hier graag bij willen helpen.