Kunt u zich dit herinneren?

Hebt u de afgelopen uitgaven van De Wachttoren met genoegen gelezen? Zo ja, dan zult u het interessant vinden u het volgende te binnen te roepen:

◻ Wat is de betekenis van het Griekse woord pa·rouʹsi·a dat in Mattheüs 24:3, 27, 37, 39 wordt gebruikt?

In Vines Expository Dictionary of New Testament Words staat: „PAROUSIA . . . duidt op zowel een aankomst als een daaruit voortvloeiende tegenwoordigheid.” Het duidt dus niet slechts op het moment van aankomst, maar op een tegenwoordigheid die zich vanaf de aankomst uitstrekt. — 15/8, blz. 11.

◻ Hoe werden in de eerste eeuw ’die dagen verkort’ opdat er „vlees” gered kon worden, en hoe zal het op grotere schaal gebeuren? (Mattheüs 24:22)

In 66 G.T. verkortten de Romeinen onverwacht hun belegering van Jeruzalem, waardoor er christelijk „vlees” kon ontkomen. Evenzo verwachten wij dat de komende aanval op Babylon de Grote op de een of andere manier verkort zal worden. Aldus zullen gezalfde christenen en hun metgezellen van een mogelijke vernietiging gered worden. — 15/8, blz. 18-20.

◻ Hoe dienen wij te reageren als iemand van de Gedachtenissymbolen gaat gebruiken of daarmee ophoudt?

Andere christenen hoeven zich geen zorgen te maken. Jezus zei: „Ik ben de voortreffelijke herder, en ik ken mijn schapen.” Even zeker is het dat Jehovah degenen kent die hij werkelijk als geestelijke zonen heeft gekozen (Johannes 10:14; Romeinen 8:16, 17). — 15/8, blz. 31.

◻ Wat was het voornaamste doel van de Mozaïsche wet?

In eerste instantie leerde ze de Israëlieten dat zij de Messias nodig hadden, die hen uit hun zondige toestand zou verlossen (Galaten 3:24). De Wet leerde ook godvruchtige vrees en gehoorzaamheid, en ze hielp de Israëlieten zich afgescheiden te houden van de verdorven praktijken van de omringende natiën (Leviticus 18:24, 25). — 1/9, blz. 9.

◻ Wat is het doel van het nieuwe verbond? (Jeremia 31:31-34)

Het moet een natie van koningen en priesters voortbrengen die de hele mensheid zal zegenen (Exodus 19:6; 1 Petrus 2:9; Openbaring 5:10). — 1/9, blz. 14, 15.

◻ Waarom dienen wij de kunst van verontschuldigingen aanbieden te beoefenen?

Een verontschuldiging kan ertoe bijdragen dat de door onvolmaaktheid veroorzaakte pijn verzacht wordt en kan gespannen verhoudingen herstellen. Telkens als wij onze excuses aanbieden, krijgen wij een les in nederigheid en worden wij geoefend om meer rekening te houden met de gevoelens van anderen. — 15/9, blz. 24.

◻ Is de wereldomvattende vloed in Noachs dagen een historisch feit?

Ja. Overal ter wereld, van de Amerika’s tot Australië, kan men oude verslagen over een wereldomvattende vloed vinden. Dat dit thema wijdverbreid voorkomt, is een van de bewijzen dat er, zoals in de bijbel staat, inderdaad een wereldomvattende vloed heeft plaatsgevonden (Genesis 7:11-20). — 15/9, blz. 25.

◻ Wat houdt het in gastvrij te zijn? (Romeinen 12:13)

„Gastvrijheid” is de vertaling van een Grieks woord dat uit twee grondwoorden bestaat die „liefde” en „vreemde” betekenen. Derhalve betekent gastvrijheid in wezen „liefde voor vreemden”. Maar gastvrijheid omvat meer dan de op beginselen gebaseerde liefde, die uit plichtsbesef wordt betoond. Ze is gebaseerd op oprechte hartelijkheid, genegenheid en vriendschap. — 1/10, blz. 9.

◻ Wat is Paulus’ argumentatie inzake huwelijk en de ongehuwde staat in zijn eerste brief aan de Korinthiërs, hoofdstuk 7?

Het huwelijk is volledig aanvaardbaar en, onder bepaalde omstandigheden, voor sommigen raadzaam. De ongehuwde staat werpt echter ontegenzeglijk voordelen af voor de christelijke man of vrouw die Jehovah wil dienen met een minimum aan afleiding. — 15/10, blz. 13.

◻ Hoe „zorgt” een ouderling „voor de zijnen”? (1 Timotheüs 5:8)

Een ouderling dient in materieel, geestelijk en emotioneel opzicht „voor de zijnen” — zowel zijn vrouw als zijn kinderen — ’te zorgen’. — 15/10, blz. 22.

◻ Hoe schenkt Jehovah zijn dienstknechten vertroosting?

Gods heilige geest werkt als een „trooster” (Johannes 14:16, voetnoot). Nog een manier waarop God vertroosting schenkt, is door middel van de bijbel (Romeinen 15:4). God kent onze individuele noden en kan ons gebruiken om elkaar te vertroosten, net als Paulus vertroost werd door het bericht dat Titus over de Korinthiërs uitbracht (2 Korinthiërs 7:11-13). — 1/11, blz. 10, 12.

◻ Wat wordt te kennen gegeven doordat Paulus Jehovah in 2 Korinthiërs 1:3 als „de Vader der tedere barmhartigheden” beschrijft?

Het Griekse zelfstandig naamwoord dat met „tedere barmhartigheden” is vertaald, komt van een woord dat wordt gebruikt om droefheid tot uitdrukking te brengen over het lijden dat iemand anders ondergaat. Aldus beschrijft Paulus Gods tedere gevoelens voor al Zijn getrouwe dienstknechten die verdrukking lijden. — 1/11, blz. 13.

◻ Wat werd er bereikt doordat de Israëlieten op de jaarlijkse Verzoendag vastten? (Leviticus 16:29-31; 23:27)

Het vasten maakte het volk Israël er zich sterker van bewust dat zij zondaars waren en verlossing nodig hadden. Door te vasten brachten zij droefheid over hun zonden en berouw voor het aangezicht van God tot uitdrukking. — 15/11, blz. 5.

◻ Wat houdt het tot jongeren gerichte gebod: ’Gedenk nu je Grootse Schepper’ in? (Prediker 12:1)

Eén autoriteit zegt dat het Hebreeuwse woord dat met „gedenken”, „denken aan” of „zich herinneren” is vertaald, vaak „de in de geest gekoesterde genegenheid en de actie waarmee de herinnering vergezeld gaat” impliceert. Acht slaan op dit gebod betekent dus meer dan slechts over Jehovah nadenken. Er is actie bij betrokken, doen wat hem behaagt. — 1/12, blz. 16.