Bent u anderen tot steun? U kunt het!

OP EEN mooie lentemorgen tufte een klein reisgezelschap door een prachtige landstreek. Onder hen was een ouder echtpaar dat in de loop der jaren de kunst van het geven en nemen had geleerd. Het onderwerp van gesprek opende voor de man de gelegenheid zijn vrouw op een onschuldige manier te plagen. Daarop reageerde zijn vrouw met de vriendelijke uitroep: „Wat moet je nou met zo’n man?” Een van de reisgenoten, die grote huwelijksproblemen achter de rug had, antwoordde op een ernstige, begrijpende toon: „Houd van hem en wees hem tot steun.”

’Hem tot steun zijn’? Denken wij meestal niet dat het de taak van de echtgenoot is zijn vrouw te ondersteunen? Ja, over het algemeen vereisen de wetten van het land dat de vader en echtgenoot zijn vrouw en kinderen financieel ondersteunt. Een van de manieren waarop een man kan tonen dat hij ’zijn vrouw liefheeft als zijn eigen lichaam’, is voor haar te zorgen. — Ef. 5:28, 29.

Maar er bestaat nog een manier waarop mensen elkaar tot steun kunnen zijn. Dit is de emotionele, geestelijke en morele steun. Elk lid van een gezin is verplicht de anderen deze ondersteuning te geven. Opmerkenswaardig is dat enkele onderzoekers van de menselijke aard van mening zijn dat echtgenoten hier meer behoefte aan hebben dan hun vrouw. Omdat zij zich in een vijandige wereld moeten zien te handhaven, moeten zij het gevoel kunnen hebben dat het „vrouwtje” thuis helemaal achter hen staat.

Hoezeer een vrouw haar man in dit opzicht tot hulp kan zijn, blijkt uit de bladzijden der geschiedenis. Iedereen zal toegeven dat Sir Winston Churchill veel tot stand heeft gebracht, en dat hij zich tijdens de Tweede Wereldoorlog als eerste minister van Engeland van een kolossale taak heeft gekweten. Naar verluidt heeft hij bij gelegenheid eens gezegd: „Het zou voor geen enkele man in het openbare leven mogelijk zijn geweest te doorstaan wat ik heb doorstaan zonder de toegewijde hulp van wat wij in Engeland onze betere helft noemen.” Deze bron zegt vervolgens dat zij een zeer charmante vrouw was, iemand die heel makkelijk een eigen carrière had kunnen opbouwen; zij maakte echter het leven en welzijn van haar echtgenoot tot haar carrière. Dit betekende echter niet dat zij hem hiervoor moest vleien, altijd zijn zin moest geven of een „jaknikker” moest zijn. Neen, integendeel. Zij schijnt in werkelijkheid openhartig tegen hem te zijn geweest, terwijl zij het tegen hem opnam als zij dit nodig achtte.

Een nog voortreffelijker voorbeeld van een vrouw die haar man ondersteunde, was Sara, de vrouw van de patriarch Abraham. Wij lezen nergens dat zij erover klaagde waarom het nodig was dat hij in een vreemd land zo moest rondzwerven. Zij klaagde zelfs niet toen hij haar vroeg zich ter wille van zijn veiligheid voor zijn zuster uit te geven. Bovendien lezen wij dat zij hem bij zichzelf „mijn heer” noemde. Maar zij was geen doetje, zoals blijkt uit het feit dat zij vrijuit tegen Abraham sprak toen het welzijn van haar zoon Isaäk door zijn oudere halfbroer Ismaël werd bedreigd. — Gen. 18:12; 21:8-14.

Op welke manieren kan een vrouw in deze tijd haar man tot steun zijn? Eén manier wordt genoemd in een onlangs uitgegeven boek over het opbouwen van een gelukkig gezinsleven. Bij het bespreken van de rol van de vrouw wordt gezegd: „Wat een echtgenoot nodig heeft, is een vrouw die hem niet alleen liefheeft en respecteert, maar ook een werkelijke hulp voor hem is doordat zij hem in zijn beslissingen ondersteunt. Dit is niet moeilijk wanneer men het na beraadslaging gezamenlijk over de beslissingen eens is geworden. Maar het kan wel eens niet zo gemakkelijk zijn als u niet bent geraadpleegd of als u het er misschien niet mee eens bent. . . . [Maar] denkt u ook niet dat als hij ziet dat u er ernstig moeite voor doet om, ondanks uw twijfel, zijn plannen te doen slagen, hij u wegens uw loyale ondersteuning des te meer zal liefhebben?” (Wij cursiveren.)

Waar kan een vrouw nog meer op letten als zij hem werkelijk tot steun wil zijn? Zij moet oppassen voor een algemene zwakheid die veel vrouwen hebben, namelijk de neiging tot zeuren. Koning Salomo uit de oudheid maakte terecht melding van deze zwakheid (Spr. 21:19; 25:24.). Waarom geven sommige vrouwen zich eraan over, ook al houden zij echt van hun man? Dit zou heel goed kunnen voortspruiten uit een onbewuste opstand tegen zijn gezag als hoofd — hetzij omdat zij meer over bepaalde dingen te zeggen wil hebben of omdat zij haar echtgenoot eraan wil herinneren dat ook hij niet volmaakt is. Ook kan het komen doordat zij de belangrijkheid van kleinigheden overdrijft. De vrouw kan zich bijvoorbeeld ergeren aan een blunder die haar man begaat terwijl zij ergens op visite zijn. Of hij kan een grammaticale fout hebben gemaakt, waardoor de vrouw zich genoodzaakt voelt hem te corrigeren. Zij kan commentaar leveren op zijn uiterlijke verschijning: op het feit dat zijn stropdas niet recht zat of dat zijn haar niet goed gekamd was toen hij in het openbaar moest spreken. Door hierover te zeuren of op zulke details te hameren, doet zij het tegenovergestelde van het geven van steun. Zij breekt haar man in werkelijkheid af.

Dit betekent niet dat het geven van steun voornamelijk een zaak van de echtgenote is. Zoals eerder is opgemerkt, hebben zowel de echtgenoot als de echtgenote, ja, zowel de ouders als de kinderen, verplichtingen op dit gebied. Men zou zelfs kunnen zeggen dat iemand een ander tot steun is door zich in te houden iets te zeggen als er niets positiefs te zeggen valt. Waarom zouden wij geschilpunten maken van dingen die niet echt belangrijk zijn? Er bestaat een gezegde dat erop neerkomt dat een klein keteltje of potje snel overkookt. Maar als wij ruim van hart zijn, zullen wij er niet snel bij zijn ons ongenoegen te spuiten over onbenulligheden.

Aan de andere kant zijn er genoeg manieren waarop een echtgenoot en zijn echtgenote elkaar op een positieve wijze tot steun kunnen zijn. De meest voor de hand liggende manier is natuurlijk door het tonen van waardering of het geven van een compliment. U kunt elkaar al tot steun zijn door een aanmoedigende en vriendelijke glimlach, door met aandacht te luisteren als de ander praat, of hij of zij dat nu tegen u persoonlijk doet of in het openbaar. Alleen al door dicht bij elkaar te zijn, door elkaars aanwezigheid te verkiezen boven andermans gezelschap, door een kneepje in elkaars hand, kunnen huwelijkspartners elkaar tot steun zijn. Vooral als er iets misgegaan is, kunnen hartelijke woorden waaruit liefde en loyaliteit spreken, waarbij men de schade als een kleinigheid beschouwt of verzachtende omstandigheden weet aan te voeren, veel steun geven. Dit alles kan op beiden een heilzame uitwerking hebben, want „wie anderen rijkelijk laaft, zal ook zelf rijkelijk gelaafd worden”. — Spr. 11:25.

Gehoorzamen gezinsleden door elkaar te ondersteunen, trouwens niet eenvoudig de Gulden Regel door voor anderen te doen wat zij graag willen dat anderen voor hen doen? Ja, dat doen zij zeker. — Luk. 6:31.

Bent u zo anderen tot steun? U KUNT dit niet alleen zijn maar DIENT dit ook te zijn, zowel in uw eigen belang als in het belang van anderen.