Een verafgelegen en klein eiland

DE MEEST gebruikte bijvoeglijke naamwoorden om het eiland Sint-Helena te beschrijven, zijn „verafgelegen” en „klein”. En terecht, want dit eiland dat zeventien kilometer lang en tien kilometer breed is, ligt 1950 kilometer verwijderd van het dichtstbijzijnde land, de zuidwestkust van Afrika. Hier werd Napoleon Bonaparte in 1815 naartoe gestuurd om zijn laatste jaren te slijten als een verslagen balling.

Vanaf de oceaan ziet het eiland eruit als een ontzagwekkende vesting. Het is eigenlijk een uitgedoofde vulkaan die loodrecht uit de Atlantische Oceaan oprijst met steile rotsen van wel 500 tot 700 meter hoog. In het midden domineert de berg Actaeon met een hoogte van 818 meter het hele eiland. Dankzij de koele Zuid-Atlantische passaatwind en zeestroom heeft het eiland een over het algemeen mild en prettig klimaat. Maar van de laaggelegen kustlijn naar het bergachtige binnenland is er een grote variatie in weersomstandigheden en plantengroei.

Sint-Helena is vanaf het einde van de zeventiende eeuw Brits bezit geweest. De kleine bevolking van ongeveer 5000 personen is een mengeling van mensen van Europese, Aziatische en Afrikaanse origine. Op heel het eiland wordt Engels gesproken, maar met een apart accent. Er is hier geen vliegveld; de enige verbinding met de buitenwereld is per boot — er zijn regelmatige afvaarten naar Zuid-Afrika en Engeland. In feite zijn er pas sinds het midden van de jaren ’90 tv-uitzendingen dankzij een satellietverbinding.

In het begin van de jaren ’30 bereikte het goede nieuws van Gods koninkrijk dit eiland voor het eerst (Mattheüs 24:14). Door de jaren heen hebben veel eilandbewoners deze schat, die materiële rijkdom onbeduidend maakt, vastgegrepen (Mattheüs 6:19, 20). Thans onderscheidt Sint-Helena zich door een verhouding van het aantal Getuigen tot de bevolking van 1 op 31, de beste ter wereld!

[Kaarten op blz. 24]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

Sint-Helena

JAMESTOWN

Levelwood

[Kaart]

AFRIKA

ATLANTISCHE OCEAAN

Sint-Helena