Verzeker uw gezin van een blijvende toekomst

 1. Wat was Jehovah’s voornemen met betrekking tot de gezinsregeling?

TOEN Jehovah Adam en Eva in de echt verbond, bracht Adam zijn blijdschap tot uitdrukking door de woorden te spreken die later als de eerste uiting van Hebreeuwse dichtkunst werden opgetekend (Genesis 2:22, 23). De Schepper had echter meer in gedachten dan zijn menselijke kinderen alleen maar vreugde te schenken. Hij wilde dat echtparen en gezinnen zijn wil zouden doen. Hij zei tot het eerste paar: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde en onderwerpt haar, en hebt de vissen der zee en de vliegende schepselen van de hemel en elk levend schepsel dat zich op de aarde beweegt, in onderworpenheid” (Genesis 1:28). Wat een schitterende, lonende toewijzing was dat! Hoe gelukkig zouden zij en hun toekomstige kinderen zijn geweest als Adam en Eva Jehovah’s wil in volledige gehoorzaamheid hadden gedaan!

2, 3. Wat maakt gezinnen in deze tijd het gelukkigst?

² Ook in deze tijd zijn gezinnen het gelukkigst wanneer zij met elkaar samenwerken in het doen van Gods wil. De apostel Paulus schreef: „Godvruchtige toewijding is nuttig voor alle dingen, daar ze een belofte inhoudt voor het tegenwoordige en het toekomende leven” (1 Timotheüs 4:8). Een gezin dat met godvruchtige toewijding leeft en dat Jehovah’s leiding volgt zoals die in de bijbel staat opgetekend, zal in ’het tegenwoordige leven’ geluk vinden (Psalm 1:1-3; 119:105; 2 Timotheüs 3:16). Zelfs als slechts één lid van een gezin bijbelse beginselen toepast, is de situatie beter dan wanneer niemand dit doet.

³ In dit boek zijn veel bijbelse beginselen besproken die tot gezinsgeluk bijdragen. Waarschijnlijk hebt u opgemerkt dat enkele ervan door het hele boek heen herhaaldelijk voorkomen. Waarom? Omdat ze krachtige waarheden behelzen die op diverse terreinen van het gezinsleven het welzijn van allen beogen. Een gezin dat zijn best doet om deze bijbelse beginselen toe te passen, bemerkt dat godvruchtige toewijding werkelijk ’een belofte inhoudt voor het tegenwoordige leven’. Laten wij vier van die belangrijke beginselen nog eens onder de loep nemen.

 4. Waarom is zelfbeheersing zo belangrijk in een huwelijk?

⁴ Koning Salomo zei: „Als een opengebroken stad, zonder muur, is de man die zijn geest niet in bedwang heeft” (Spreuken 25:28; 29:11). Het is uitermate belangrijk dat degenen die een gelukkig huwelijk willen hebben, ’hun geest in bedwang houden’, zelfbeheersing oefenen. Toegeven aan verwoestende emoties, zoals woede of immorele begeerte, zal een schade aanrichten die pas na jaren volledig hersteld is — zo ze al te herstellen is.

 5. Hoe kan een onvolmaakt mens zelfbeheersing aankweken, en welke voordelen werpt dit af?

⁵ Natuurlijk kan geen enkele nakomeling van Adam zijn onvolmaakte vlees volledig beheersen (Romeinen 7:21, 22). Toch is zelfbeheersing een vrucht van de geest (Galaten 5:22, 23). Gods geest zal dus zelfbeheersing in ons voortbrengen als wij om deze hoedanigheid bidden, de passende, in de Schrift opgetekende raad toepassen, met anderen omgaan die deze vrucht tentoonspreiden en degenen mijden die dit niet doen (Psalm 119:100, 101, 130; Spreuken 13:20; 1 Petrus 4:7). Zo’n handelwijze zal ons helpen ’de hoererij te ontvlieden’, zelfs als de verleiding daartoe aanwezig is (1 Korinthiërs 6:18). Wij zullen geweld afwijzen en zullen alcoholisme vermijden of overwinnen. En wij zullen provocaties en moeilijke situaties kalmer tegemoet treden. Mogen allen — met inbegrip van kinderen — deze uitermate belangrijke vrucht van de geest leren aankweken. — Psalm 119:1, 2.

 6. (a) Wat is de door God ingestelde regeling inzake gezag? (b) Wat moet een man bedenken wil hij door de uitoefening van zijn gezag zijn gezin gelukkig maken?

⁶ Het tweede belangrijke beginsel is erkenning van het gezagsbeginsel. Paulus beschreef de juiste regeling der dingen toen hij zei: „Ik wil . . . dat gij weet dat het hoofd van iedere man de Christus is; de man is op zijn beurt het hoofd van de vrouw en God het hoofd van de Christus” (1 Korinthiërs 11:3). Dit betekent dat een man de leiding neemt in het gezin, zijn vrouw hem loyaal steunt en de kinderen gehoorzaam zijn aan hun ouders (Efeziërs 5:22-25, 28-33; 6:1-4). Merk echter op dat de uitoefening van gezag alleen tot geluk leidt wanneer dit op juiste wijze geschiedt. Echtgenoten die met godvruchtige toewijding leven, weten dat gezag geen dictatuur is. Zij volgen Jezus na, hun Hoofd. Hoewel Jezus „hoofd over alle dingen” zou worden, ’kwam hij niet om gediend te worden, maar om te dienen’ (Efeziërs 1:22; Mattheüs 20:28). Evenzo oefent een christelijke man zijn gezag niet ten voordele van zichzelf uit, maar in het belang van zijn vrouw en kinderen. — 1 Korinthiërs 13:4, 5.

 7. Welke schriftuurlijke beginselen zullen een vrouw helpen haar door God toebedeelde rol in het gezin te vervullen?

⁷ Wat de vrouw betreft die met godvruchtige toewijding leeft, zij wedijvert niet met haar man en tracht hem ook niet te domineren. Zij vindt het fijn hem te steunen en met hem samen te werken. De bijbel spreekt soms over de vrouw als iemand die haar echtgenoot „toebehoort”, waaruit duidelijk blijkt dat hij haar hoofd is (Genesis 20:3). Het huwelijk brengt haar onder „de wet van haar man” (Romeinen 7:2). Terzelfder tijd noemt de bijbel haar een „hulp” en een „tegenhanger” (Genesis 2:20). Zij vult haar man aan met hoedanigheden en bekwaamheden die haar echtgenoot niet heeft, en zij geeft hem de nodige steun (Spreuken 31:10-31). De bijbel zegt ook dat een vrouw een „partner” is, iemand die aan de zijde van haar echtgenoot werkt (Maleachi 2:14). Deze schriftuurlijke beginselen helpen een man en zijn vrouw om elkaars positie te begrijpen en elkaar met de juiste achting en waardigheid te bejegenen.

8, 9. Verklaar enkele beginselen die alle gezinsleden zullen helpen hun communicatievaardigheden te verbeteren.

⁸ In dit boek is de noodzaak van communicatie herhaaldelijk beklemtoond. Waarom? Omdat alles beter gaat wanneer mensen met elkaar praten en echt naar elkaar luisteren. Er werd herhaaldelijk de nadruk op gelegd dat communicatie tweerichtingsverkeer is. De discipel Jakobus drukte het als volgt uit: „Ieder mens moet vlug zijn om te horen, langzaam om te spreken.” — Jakobus 1:19.

⁹ Het is ook belangrijk erop te letten hoe wij spreken. Haastige, twistzieke of ernstig bekritiserende woorden kunnen geen succesvolle communicatie worden genoemd (Spreuken 15:1; 21:9; 29:11, 20). Zelfs wanneer dat wat wij zeggen juist is, zal het waarschijnlijk meer kwaad dan goed doen wanneer het op een harde, trotse of ongevoelige manier wordt geuit. Onze spraak dient van goede smaak te getuigen, „gekruid met zout” (Kolossenzen 4:6). Onze woorden moeten als „gouden appels in zilver beeldsnijwerk” zijn (Spreuken 25:11). Gezinnen die leren goed te communiceren, hebben een grote stap in de richting van het verwerven van geluk gedaan.

10. Wat voor liefde is uiterst belangrijk in het huwelijk?

¹⁰ Het woord „liefde” komt in dit boek herhaaldelijk voor. Herinnert u zich de soort van liefde waarop hoofdzakelijk gedoeld wordt? Het is waar dat romantische liefde (Grieks: eʹros) een belangrijke rol speelt in het huwelijk, en in succesvolle huwelijken groeit er diepe genegenheid en vriendschap (Grieks: fiʹli·a) tussen man en vrouw. Maar nog belangrijker is de liefde die wordt weergegeven met het Griekse woord aʹga·pe. Dit is de liefde die wij voor Jehovah, voor Jezus en voor onze naaste aankweken (Mattheüs 22:37-39). Het is de liefde die Jehovah jegens de mensheid tot uitdrukking brengt (Johannes 3:16). Wat schitterend dat wij dezelfde soort van liefde voor onze huwelijkspartner en kinderen kunnen tonen! — 1 Johannes 4:19.

11. Hoe heeft liefde een weldadige uitwerking op een huwelijk?

¹¹ In het huwelijk is deze verheven liefde werkelijk „een volmaakte band van eenheid” (Kolossenzen 3:14). Ze smeedt een echtpaar aaneen en maakt dat zij willen doen wat het beste voor elkaar en voor hun kinderen is. Wanneer gezinnen voor moeilijke situaties komen te staan, helpt liefde hen de dingen eensgezind aan te pakken. Als een echtpaar ouder wordt, helpt liefde hen elkaar te steunen en te blijven waarderen. „De liefde . . . zoekt niet haar eigen belang. . . . Ze verdraagt alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verduurt alle dingen. De liefde faalt nimmer.” — 1 Korinthiërs 13:4-8.

12. Waarom wordt een huwelijk versterkt wanneer een echtpaar God liefheeft?

¹² De huwelijksverbintenis is vooral sterk wanneer ze niet slechts door liefde tussen huwelijkspartners maar in de eerste plaats door liefde voor Jehovah wordt bezegeld (Prediker 4:9-12). Waarom? Welnu, de apostel Johannes schreef: „Dit betekent de liefde tot God, dat wij zijn geboden onderhouden” (1 Johannes 5:3). Een echtpaar dient hun kinderen daarom niet louter in godvruchtige toewijding op te leiden omdat zij hen innig liefhebben, maar omdat Jehovah het geboden heeft (Deuteronomium 6:6, 7). Zij moeten immoraliteit niet enkel vermijden omdat zij elkaar liefhebben, maar voornamelijk omdat zij Jehovah liefhebben, die „hoereerders en overspelers [zal] oordelen” (Hebreeën 13:4). Zelfs als één partner ernstige problemen in een huwelijk veroorzaakt, zal liefde voor Jehovah de ander ertoe bewegen bijbelse beginselen te blijven toepassen. Gelukkig zijn die gezinnen waarin liefde voor elkaar wordt versterkt door liefde voor Jehovah!

13. Hoe zal het vaste besluit om Gods wil te doen, afzonderlijke personen helpen hun oog gericht te houden op de werkelijk belangrijke dingen?

¹³ In het leven van een christen staat het doen van Gods wil altijd centraal (Psalm 143:10). Dit is in feite de betekenis van godvruchtige toewijding. Het doen van Gods wil helpt gezinnen het oog gericht te houden op de werkelijk belangrijke dingen (Filippenzen 1:9, 10). Jezus waarschuwde bijvoorbeeld: „Ik ben gekomen om verdeeldheid teweeg te brengen tussen een mens en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een jonge vrouw en haar schoonmoeder. Ja, ’s mensen vijanden zullen zijn eigen huisgenoten zijn” (Mattheüs 10:35, 36). In overeenstemming met Jezus’ waarschuwing zijn veel van zijn volgelingen door gezinsleden vervolgd. Wat een bedroevende, pijnlijke situatie! Nochtans dienen familiebanden niet belangrijker te worden geacht dan onze liefde voor Jehovah God en voor Jezus Christus (Mattheüs 10:37-39). Indien iemand ondanks tegenstand van het gezin volhardt, kan het zijn dat de tegenstanders veranderen wanneer zij de goede resultaten van godvruchtige toewijding zien (1 Korinthiërs 7:12-16; 1 Petrus 3:1, 2). Maar zelfs als dat niet gebeurt, wordt er niets goeds van blijvende aard bereikt door vanwege tegenstand met het dienen van God op te houden.

14. Hoe zal een verlangen om Gods wil te doen, ouders helpen in het beste belang van hun kinderen te handelen?

¹⁴ Gods wil doen helpt ouders juiste beslissingen te nemen. In sommige gemeenschappen bijvoorbeeld zijn ouders geneigd kinderen als een investering te bezien, en zij rekenen erop dat wanneer zij oud zijn geworden hun kinderen voor hen zullen zorgen. Hoewel het juist en passend is dat volwassen kinderen voor hun bejaarde ouders zorgen, dient zo’n overweging ouders er niet toe te brengen hun kinderen in de richting van een materialistische levenswijze te stuwen. Ouders bewijzen hun kinderen geen dienst wanneer zij hen grootbrengen met de gedachte dat materiële bezittingen waardevoller zijn dan geestelijke zaken. — 1 Timotheüs 6:9.

15. Hoe was Timotheüs’ moeder, Eunice, een uitstekend voorbeeld van een ouder die Gods wil deed?

¹⁵ Een voortreffelijk voorbeeld in dit opzicht is Eunice, de moeder van Paulus’ jonge vriend Timotheüs (2 Timotheüs 1:5). Hoewel Eunice met een ongelovige was getrouwd, slaagde zij er samen met Timotheüs’ grootmoeder Loïs in Timotheüs op te voeden tot iemand die godvruchtige toewijding nastreefde (2 Timotheüs 3:14, 15). Toen Timotheüs oud genoeg was, stond Eunice hem toe het ouderlijk huis te verlaten en de Koninkrijksprediking als Paulus’ metgezel in de zendingsdienst ter hand te nemen (Handelingen 16:1-5). Wat een vreugde moet het voor haar zijn geweest dat haar zoon een voortreffelijke zendeling werd! De godvruchtige toewijding die hij als volwassene aan de dag legde, strekte zijn vroege opleiding tot eer. Het heeft Eunice beslist voldoening en vreugde geschonken berichten over Timotheüs’ getrouwe bediening te horen, hoewel zij hem thuis vermoedelijk erg gemist heeft. — Filippenzen 2:19, 20.

16. Van welke juiste zorg gaf Jezus als zoon blijk, maar wat was zijn voornaamste doel?

¹⁶ Jezus werd in een godvruchtig gezin grootgebracht, en als volwassene gaf hij blijk van de juiste zorg die een zoon voor zijn moeder heeft (Lukas 2:51, 52; Johannes 19:26). Jezus’ voornaamste doel was echter Gods wil te volbrengen, en voor hem hield dit ook in voor mensen de weg te openen om zich in eeuwig leven te verheugen. Dit deed hij toen hij zijn volmaakte menselijke leven als losprijs voor de zondige mensheid offerde. — Markus 10:45; Johannes 5:28, 29.

17. Welke glorierijke vooruitzichten werden door Jezus’ getrouwe loopbaan opengesteld voor degenen die Gods wil doen?

¹⁷ Na Jezus’ dood wekte Jehovah hem tot hemels leven op en gaf hem grote autoriteit, terwijl hij hem uiteindelijk als Koning in het hemelse koninkrijk installeerde (Mattheüs 28:18; Romeinen 14:9; Openbaring 11:15). Jezus’ slachtoffer maakte het mogelijk dat sommige mensen uitgekozen werden om samen met hem in dat koninkrijk te regeren. Ook baande het voor de rest van de rechtgeaarde mensheid de weg om zich te verheugen in volmaakt leven op een aarde die tot een paradijselijke staat hersteld zal zijn (Openbaring 5:9, 10; 14:1, 4; 21:3-5; 22:1-4). Een van de grootste voorrechten die wij in deze tijd hebben, is dit glorierijke goede nieuws aan onze naasten te vertellen. — Mattheüs 24:14.

18. Welke herinnering en welke aanmoediging wordt zowel aan gezinnen als aan afzonderlijke personen gegeven?

¹⁸ Zoals de apostel Paulus aantoonde, houdt het leiden van een leven van godvruchtige toewijding de belofte in dat mensen die zegeningen in het „toekomende” leven deelachtig kunnen worden. Dit is beslist de allerbeste manier om geluk te vinden! Bedenk, „de wereld gaat . . . voorbij en ook haar begeerte, maar wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2:17). Of je dus een kind bent of dat u een ouder bent, een echtgenoot of een echtgenote, of een ongetrouwde volwassene met of zonder kinderen, beijver u om Gods wil te doen. Zelfs al staat u onder druk of hebt u met buitengewoon grote moeilijkheden te kampen, vergeet nooit dat u een dienstknecht van de levende God bent. Moge uw handelwijze aldus Jehovah verheugen (Spreuken 27:11). En moge uw gedrag ertoe leiden dat u nu het ware geluk vindt en eeuwig leven ontvangt in de toekomstige nieuwe wereld!