Kunt u zich dit herinneren?

Hebt u de afgelopen tijd de uitgaven van De Wachttoren met genoegen gelezen? Kijk dan eens of u zich de volgende punten kunt herinneren:

◻ In welke zin kon Paulus zeggen dat hij ’rein was van het bloed van alle mensen’? (Handelingen 20:26, 27)

Klaarblijkelijk had Paulus zijn leven lang nooit in een oorlog bloed vergoten en had hij nimmer bloed gegeten. Het allerbelangrijkste was echter dat hij grote belangstelling aan de dag had gelegd voor het leven van mensen, dat door hun bloed wordt vertegenwoordigd. Hij liet er zich alles aan gelegen liggen dat niemand tijdens Gods oordeelsdag zijn leven zou verliezen doordat hij had nagelaten iemand een grondig getuigenis te geven. — 1/9, blz. 27.

◻ Waarom was Jezus’ Bergrede zo waardevol?

Jezus’ rede was niet alleen waardevol vanwege de geestelijke inhoud ervan maar ook door de eenvoudige en duidelijke manier waarop Jezus zich uitdrukte. — 15/9, blz. 9.

◻ Wat maakte de raad van de apostel Paulus zo doeltreffend?

De doeltreffendheid daarvan lag in het feit dat degenen tot wie de raad gericht was, wisten dat Paulus hen liefhad. Ook verliet hij zich op goddelijke wijsheid in plaats van op zijn eigen meningen, en gaf hij raad in een geest van zachtaardigheid (2 Timótheüs 3:16; Titus 3:1, 2). — 15/9, blz. 12, 13.

◻ Wat wordt afgebeeld door de vier beesten die Daniël zag in zijn droom die opgetekend staat in Daniël hoofdstuk 7?

Ze beelden wereldmachten af vanaf de tijd van Daniël tot aan de oprichting van Gods koninkrijk. Dit waren: Babylon, Medo-Perzië, Griekenland en Rome met de daaruit voortgekomen Anglo-Amerikaanse wereldmacht. — 1/10, blz. 7.

◻ Waarom is de prediking van het goede nieuws omtrent het Koninkrijk een praktische manier om liefde voor onze naaste te tonen?

Het predikingswerk is praktisch omdat het mensen helpt morele beginselen toe te passen. Dit stelt hen vervolgens in staat veel problemen te vermijden. — 1/10, blz. 23.

◻ Waarom was de uitdrukking „Zoon des mensen” zo goed op Jezus van toepassing?

Toen Jezus deze uitdrukking op zichzelf van toepassing bracht, was hij een mens; hij was dus letterlijk „een mensenzoon”. Ook gaf hij zijn leven om mensen los te kopen, en trad hij daarmee op in de rol van de naaste bloedverwant van de mensheid — werkelijk een „Zoon des mensen” (Matthéüs 20:28; Hebreeën 2:11-17). — 15/10, blz. 6.

◻ Waarom is betekenisvolle communicatie tussen ouders en kinderen zo belangrijk?

Zo’n uitwisseling schept wederzijds begrip en zorgzame aandacht voor elkaar. Wanneer kinderen blijk geven van de bereidheid om zelfs over intieme dingen te praten, kunnen hun ouders aanvoelen wat er in hun hart leeft. Ook beginnen de kinderen in te zien dat de emoties en beweegredenen van hun ouders sterk op de hunne lijken. Dit alles draagt veel bij tot een gelukkig, verenigd gezin. — 1/11, blz. 18, 19.

◻ Hoe kan een christen in zijn zakelijke betrekkingen veel moeilijkheden vermijden?

Alvorens een christen zich in een zakelijke onderneming begeeft, dient hij zijn motieven zorgvuldig te onderzoeken. De raad van de bijbel in Romeinen 14:19 om ’de dingen na te streven die de vrede bevorderen en de dingen die tot opbouw van elkaar zijn’, dient altijd in gedachte gehouden te worden. — 15/11, blz. 19.

◻ Welke voordelen vloeien voort uit het navolgen van de geïnspireerde raad om „alleen in de Heer” te trouwen? (1 Korinthiërs 7:39)

Christelijke partners kunnen elkaar aanmoedigen en kunnen samen met succes het hoofd bieden aan verschillende beproevingen en aldus aan God getrouw blijven. Eendrachtig kunnen zij weerstand bieden aan verscheidene vormen van druk die de huwelijksband zouden kunnen verzwakken. Hun inspanningen om Jehovah te dienen en in overeenstemming met zijn wegen te wandelen, kunnen bijdragen tot een succesvol huwelijk dat Jehovah tot eer strekt. — 15/11, blz. 26, 27.

◻ Welke goede suggestie betreffende bijdragen gaf de apostel Paulus de gemeente in Korinthe?

In 1 Korinthiërs 16:2 schreef Paulus: „Laat een ieder van u op elke eerste dag van de week . . . iets opzij leggen en opsparen, naargelang hij voorspoed heeft.” Regelmaat was de sleutel waarop de nadruk werd gelegd, en niet zozeer de grootte van het bedrag. In deze tijd kan door Jehovah’s volk ditzelfde beginsel worden toegepast om te voorzien in de noodzakelijke uitgaven voor de Koninkrijkszaal of om bijdragen te schenken ten behoeve van andere Koninkrijksbelangen. — 1/12, blz. 30.