Vragenbus

◼ Waarom is het nodig voorzichtig te zijn met getuigenis geven per post?

Getuigenis geven per post is een beproefde methode om het goede nieuws met anderen te delen. In deze tijd vinden veel mensen het echter onprettig om post te ontvangen wanneer niet direct kan worden onderscheiden van wie die afkomstig is. Dat is begrijpelijk. Enveloppen met een onbekende afzender of helemaal geen afzender worden wellicht zelfs met enige argwaan bekeken, vooral als ze met de hand geschreven en dik zijn. Huisbewoners zouden zulke post kunnen weggooien zonder die te openen. Hoe kunnen we voorkomen dat dit gebeurt?

Zo mogelijk dienen zowel de brief als de envelop getypt te worden. De huisbewoner dient op de envelop met naam te worden genoemd als de geadresseerde. Adresseer de brief niet aan „De bewoner”. Vermeld bovendien bij de afzender altijd een adres. Als het niet raadzaam is je persoonlijke adres te vermelden, geef dan je naam en het adres van de Koninkrijkszaal. Verstuur geen anonieme brieven. Gebruik nooit het adres van het bijkantoor. — Zie de Vragenbus in Onze Koninkrijksdienst van november 1996.

Verdere suggesties kunnen gevonden worden in studie 17, par. 7-9, van Handleiding voor de Theocratische Bedieningsschool en in studie 36 van Bekwaam gemaakt tot de predikingsdienst. Deze richtlijnen zullen ons helpen een doeltreffend gebruik te maken van brieven om anderen met het goede nieuws te bereiken.