Wat is de zienswijze van de bijbel?
Hoererij — Waarom niet?
DEZE generatie leeft in de greep van een „seksuele revolutie”. Mensen eisen vrijheid, vrijheid seksuele betrekkingen te hebben met wie en hoe zij maar verkiezen.
Er heerst thans op veel plaatsen en in veel omgevingen een sterke pressie tot voorechtelijke seks. Mogelijk verwacht men in sommige gebieden van een vrouw dat zij alvorens te trouwen bewijst vruchtbaar te zijn. Elders is het misschien alleen maar een kwestie van „gemak” waarom man en vrouw bij elkaar wonen zonder getrouwd te zijn. „Partnerruil” en „groepsseks” genieten onder brede lagen van de bevolking grote populariteit. Homoseksualiteit onder zowel mannen als vrouwen blijft toenemen.
Onzekerheid ten aanzien van wat wel en niet mag brengt veel mensen in een conflictsituatie. Een studente bespreekt een probleem dat typerend kan worden genoemd voor afspraakjes in deze tijd: „Hij zegt: Waarom niet? Ik besteed dan de helft van de avond aan een uitleg die ten doel heeft hem duidelijk te maken waarom redelijke beginselen zo belangrijk zijn. En daarna vraag ik mezelf af: Waarom niet?”
Hebt ook u zich ten aanzien van seksuele relaties buiten het huwelijk wel eens afgevraagd: „Waarom niet?” Kent u de zienswijze van de bijbel inzake deze kwestie? Stellig weet niemand meer over het doel en de juiste functionering van de menselijke seksualiteit dan Jehovah God, de Schepper van de mens. Nu, wat zegt Gods Woord over seksuele betrekkingen?
Jehovah God schiep het eerste mensenpaar, „man en vrouw”. Hij begiftigde hen met een voortplantingsvermogen en gaf hun het gebod: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde” (Gen. 1:27, 28). De bijbel veroordeelt dus het hebben van juiste seksuele betrekkingen niet. Het is de wijze waarop het mensenras naar zijn soort kan voortbrengen, en het lag in Gods voornemen dat de mens dit met genoegen zou doen. Maar onder welke omstandigheden diende deze voortplanting plaats te vinden?
Uit Genesis hoofdstuk twee blijkt dat Jehovah na Eva geschapen te hebben, „haar [bracht] tot de mens”. Daarop zei God: „Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw en zij moeten één vlees worden” (Gen. 2:22, 24). God verbond dus Adam en Eva in het huwelijk en bestemde die verbintenis tot de regeling waarbinnen zij en hun nakomelingen hun van God verkregen seksuele vermogens zouden gebruiken (Spr. 5:15-18). Het huwelijk zou voorzien in een basis voor de economische en emotionele zekerheid van alle gezinsleden.
De bijbel verwijst naar alle seksuele betrekkingen buiten de huwelijksband als „hoererij” (met inbegrip van sodomie en homoseksualiteit). De Schrift geeft het gebod: „Ontvliedt de hoererij”, want „geen hoereerder . . . [heeft] enig erfdeel . . . in het koninkrijk van de Christus en van God” (1 Kor. 6:18; Ef. 5:5). Dit is een van de belangrijkste redenen waarom mensen hoererij dienen te vermijden.
Is deze wet van Jehovah, die hoererij verbiedt, hard en onredelijk? Integendeel, ze vormt een weerspiegeling van zijn liefde voor de mensheid en zijn wijsheid. Immers, zijn er bij een verhouding niet meer personen betrokken dan alleen degenen die misschien zoveel hartstocht voor elkaar koesteren? De bijbel laat ook deze personen recht wedervaren. Als man en vrouw zich aan hoererij overgeven, hoe zal hun gedrag dan van invloed zijn op degenen die hen liefhebben? Zou er smet op de familienaam of een van de familieleden worden geworpen? Zullen degenen die elkaar op immorele wijze hun liefde hebben betoond, na hun daad worden gekweld door gevoelens van angst en smart?
Gods verbod op het bedrijven van hoererij vormt tevens een bescherming voor de eventuele kinderen die uit een seksuele vereniging worden geboren. De zekerheid die een kind in zijn leven ervaart en zijn emotionele, intellectuele en zedelijke ontwikkeling zijn grotendeels afhankelijk van de stabiliteit van zijn huiselijke omgeving. De invloed van beide ouders is voor het kind van vitaal belang, zeker in zijn eerste levensjaren. Zal echter aan deze belangrijke behoefte van het kind worden voldaan, als beide ouders zich vrij voelen wanneer het hun zint, van de ander „weg te lopen”.
Zij die hoererij voorstaan, zijn van mening dat het gebruik van voorbehoedmiddelen hen in de gelegenheid stelt zich in seksuele intimiteiten te verheugen zonder de verantwoordelijkheid voor kinderen te hoeven dragen. Maar geboortenregelingsmethoden falen soms. En ongewenste zwangerschappen eindigen maar al te vaak met een abortus. Is volgens u het vluchtige moment van genoegen dat hoererij verschaft, deze risico’s waard?
Een krachtige reden om hoererij te vermijden, treft men aan in 1 Korinthiërs 6:18, waar staat: „Elke andere zonde die een mens kan begaan, is buiten zijn lichaam, maar hij die hoererij beoefent, zondigt tegen zijn eigen lichaam.” Dit is letterlijk waar, immers:
In tegenstelling tot seksuele relaties met iemands eigen huwelijkspartner (als die rein is), stelt hoererij iemand bloot aan het oplopen van een venerische ziekte. Begin 1973 uitte de Wereldgezondheidsorganisatie de waarschuwing dat de wereld momenteel verkeert „in de greep van — letterlijk — een epidemie van venerische ziekten” en dit „ondanks het feit dat de behandeling effectief en de diagnose betrouwbaar is”. Onder het begrip „venerische ziekten” (zo genoemd naar Venus, de Romeinse godin van de liefde) vallen uiteenlopende soorten van infecties, met als meest voorkomende: gonorroea en syfilis.
Venerische ziekten kunnen een verwoestende uitwerking op het lichaam hebben, vooral bij vrouwen, die vaak pas symptomen vertonen als het al te laat is. In 1972 moest in slechts één land bij 100.000 vrouwen de baarmoeder worden weggenomen als een rechtstreeks gevolg van gonorroea. Als andere gevolgen van venerische ziekten zijn te noemen: krankzinnigheid, blindheid, hersen- en leverbeschadigingen, onvruchtbaarheid, en soms zelfs de dood.
Bent u bereid zulke gevaren te riskeren voor een paar vluchtige momenten van genot? De arts H. T. Hyman betoogt met klem: „Vermijd overspelige geslachtsgemeenschap. U hebt geen middelen ter beschikking om vooruit te ontdekken welk verdriet, welke onkosten en welke ellende u zich op de hals haalt.”
Wat te zeggen van de bewering door sommigen gedaan dat seksuele vrijheid groter persoonlijk geluk brengt? Schrijver W. Safire gaf er het volgende spitse commentaar op: „De ongehuwde staat waarin veel personen samenleven is minder een kenteken van onafhankelijkheid dan van onzekerheid, minder een uiting van een krachtig wederzijds respect dan een bekentenis dat men te zwak is om zich aan elkaar te binden.” Kan een verhouding die wortelt in „onzekerheid” en „zwakheid” enige zekerheid bieden? Is het uw persoonlijke ervaring dat genotzoekers die onwillig zijn enige verantwoordelijkheid te dragen, gelukkig zijn?
In het onderzoekrapport „Seksuele revolutie: mythe of werkelijkheid” wordt uit de doeken gedaan dat ondanks de grotere huidige seksuele vrijheid, „de feiten overduidelijk aantonen dat de angst voor het seksuele nog altijd bestaat . . . Grote aantallen mensen blijven psychiaters raadplegen omdat zij geen raad weten met hun seksuele problemen; het aantal seksuele misdrijven neemt gestaag toe”.
Vrouwen die in „liefdesaffaires” betrokken raken, lijden vaak aan ernstige emotionele spanningen. Een psychiatrisch geschoold raadgever maakte de opmerking: „Er bestaat heel wat zelfmisleiding. De vrouw zal gaan rationaliseren en denken dat ze er wel tegen kan. Maar nadat de affaire voorbij is, voelt ze zich een verraden, gevallen vrouw.” Sommige personen plegen zelfs zelfmoord als hun ouders zich van hen terugtrekken.
Het Woord van God stelt duidelijk: „God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, „dat zal hij ook oogsten” (Gal. 6:7). De „wilde haren” kwijtraken door overspel te bedrijven strekt niemand tot voordeel. Integendeel, het enige waartoe het thans heeft geleid, is een ongekende epidemie die de wereld fysiek, mentaal en emotioneel ontworteld heeft. Hoe wijs en liefdevol is Gods gebod: „Ontvliedt de hoererij”! — 1 Kor. 6:18.