Hoe belangrijk is het gebed voor u?
BIDT u? Zo ja, dan moet u enige waarde aan het gebed hechten en dat is voortreffelijk. Hoeveel waarde hecht u er echter aan? Bidt u alleen als u met een groep bent en iemand anders in gebed voorgaat? Trekt u zich ooit alleen terug om in afzondering tot uw Schepper te bidden? Of vindt u dat u het zo druk hebt dat u het persoonlijke gebed verwaarloost? Maakt u het tot een onderdeel van uw dagelijkse leven?
Sommigen waarderen niet ten volle de belangrijkheid van het gebed omdat zij het tot een mechanische herhaling van uit het hoofd geleerde woorden hebben gemaakt. Hoe kunnen zij hun hart in een dergelijk gebed leggen? Hoe kan het enige werkelijke betekenis voor hen hebben? In veel gevallen is het gaan behoren tot de dagelijkse routine van het naar-bed-gaan en wordt er even weinig bij nagedacht als bij het tanden poetsen en het raam openzetten.
Zou een avondgebed niet meer betekenis hebben als degene die bad spontaan uit zijn hart sprak in plaats van telkens dezelfde woorden te herhalen? Zou men geen grotere waarde aan het gebed toekennen als men zich zou concentreren op wat men zegt? Dient men het gebed, aangezien men daarin tot zijn Schepper spreekt, in een mechanische handeling te laten ontaarden? Het is niet waarschijnlijk dat men tot een vriend of zijn vleselijke vader op een onverschillige en mechanische wijze spreekt, dus waarom zou men wel op die manier tot de hemelse Vader spreken?
Het kan zijn dat u er moeite mee hebt met uw gedachten bij het gebed te blijven omdat het een eenzijdig gesprek is met een zwijgende Luisteraar. Dit feit doet echter niet aan de belangrijkheid ervan af.
EEN VORM VAN AANBIDDING
Het gebed is in feite een vorm van aanbidding van onze Schepper. Door middel daarvan kunt u God loven en eren. U kunt zijn positie van opperste Soeverein erkennen en u onderworpen verklaren aan zijn wil. U kunt tonen dat u hem erkent als Degene die in uw geestelijke en lichamelijke behoeften voorziet door hem voor deze voorzieningen te danken. In gebed kunt u hem loven voor zijn luisterrijke scheppingswerken. Aangezien het gebed een belangrijke manier is waarop u Jehovah God kunt aanbidden, verdient het een zeer belangrijke plaats in uw leven.
Koning David, een voorvader van Jezus Christus, toonde oprechte waardering voor de belangrijkheid van het gebed. Hij gaf ons een voortreffelijk voorbeeld van de wijze waarop men het gebed kan gebruiken om zijn Schepper te aanbidden. Hij erkende in zijn gebeden de grootheid en oppermacht van Jehovah God en hij bracht er dankbaarheid en lof in tot uitdrukking. Hier volgt wat hij bij een bepaalde gelegenheid bad, hetgeen opgetekend staat in 1 Kronieken 29:10-13:
„Gezegend moogt gij zijn, o Jehovah, de God van onze vader Israël, van onbepaalde tijd, ja, tot onbepaalde tijd. Van u, o Jehovah, is de grootheid en de macht en de luister en de voortreffelijkheid en de waardigheid; want alles in de hemel en op de aarde is van u. Van u is het koninkrijk o Jehovah, Gij die u ook als hoofd over alles verheft. De rijkdom en de heerlijkheid zijn vanwege u, en gij heerst over alles; en in uw hand is kracht en macht, en in uw hand is het vermogen om groot te maken en sterkte te verlenen aan allen. En nu, o onze God, danken wij u en loven uw luisterrijke naam.”
Indien u het gebed gebruikt om God vol aanbidding te danken en te loven zoals David deed, zal dit het gebed waardevoller voor u maken. Zeer zeker zijn wij onze hemelse Vader dagelijks uitingen van diepgevoelde toewijding verschuldigd.
WAT TE ZEGGEN
Er zijn zoveel dingen die gezegd kunnen worden als u in gebed tot God spreekt. Uw verbazing over zijn wijsheid die openbaar is in de schepping, uw dagelijkse vreugden, verdrietelijkheden en problemen, uw bekommering om anderen en dat de belangen van zijn koninkrijk op aarde u ter harte gaan, kunnen alle onderwerpen voor gebed vormen.
Op zekere keer had koning Josafat een heel ernstig probleem en hij legde het God in gebed voor. Na te hebben verhaald wat Jehovah voor de nakomelingen van Abraham had gedaan, zei hij:
„En nu, zie, de zonen van Ammon en Moab en het bergland Seïr, wier land Israël van u niet mocht binnenvallen, toen zij uit het land Egypte kwamen, maar zij weken van hen en verdelgden hen niet, ja zie, zij vergelden het ons doordat zij komen om ons te verdrijven uit uw bezitting die gij ons in bezit gegeven hebt. O onze God, zult gij aan hen niet het oordeel voltrekken? Want in ons is geen kracht tegenover deze grote menigte die op ons afkomt; en wijzelf weten niet wat wij dienen te doen, maar onze ogen zijn op u gericht.” — 2 Kron. 20:10-12.
Merk op dat Josafat niet trachtte God te verplichten ten behoeve van hem op te treden doch het aan hem overliet of hij het wel of niet wilde doen. Dit is de juiste geestesgesteldheid, en als God besluit niet datgene te doen waarom wij vragen, dienen wij niet te klagen. Hij is niet onze knecht. Christenen zijn veeleer zijn dienstknechten. Wij dienen bereid te zijn ons aan zijn wil te onderwerpen. Dit is wat Jezus Christus deed.
Op de avond dat Jezus de herdenking van zijn dood instelde, ging hij met zijn apostelen naar de Olijfberg. Daar trok hij zich op korte afstand van hen terug om in afzondering te bidden. Merk op dat hij in zijn gebed niet probeerde God te verplichten hem te redden van de gewelddadige dood die hem te wachten stond. Hij zei: „Vader, indien gij het wenst, neem deze beker dan van mij weg. Doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede” (Luk. 22:42). Omdat Jehovah God niet verkoos de „beker” weg te nemen, verloor Jezus niet zijn geloof en keerde hij hem niet de rug toe. Hij was bereid zich te onderwerpen aan wat Gods wil ook mocht blijken te zijn. Dient dat ook niet onze geestesgesteldheid en de strekking van onze gebeden te zijn?
Uitingen van waardering in gebed zijn altijd op hun plaats. Voor elke maaltijd behoort trouwens een kort dankgebed voor het voedsel en de omgang met degenen die de maaltijd samen met ons gebruiken, te worden uitgesproken. Ongeacht wie het voedsel heeft gekocht en bereid, Jehovah God is in werkelijkheid de Verschaffer ervan omdat hij onze voedselbronnen heeft geschapen — de planten, vruchten, vissen en dieren. Jezus Christus bad bij zulke gelegenheden, ook al bestond het voedsel uit slechts enkele broden en wat vis (Matth. 14:17-19). Het is ook goed elke dag te besluiten met Jehovah te danken voor het feit dat wij weer een dag hebben geleefd.
Dat wij ons om anderen bekommeren, kan in gebed tot uitdrukking worden gebracht door onze hemelse Vader te vragen degenen die moeilijke omstandigheden meemaken zoals ziekte, of vervolging wegens het handhaven van hun rechtschapenheid jegens hem, te sterken. Het is ook niet verkeerd te bidden of regeerders medechristenen rechtvaardig mogen behandelen. — 1 Tim. 2:1, 2.
Dingen die betrekking hebben op Jehovah’s voornemens zoals de rechtvaardiging van zijn naam, de verdelging van de goddelozen, de onbetwiste heerschappij van de aarde door zijn koninkrijk en de openbare bekendmaking van het goede nieuws van zijn koninkrijk zijn alle passende onderwerpen voor het gebed. Er is dus veel dat men in zijn gebeden kan opnemen.
WAAR TE BIDDEN
Overal kan men een gebed tot Jehovah God opzenden, zelfs als men door een drukke straat loopt of voor regeringsautoriteiten staat. Nehemía zond een gebed op toen hij voor de Perzische koning Artaxerxes stond, die hij wijn inschonk (Neh. 2:1-4). Als u naar een prachtig landschap kijkt, zou u ertoe bewogen kunnen worden een stil, eerbiedig gebed van verwondering over Jehovah’s scheppingsmacht op te zenden. Waar en in welke positie u zich bevindt, zijn dus niet de beslissende factoren waardoor wordt bepaald of u wel of niet kunt bidden.
Het is niet noodzakelijk naar een religieus gebouw te gaan om te bidden. Jezus en zijn apostelen baden in particuliere huizen en in het open veld. Zij gebruikten echter geen beelden als hulpmiddelen bij het gebed omdat zij wisten dat God een afschuw van zulke dingen heeft en hierdoor vertoornd werd op de natie Israël. — Lev. 26:30; 2 Kon. 17:16-18; 2 Kor. 4:18; 5:7; 1 Joh. 5:21.
Voor persoonlijke gebeden is het wenselijk alleen te zijn. In tegenstelling tot huichelaars die erop gesteld zijn de publieke belangstelling te krijgen door gezien te worden terwijl zij in het openbaar bidden, zei Jezus: „Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer en bid na het sluiten van uw deur tot uw Vader” (Matth. 6:6). Afzondering helpt ons ons te concentreren en verhoogt het gevoel van intimiteit met onze hemelse Vader.
Bij één gelegenheid stond Jezus vroeg in de morgen op en zocht hij een eenzame plek op waar hij tijdens zijn persoonlijke gebed alleen zou kunnen zijn (Mark. 1:35). Toen de apostel Petrus bad of Tabitha weer tot leven mocht komen, „liet [hij] iedereen naar buiten gaan, knielde neer en bad” (Hand. 9:40). Er zijn veel voorbeelden in de bijbel van mensen die voor persoonlijke gebeden de eenzaamheid zochten. — Hand. 10:9.
VERHORING VAN GEBEDEN
Het lijkt voor een oppervlakkige waarnemer alsof Jehovah God in deze tijd gebeden niet op een even spectaculaire wijze verhoort als hij bij bepaalde gelegenheden in bijbelse tijden deed. Als reactie op Josafats gebed om hulp trad Jehovah handelend op door de vijand tegen elkaar op te zetten, zodat zij elkaar doodden (2 Kron. 20:23). In antwoord op het gebed van Elia kwam er vuur uit de hemel en verteerde een slachtoffer (1 Kon. 18:36-38). En als antwoord op Jezus’ gebed kwam een man die vier dagen dood was geweest weer tot leven (Joh. 11:38-44). Dit zijn slechts enkele van de antwoorden op gebeden die in de bijbel staan opgetekend.
Het antwoord op gebeden is thans net zo wezenlijk, ook al lijkt het misschien niet altijd zo opzienbarend. Het kan zijn in een gunstige wending van moeilijke omstandigheden die iemand in gebed heeft voorgelegd. Het kan ook zijn in het openen van een weg voor iemand om een obstakel te overwinnen dat onoverkomelijk scheen te zijn. Het kan ook hulp zijn die door andere christenen wordt verschaft aan iemand die zich in een moeilijke situatie bevond. De resultaten zijn duidelijk een antwoord op zijn gebeden.
Er zijn heel wat ervaringen van mensen die tot God om hulp hebben gebeden om de bijbel te begrijpen, en hun gebeden zijn ook verhoord. Een vrouw in de Amerikaanse staat Illinois bad bijvoorbeeld tot God of hij iemand wilde zenden om haar te helpen Gods Woord te begrijpen en de waarheid te leren kennen. Toen een van Jehovah’s getuigen haar bezocht, kon zij haar ogen nauwelijks geloven. Zij dacht: „O, neen, niet een van Jehovah’s getuigen. God heeft mij toch niet een van hen gestuurd!” Later bekende zij aan de Getuige: „Ik had om hulp gebeden en ik dacht aan degenen die onwetend engelen hadden onthaald. Ik vroeg u dus binnen te komen en nu ben ik ervan overtuigd dat Jehovah’s getuigen de waarheid hebben.”
In een ander voorbeeld zei een vrouw uit Virginia, eveneens in de Verenigde Staten: „Ik wilde de waarheid van de bijbel te weten komen, zodat ik mijn kinderen kon helpen. Ik knielde dus neer en bad tot God mij te helpen de juiste religie te vinden, of het nu het baptisme, methodisme, katholicisme of wat dan ook was. En al de volgende morgen bent u hier, een paar getuigen van Jehovah. Ik geloof dat mijn gebeden zijn verhoord.”
Een man in de Amerikaanse staat Colorado die ontevreden was over hetgeen hem in zijn kerk was geleerd, stond op een morgen op en bad vurig tot God om hulp. Toen hij die avond thuiskwam, trof hij een van Jehovah’s getuigen bij zich thuis aan die met zijn vrouw sprak. Daar hij velen had horen opkomen tegen de Getuigen, kon hij zijn ogen nauwelijks geloven. Hij redeneerde echter: „Ik heb God om hulp gebeden en die heb ik gekregen. Zal ik die hulp nu afslaan?” Het duurde niet lang voordat ook hij anderen hielp Jehovah’s grootse voornemens te leren kennen.
Er vinden geregeld veel van dergelijke ervaringen plaats waarbij gebeden werden verhoord. Hoe staat het met u? Trekt u ten volle voordeel van het voorrecht van het gebed?
Stellig dient niemand van ons het gebed van weinig betekenis te achten. Neem veeleer de raad ter harte die de apostel Paulus aan medechristenen gaf: „Weest over niets bezorgd, maar laat in alles door gebed en smeking te zamen met dankzegging uw smeekbeden bij God bekend worden, en de vrede van God, die alle gedachte te boven gaat, zal uw hart en uw geestelijke vermogens behoeden door bemiddeling van Christus Jezus.” — Fil. 4:6, 7.
[Illustraties op blz. 676]
Jezus dankte God voordat hij ging eten. Doet u dit ook?
Bidt u spontaan, uit het hart, tot God?
[Illustratie op blz. 677]
Wordt u er door Gods scheppingswerken toe bewogen hem in gebed te loven?