Bescheiden en aantrekkelijk gekleed gaan
VANAF de tijd dat Adam en Eva zich in de hof van Eden met vijgebladeren bekleedden, hebben vrouwen zich met kleding beziggehouden. Een wijze vrouw weet dat kleren een aanvulling op haarzelf zijn en tevens een middel om zich kenbaar te maken. Door haar kleding kan zij haar verschijning verhogen, maar ook al te veel aandacht op zichzelf vestigen alsof zij zeggen wil: „Hé, zien jullie me goed!” Ja, de kleding van een vrouw kan voor haar spreken, nog voor zij zelfs maar haar mond heeft opengedaan. Wel, wat hebben uw kleren over u te vertellen?
Geld is geen beslissende factor. Wanneer iets goed past, eenvoudig gesneden is en het model geschikt is voor het persoonlijke figuur, kan een vrouw goed gekleed zijn. Het is heel goed mogelijk dat een rijke vrouw die erg veel geld aan een japon heeft besteed, niet zo aantrekkelijk gekleed gaat als een vrouw die voor veel en veel minder geld haar eigen japon heeft gemaakt. Een kledingstuk kan wel duur zijn, maar als het niet de kleur heeft die bij de huid en het haar van een vrouw past, zal het haar uiterlijke verschijning eerder benadelen dan verhogen. Ook wanneer de zwakke kanten van haar figuur erdoor benadrukt worden, zal het haar niet flatteren.
Nu tegenwoordig veel huishoudens de druk van een slechte economie voelen, is de soort van stof ook erg belangrijk. Als het kledingstuk geregeld naar de stomerij moet, zal de oorspronkelijke prijs zich na enkele jaren al snel vermenigvuldigd hebben, in tegenstelling tot wasbare stoffen. Daarom hebben veel vrouwen een begeerlijk kledingstuk toch maar niet genomen, nadat zij op het kaartje hadden gelezen: „Alleen chemisch reinigen.”
De kledingstijlen in de wereld verschillen nogal eens
Er kan voor dameskleding geen universele maatstaf worden aangegeven. Wat op de Zuidzee-eilanden passend is, daar zou men in Engeland de wenkbrauwen voor optrekken. Wat men in de stad New York op straat draagt, kan in India onaanvaardbaar zijn. Maar het uitgangspunt van de kledingkiezende vrouw hoeft niet van plaats tot plaats te verschillen. Wenst zij zich met bescheidenheid te kleden, dan kan dat, ongeacht waar ze woont en ongeacht wat ze draagt: een prachtige Indiase sari, de geborduurde gewaden met de vele rokken van Zuid-Amerika, de cheong-sam (met splitten tot boven de knie) van China, de lange jurken van Joegoslavië, of de traditionele kimono van Japan. Een vrouw kan natuurlijk van hoofd tot voeten bedekt zijn, maar toch op zo’n uitdagende manier lopen, dat ze niet bescheiden meer is.
In veel landen rond de wereld imiteert men de Westerse kledingstijl en volgt de mode ervan na, soms terwille van de stijl zelf en soms ook alleen uit noodzaak. In Iran is het bijvoorbeeld niet vreemd meer Iraanse zakenvrouwen op aantrekkelijke wijze Westers gekleed te zien gaan. In de grotere steden van Honduras is de manier van kleden bijna gelijk aan die in de Verenigde Staten. Daar zijn broekpakken erg populair geworden. In de kleinere steden van Honduras echter, waar de mensen armer zijn en de economische factoren zwaarder wegen, is de minirok het populairst, gewoon omdat die minder stof kost. Er zijn natuurlijk vrouwen die het leuk vinden om een groot deel van hun lichaam te etaleren ten einde de aandacht van mannen te trekken. Zoiets zal echter voor een vrouw die zich bescheiden wenst te kleden, onaanvaardbaar zijn.
Rages en hun invloed
De mode schijnt constant te veranderen. In werkelijkheid blijft ze echter hetzelfde en keert telkens na een periode van een jaar of twintig, dertig terug. De „laatste mode” kan een oude mode zijn, met kleine veranderingen nieuw leven ingeblazen om de argelozen te vangen. Bent u misschien bezeten van mode? Bent u iemand die veel kleren koopt en ze dan maar weinig draagt omdat u er zo snel genoeg van hebt, ofschoon de kleren die u hebt toch eens erg in de mode waren? Dan bent u hoogstwaarschijnlijk een slachtoffer van de moderage. Wat kunt u doen om in deze toestand verandering te brengen?
Neem het besluit alleen datgene te kopen wat u werkelijk nodig hebt of wat werkelijk bij uw smaak, uw figuur, uw persoonlijkheid en uw portemonnaie past. Val niet voor de laatste modegril alleen maar omdat het iets nieuws is. Vorig jaar zomer waren er bijvoorbeeld in Zuid-Frankrijk en ook in Parijs in een warenhuis voor ƒ 11,50 ’jumpsuits’ van crêpepapier te koop. Alhoewel men beweerde dat ze wasbaar waren, kunt u zich wel voorstellen hoe kostbaar zo’n garderobe op de lange duur kan worden.
Vrouwen die weigeren naar de pijpen te dansen van modeontwerpers, die niets van hun persoonlijke behoeften afweten, zijn niet bang om anders te zijn. Zij kiezen kleren die zij mooi vinden en die aan hun doel beantwoorden. Dit kunt u ook doen. Hoe dan?
Ten eerste zult u uw figuur met de nodige werkelijkheidszin moeten analyseren. Ga voor een spiegel staan waarin u zich helemaal kunt zien en wees eerlijk bij het bepalen van de sterke, maar vooral ook van de zwakke punten van uw verschijning. Dan kunt u bepalen wat u kunt doen om de aandacht van de zwakke punten af te leiden en op de sterke te vestigen. Wanneer bijvoorbeeld vooral uw heupen opvallen, draag dan geen plooirokken, waardoor ze nog breder lijken. Indien uw hals kort is, draag dan kleren met een vierkante hals, een capuchon, of een V-hals in plaats van hoge ronde kragen. Als u aan de korte of mollige kant bent, zijn verticale strepen flatteuzer dan horizontale.
Ditzelfde geldt ook als u besluit zelf uw kleding te maken. Een moeder merkte op: „Ik heb geprobeerd mijn dochter te helpen haar figuur eerlijk te beoordelen en dienovereenkomstig te werk te gaan. Vanaf de tijd dat zij zelf begon te naaien, heb ik haar geholpen het verschil in ons beider figuur op te merken en te zien wat wij eraan konden doen om de zwakke punten te verdoezelen en de goede te laten uitkomen. Ik moet te veel nadruk op de buste vermijden en zij moet hetzelfde doen met betrekking tot de heupen. Wij kunnen hetzelfde patroon gebruiken, maar brengen dan verschillende wijzigingen aan die aan onze persoonlijke behoeften tegemoetkomen en dit gaat heel goed.”
Kleding voor verschillende gelegenheden
Nog iets waaraan men dient te denken, is kleding die past bij de gelegenheid. Wat iemand zou dragen bij het werken in de tuin, zou niet erg gepast zijn bij een zakenbijeenkomst. Zo zouden ook een turn- of gymnastiekpak buitenshuis weinig geschikt zijn. De gelegenheid dient uit te maken wat men draagt, of dit nu op IJsland is of in Afrika, op Nieuw-Zeeland of in Italië.
Een vrouw met moraal zal haar lichaam niet op straat etaleren, maar op het strand zou een badpak niet ongepast zijn. Omgekeerd zou het dragen van een avondjapon bij een officiële gelegenheid van goede smaak getuigen, maar aan het strand belachelijk zijn.
Bepaalde modestijlen zijn de laatste tijd zo drastisch veranderd dat kleding die thans gedragen wordt, tien jaar geleden uit maatschappelijk en religieus oogpunt onaanvaardbaar zou zijn geweest. In het verleden werd in het Westen het dragen van een lange broek door vrouwen in het algemeen als manlijk en agressief beschouwd en met afkeuring bezien. Thans is ditzelfde kledingstuk in veel grote Westerse steden een aanvaardbaar deel van de vrouwelijke garderobe geworden, ofschoon men het in sommige kringen nog steeds kritisch beziet.
In de zakenwereld heerst bijvoorbeeld een zekere terughoudendheid in het aanvaarden van een al te drastische verandering in de damesmode. Naar de mening van John T. Molloy, modeontwerper te New York, kleden zakenvrouwen die bij de keuze van hun kleding het traditionele zakenmilieu negeren, zich in werkelijkheid „voor een fiasco”. Hij geeft de voorkeur aan het mantelpak, bestaande uit rok en bijpassend jasje, als de zakenkleding voor vrouwen. „Het mantelpak”, zo zegt hij, „is het meest doelmatige hoofdbestanddeel in de garderobe van elke leidinggevende vrouw, met onmiddellijk daaropvolgend de japon plus bijpassende mantel.”
Velen nemen niet zo’n strikt standpunt in, maar voelen wel voor een terugkeer tot een gulden middenweg in de mode, aangezien veel jonge vrouwen die tegenwoordig een baan zoeken, komen solliciteren in spijkerbroeken, haltertruitjes en andere vrijetijdskleding, tot ergernis van veel personeelchefs.
Voor veel vrouwen is het broekpak heel praktisch en comfortabel bij het boodschappen doen of als informele dracht, maar in sommige streken acht men het bijvoorbeeld onaanvaardbaar voor religieuze bijeenkomsten. Een christelijke vrouw doet er daarom verstandig aan rekening te houden met de opvattingen die er in haar omgeving heersen. Zodoende kan zij, om een bijbelse uitdrukking te gebruiken, ’zich aan ieder menselijk geweten aanbevelen’. — 2 Kor. 4:2.
Behalve dat de bijbel aanmoedigt de mening van anderen in aanmerking te nemen, geeft hij christelijke vrouwen ook de raad zich „in welverzorgde kleding [te] sieren, met bescheidenheid en gezond verstand, . . . zoals het vrouwen die belijden God te vereren, past, namelijk door middel van goede werken” (1 Tim. 2:9, 10). Wanneer de verschijning van een christelijke vrouw bij anderen de vraag doet rijzen of haar geloofsovertuiging wel echt gemeend is, is haar kleding beslist niet langer bescheiden. De doorslaggevende factor hierbij is niet of het kledingstuk nu een japon, een rok of een lange broek is, maar wat men in die streek van iemand die ’belijdt God te vereren’ verwacht.
Bepaalde kledingstukken, zoals een lange broek, kunnen zowel door mannen als door vrouwen gedragen worden. Wanneer dit zo is, dient men er zorg voor te dragen dat men geen model draagt dat het moeilijk maakt een man van een vrouw te onderscheiden. Dit zou met de geest van de wet overeenkomen zoals die in Deuteronomium 22:5 staat weergegeven: „De kleding van een fysiek sterke man dient geen vrouw te worden aangetrokken.”
Er zijn dus veel dingen die bepalen of een vrouw zich met bescheidenheid kleedt. Belangrijk zijn haar gedrag, haar smaak, haar keuze van de stof en de passendheid van haar kleding voor de gelegenheid. Zij dient te weten wat haar goed staat en zich daarnaar te richten, ongeacht wat de heersende mode of rages voorschrijven. Tenslotte zal haar rustige, vriendelijke, bescheiden gedrag tot anderen uitstralen en haar kleding zal van deze bescheidenheid een weerspiegeling zijn.