’Uit de overvloed van het hart’

MENSEN kunnen goed nieuws gewoonlijk niet voor zich houden, niet waar? Zij voelen zich gedrongen het aan anderen te vertellen. Dit is zeer zeker het geval wanneer het goede nieuws een werkelijke zegen kan zijn voor degenen die het horen. Daarom worden Jehovah’s christelijke getuigen, wier hart vol waardering is voor de kostbare beloften van God, ertoe bewogen de bijbelse waarheid met anderen te delen. Het is precies zoals Jezus Christus zei: ’Uit de overvloed des harten spreekt de mond.’ — Luk. 6:45.

Omdat de Getuigen een goed gebruik maken van gelegenheden die zich in het dagelijks leven voordoen om over de Schrift te spreken, hebben velen van hen de vreugde gesmaakt te zien hoe anderen hun standpunt voor de ware aanbidding innamen.

Een Getuige deed bijvoorbeeld boodschappen in een drukke supermarkt in Californië. Bij de vleeswarenafdeling merkte de vrouw naast haar op: „Lieve help! Wat is het vlees toch duur. Ik begrijp niet hoe iemand met een gezin het zich nog kan permitteren vlees te kopen.” De Getuige antwoordde: „Heel veel gezinnen kunnen het zich ook niet veroorloven. Heel wat mensen lijden vandaag de dag honger.” De vrouw stemde hiermee in en merkte op dat de toestanden zo slecht werden dat ze niet wist waar het allemaal op moest uitlopen. Commentaar gevend op wat daarna gebeurde, schrijft de Getuige:

„Ik zei haar dat veel mensen er net zo over dachten als zij en zich werkelijk zorgen over de toekomst maakten. Wij spraken over het feit dat de toestanden ondanks ’s mensen krachtsinspanningen niet verbeterden maar steeds slechter werden.

Verder zei ik: ’Ik weet niet of u veel in uw bijbel leest, maar ik lees altijd in de mijne. Volgens Jezus’ woorden zijn deze kritieke tijden een vervulling van bijbelse profetieën. Er zal geen verbetering in de toestanden komen; het zal zelfs nog slechter worden.’ Zij dacht een ogenblik na en zei toen: ’Ik heb geprobeerd mijn bijbel te lezen, maar ik kan hem gewoon niet begrijpen.’ Ik zei haar dat dat waarschijnlijk kwam doordat de meeste bijbels in verouderd Engels geschreven zijn en dat wij in deze tijd niet meer zo spreken. Daarom had ik voor mezelf een bijbel in modern Engels aangeschaft.

Zij vroeg of iedereen die bijbel kon kopen. Ik zei haar dat ik in mijn auto toevallig een extra exemplaar had dat zij kon krijgen als ze wilde. Ze was er erg mee ingenomen en zei dat ze zou wachten terwijl ik naar mijn auto ging om de bijbel te halen. Toen ik bij de auto kwam, ontdekte ik dat ik mijn laatste exemplaar verspreid had.

Ik herinnerde me dat een andere Getuige ongeveer drie blokken van de winkel vandaan woonde. Onderweg naar zijn huis bad ik dus voortdurend of hij toch maar een bijbel zou hebben, en die had hij ook.

Daar het me meer tijd kostte dan ik had verwacht, dacht ik eigenlijk niet dat ik de vrouw bij mijn terugkomst nog in de winkel zou treffen. Maar ze stond op me te wachten, precies op de plaats waar ik haar had achtergelaten. Ik las haar voor uit 2 Timótheüs 3, Matthéüs 24 en Lukas 21. Overal om ons heen liepen mensen met boodschappenwagentjes terwijl wij de bijbel lazen. Toen zei ze dat ze wenste dat ze haar bijbel net zo goed kende als ik. Ik vroeg haar dus of ze het prettig zou vinden als ik bij haar thuis kwam en haar zou helpen de bijbel te begrijpen. Ze gaf me haar adres en ik trof regelingen om haar thuis te bezoeken.”

Er werd met deze vrouw een huisbijbelstudie begonnen. Nu maakt zij zelf, als een gedoopte getuige van Jehovah, haar op de bijbel gebaseerde hoop aan anderen bekend. Waarlijk, er bestaat goede reden elke gelegenheid aan te grijpen om de vertroostende boodschap van de bijbel met anderen te delen. Beweegt uw hart u ertoe dit te doen?