Wat is de oorzaak?
STEEDS vaker gebeurt het, dat mannen vrouwen verkrachten. „Op de universiteitsterreinen vinden zo veel verkrachtingen plaats”, merkt het boek Against Rape (Tegen verkrachting) op, „dat sommige grote scholen tegenmaatregelen hebben genomen. Op een bepaalde universiteit in het midden-westen werd een begeleidingsdienst ingesteld. Toen kwamen vrouwen melden dat zij verkracht waren door de mannen die zich als begeleiders beschikbaar hadden gesteld.”
Verkrachting is niets nieuws. De bijbel vertelt over de verkrachting van Jakobs dochter en Davids dochter, duizenden jaren geleden. Maar hoe komt het dat een dergelijke handelwijze tegenwoordig zo algemeen voorkomt? — Gen. 34:1, 2; 2 Sam. 13:1-14.
Een verkrachtersmentaliteit
Een belangrijke factor is hoe vele mannen tegenwoordig vrouwen bezien. Zij schijnen te denken dat de voornaamste functie van vrouwen is mannen seksueel genoegen te verschaffen. De enorme verbreiding van pornografie speelt een rol in deze mentaliteit. De uitdrukking „een lekker stuk” wordt gebruikt om er een vrouw mee aan te duiden. De mentaliteit die tot een dergelijk spraakgebruik leidt, is ook de mentaliteit van een persoon die zou kunnen verkrachten.
Jongelui groeien dikwijls op in een omgeving waar zij een dergelijke mentaliteit aanleren. Jonge knapen wordt geleerd dat zij door agressie en geweld hun potentie en mannelijkheid tonen. En meisjes leren mannen uit te dagen en te prikkelen. Daarom kwam een adviseur van een opvangcentrum in Chicago tot de bewering: „Verkrachting is het logische gevolg van de manier waarop mannen en vrouwen geleerd wordt met elkaar om te gaan.”
Ook seksuele verwarring tijdens de vormingsjaren als jongen kan ertoe bijdragen dat sommige mannen verkrachters worden. Soms hebben vrouwelijke familieleden, door jongens als seksueel speelgoed te behandelen, eraan meegeholpen dat zij agressieve gevoelens jegens vrouwen gingen koesteren. Eén onderzoek onder 200 veroordeelde seksuele misdadigers in de Verenigde Staten onthulde dat 44 percent van hen met hun moeder in hetzelfde bed had geslapen, en dat de moeders seksuele handelingen met hen hadden gepleegd.
Veranderingen in de moderne levensstijl
Het feit dat vrouwen zich in het beroepsleven begeven en met mannen wedijveren, waarbij zij in steeds grotere mate „gelijk” komen te staan, wordt door sommigen aangewezen als nog een reden voor de toename van verkrachtingen in Amerika. Camille E. LeGrand, advocaat in Californië, zegt dat verkrachting voor mannen bewust of onbewust een manier is „om vrouwen te laten weten wat hun plaats is” door te laten zien dat mannen nog altijd sterker en machtiger zijn dan vrouwen.
De grotere bewegingsvrijheid van de moderne vrouw stelt haar op zichzelf al meer bloot aan verkrachtingsgevaar. De psychologe Carolyn J. Hursch verklaart: „Er zijn meer verkrachtingen omdat meer vrouwen bezigheden buitenshuis hebben. Vijftig jaar geleden kwam het vrijwel niet voor dat een vrouw ’s avonds alleen buiten was zonder man. Tegenwoordig is dat klaarblijkelijk doodgewoon.”
Ook begeven meer vrouwen zich tegenwoordig in situaties die zich voor verkrachtingen lenen. Een populaire tv-reclamespot toont een vrouw die alleen thuis is en een mannelijke kennis uitnodigt om in haar woning een borreltje te komen drinken. Zij verklaart de kijkers, dat zo iets tegenwoordig „picobello in orde” is. En aangezien de morele normen van de bijbel tegenwoordig door zovelen overboord gezet zijn, begeeft de vrouw zich hiermee in een situatie dat zij tegen haar wil tot seksuele gemeenschap gedwongen kan worden.
„Verkrachtingen op afspraakjes”
Velen komt deze uitdrukking misschien vreemd voor, maar toch is ze toepasselijk. Eén autoriteit schat dat „35 percent van de verkrachtingen” gepleegd wordt door degene met wie de vrouw die avond een afspraakje heeft; een ander schat dat dit bij „de overgrote meerderheid” zo is. Vandaar de omschrijving „verkrachtingen op afspraakjes”.
In een overzicht van 1070 verkrachtingen bericht sociologe Pauline Bart van de Universiteit van Illinois dat 59 percent gepleegd was door mannen die voor de slachtoffers geen onbekenden waren. Wijzend op dit probleem merkte de Toronto Star op: „In veel van de gevallen waarbij een vrouw seksueel wordt aangerand, gebeurt dat door iemand die zij kent, op wie zij gesteld was en die zij vóór de aanranding vertrouwde. In ongeveer de helft van de gevallen maakte zij aanvankelijk geen bezwaar tegen zijn seksuele toenaderingspogingen.”
Waarom dan verkrachting?
In feite komt het doordat de vrouw afspraakjes maakt met een man die de morele normen van de bijbel niet respecteert. Afspraakjes maken is voor velen een soort „spel” geworden in plaats van een middel om een geschikte huwelijkspartner te vinden. In de sfeer van dergelijke afspraakjes gebeurt het dat sommige mannen de bedoeling van de vrouw verkeerd uitleggen. „Als een vrouw een borrel met hen drinkt, denken zij ook seksuele gemeenschap met haar te mogen hebben”, legt psychiater Gene G. Abel uit. Een uitnodiging in haar woning, of het aannemen van een invitatie van zijn kant, kan voor de man betekenen dat de vrouw genegen is tot seksuele gemeenschap, zelfs wanneer zij, als het dan zover komt, „nee” zegt en probeert weg te komen.
Geweld en seks
Men is het er niet over eens wat nu precies een man tot verkrachting drijft. Algemeen wordt aangenomen dat het is om seksuele hartstocht te bevredigen. Maar sommigen zeggen dat er meer achter steekt. Een team van onderzoekers uit Boston berichtte: „Verkrachting is een pseudo-seksuele daad, een patroon van seksueel gedrag dat veel meer te maken heeft met status, agressie, de baas zijn en overheersen dan met sensueel genoegen of seksuele bevrediging.”
De meningen staan in dit opzicht dikwijls lijnrecht tegenover elkaar. Een rubriekschrijver in een krant vertolkte de opvatting van velen: „Verkrachting is geen lustmisdrijf — het is een geweldmisdrijf.” Zonder twijfel zijn sommige verkrachtingen in de allereerste plaats geweldmisdrijven, met de bedoeling vrouwen pijn te doen, te overheersen, hen „te laten weten wat hun plaats is”. Toch is het prikkelen van de seksuele begeerte van een man — of de vrouw dat nu bedoeld had of niet — ook een belangrijke reden waarom vele mannen vrouwen dwingen seksuele gemeenschap met hen te hebben.
Belangstelling voor deze kwestie bracht Donna Vali, een sociologe en criminologe uit Los Angeles, ertoe 645 psychiaters een enquêteformulier te sturen. Onder andere vroeg zij: „Als een vrouw wil voorkomen dat zij het slachtoffer wordt van een seksmisdrijf, zou zij er dan verstandig aan doen zich af te vragen hoe haar kleding en haar gedrag door mannen kunnen worden uitgelegd?” En: „Behoren bikini’s, strakke truitjes, korte rokken, lage halsuitsnijdingen en de beha-loze mode tot de kledingstijlen die de aandacht van een potentiële seksuele misdadiger trekken?”
In totaal 88 percent van de psychiaters beantwoordde de eerste vraag met „ja”, en 62 percent de tweede. Vali merkte daarbij op: „Wrok tegen vrouwen wordt dikwijls als het motief [voor de verkrachting] aangevoerd. Die wrok ontstaat vaak omdat de man eerst wordt geprikkeld door uitdagende kleding en dan wordt afgewezen als hij doorgaat op wat hem een duidelijke wenk toescheen.”
Aangezien ook vrouwen van in de tachtig en kleine kinderen het slachtoffer worden, is kleding uiteraard slechts een van de vele factoren die tot verkrachting kunnen bijdragen. Maar welke factoren er ook in het spel mogen zijn, het is op geen enkele manier te verontschuldigen wanneer een man een vrouw dwingt tot seksuele betrekkingen.
Delinquenten niet gestraft
Nog een andere reden voor de snelle toename van verkrachting is het feit dat de rechtbanken er niet in slagen de overtreders te straffen. Een bericht van Associated Press: „De politie in Seattle registreerde vorig jaar 308 aangiften van verkrachting, doch slechts zes personen werden veroordeeld.” Slechts 2 percent van de verkrachters wordt veroordeeld en krijgt gevangenisstraf. De rest blijft buiten schot. Zoals de bijbel zegt: „Omdat het vonnis over een slecht werk niet spoedig is voltrokken, daarom is het hart der mensenzonen in hen er volkomen op gericht kwaad te doen.” — Pred. 8:11.
Zelfs wanneer verkrachters veroordeeld zijn, worden zij al snel weer in vrijheid gesteld, en kunnen dan opnieuw gaan verkrachten. „Draaideurrechtspraak is een afgezaagde kreet — maar dat is het wèl”, merkte een politiefunctionaris op.
Een teken der tijden
Zo nemen verkrachting en andere misdrijven in een steeds sneller tempo toe en veroorzaken een gewelddadige, van seks bezeten wereld die bijna te gevaarlijk is om in te leven. Veelbetekenend zegt de bijbel dat „de laatste dagen” van dit samenstel van dingen „kritieke tijden” zouden zijn die „moeilijk zijn door te komen”, omdat de mensen heftig zouden zijn en geen liefde voor het goede zouden bezitten. De weergaloze toename van verkrachting is dan ook slechts een bewijs te meer dat wij in een zeer betekenisvolle tijd leven, die in de bijbelse profetie voorzegd is. — 2 Tim. 3:1-5.
De auteurs van een boek over het voorkómen van verkrachting merkten op: „Sommige mensen zullen bij het doorlezen van onze raad zeggen dat het aan paranoia grenst. . . . Maar paranoia is een noodzakelijk element om in leven te kunnen blijven. Als men onze maatschappij beschouwt, mag men niet anders verwachten. U moet zich er niet voor schamen of het proberen te ontkennen; u moet er daarentegen iets aan doen.”
Wat kunt u doen? Hoe kunt u zichzelf tegen verkrachting beschermen?