Waarom is de hemel blauw?

De uitgestrekte buitenaardse ruimte is in duisternis gehuld. Wat wij de hemel noemen, is de atmosfeer die de aarde omringt, het gedeelte van de ruimte dat zichtbaar is voor het menselijk oog. Velen hebben zich als zij omhoogkeken naar dat grote uitspansel, de hemel, afgevraagd: ’Waarom is de hemel blauw?’ Waarom niet violet, groen, geel, oranje of rood — de andere basiskleuren van het zichtbare spectrum?

Het zonlicht bestaat uit licht van uiteenlopende golflengten, die gezien worden als de verschillende kleuren van het zichtbare spectrum. De langste van deze lichtgolven zijn rood en de kortste zijn blauw of violet. De gasmoleculen van onze atmosfeer verstrooien veel meer licht van de kortere golflengten, de blauwe, dan van de langere golflengten, de rode. Het gevolg is dat een heldere hemel een blauwe kleur heeft. De lucht rond de aarde, met haar talloze vaste deeltjes, zoals stof, verstrooit het licht dusdanig dat het zichtbaar lijkt, alsof het door een spiegel wordt weerkaatst.

Staat de zon daarentegen dicht bij de horizon, dan legt het zonlicht een grotere afstand door de atmosfeer af voordat het oog wordt bereikt, en de langere golven dringen beter door dan de kortere golven, waardoor de hemel een intens oranje en rode aanblik biedt. Vaste deeltjes in de lucht accentueren het rood kleuren. Op dezelfde manier worden als de hemel bedekt is met rook of dikke wolken, lichtgolven van alle kleuren verstrooid. Daardoor lijkt de hemel dan grijs.

Deze ontzag inboezemende demonstratie van de manier waarop God het licht gebruikt in de atmosfeer, doet ons denken aan de woorden van de psalmist: „De hemelen maken de heerlijkheid van God bekend; en het uitspansel vertelt van het werk van zijn handen.” — Psalm 19:1.