Wordt u in de gaten gehouden?

WANNEER Elizabeth op haar werk komt, registreert een camera alles wat ze doet, dag in dag uit. Zodra ze het gebouw binnenstapt, zoomt één camera in op haar gezicht. De hele dag houden talrijke andere camera’s haar onder constante surveillance. Die mate van toezicht is begrijpelijk omdat ze werkt voor een bedrijf waar dagelijks miljoenen dollars in contanten door de handen gaan.

Elizabeth weet dat ze op haar werk nauwlettend wordt gadegeslagen; dat werd haar duidelijk uitgelegd toen ze de baan aannam. Maar bij miljoenen anderen zal de mate van bewaking waaronder ze dagelijks staan niet zo duidelijk aangegeven zijn.

Leven onder bewaking

Wordt u op uw werk in het oog gehouden? Wereldwijd wordt bij miljoenen werknemers hun gebruik van het internet en e-mail op het werk constant gecontroleerd. In het jaaroverzicht van de American Management Association voor 2001 kwam men tot de conclusie dat „bijna drie kwart (73,5%) van de grote firma’s in de VS . . . de contacten en activiteiten van hun werknemers op het werk vastlegt en doorneemt, waaronder hun telefoongesprekken, e-mail, internetcontacten en computerbestanden”.

Regeringen investeren miljoenen in bewakingsapparatuur. In een rapport dat op 11 juli 2001 werd overhandigd aan het Europees Parlement werd geconcludeerd dat „er een mondiaal systeem voor het opvangen van berichten bestaat dat opereert door samenwerking . . . tussen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland”. Via een mondiaal netwerk van satellietontvangststations, een systeem dat ECHELON heet, zijn deze regeringen naar verluidt in staat om per satelliet verzonden telefoon-, fax-, internet- en e-mailboodschappen op te vangen en te controleren. De krant The Australian IT beweert dat wanneer regeringen dit systeem gebruiken, „specifieke faxen en e-mails geselecteerd kunnen worden, en als het systeem zo geprogrammeerd is dat het een bepaalde stem herkent, kunnen de telefoongesprekken van de persoon in kwestie eveneens onderscheiden worden”.

Ook politie en justitie verlaten zich op moderne bewakingstechnieken. Het blad BusinessWeek bericht dat in de Verenigde Staten de FBI over een techniek beschikt die bekendstaat als Carnivore en daarvan gebruik maakt „om e-mails, instant messages en digitale telefoongesprekken te controleren”. Ondertussen zal in Groot-Brittannië nieuwe wetgeving de politie en justitie toestaan in het geheim „duizenden mensen in de gaten te houden die gebruik maken van de telefoon, de fax en het net”, aldus BBC News.

Verborgen camera’s en gedetailleerde databanken

Zelfs wanneer iemand niet telefoneert, faxt of e-mailt, kan hij in de gaten worden gehouden. In de Australische deelstaat New South Wales worden mensen die van de spoorwegen gebruik maken, gadegeslagen door ruim 5500 camera’s. In dezelfde deelstaat zijn zo’n 1900 bussen die eigendom zijn van de overheid eveneens uitgerust met bewakingscamera’s.

Naar verluidt heeft Groot-Brittannië de meeste bewakingscamera’s per hoofd van de bevolking — 1 per 55 inwoners volgens een onderzoek. In 1996 waren er in het Verenigd Koninkrijk nog maar 74 steden met bewakingscamera’s op openbare plaatsen. In 1999 hadden 500 steden zulke apparatuur geïnstalleerd. Nieuwe computerprogramma’s worden aan bewakingscamera’s gekoppeld om de camera in staat te stellen het gezicht van een bepaald iemand te herkennen, zelfs als hij zich in een menigte op een luchthaven of op een openbaar plein bevindt.

Als nooit tevoren kan uw privéleven gevolgd worden zonder dat u het weet. Simon Davies, voorzitter van de mensenrechtenorganisatie Privacy International, zegt: „Er is waarschijnlijk nooit een tijd in de geschiedenis geweest waarin er zo veel informatie over de bevolking in het algemeen is verzameld. De bijzonderheden over de gemiddelde economisch actieve volwassene in de geïndustrialiseerde wereld liggen in zo’n 400 grote databanken opgeslagen — voldoende verwerkte gegevens om een reusachtig naslagwerk over ieder mens samen te stellen.”

Welke stappen kunt u nemen om uw privacy te beschermen?

De privacy-paradox

„DE ARMSTE MAN MAG IN ZIJN HUTJE DE HELE MACHT VAN DE KROON TROTSEREN.” — WILLIAM PITT, BRITS POLITICUS, 1759–1806.

IN DIE woorden van Pitt ligt de gedachte opgesloten dat iedereen het recht moet hebben op wat privacy, het recht om rond een deel van zijn leven een bastion op te trekken dat het beschermt tegen ongenode nieuwsgierigheid.

Privacy kan voor mensen van verschillende culturen verschillende betekenissen hebben. Op de eilanden van Samoa in de Grote Oceaan bijvoorbeeld hebben de huizen vaak helemaal geen muren en zijn de meeste gezinsactiviteiten in het huis gemakkelijk van buiten af te zien. Toch wordt het ook daar als ongemanierd beschouwd als iemand onuitgenodigd een huis binnenstapt.

Mensen erkennen al lang de behoefte aan een zekere mate van privacy. Duizenden jaren voordat William Pitt zijn beroemde uitspraak deed, gaf de bijbel al te kennen dat het nodig is de privacy van anderen te respecteren. Koning Salomo schreef: „Maak uw voet zeldzaam in het huis van uw naaste, opdat hij niet genoeg van u krijgt en u stellig haat” (Spreuken 25:17). De apostel Paulus gaf de vermaning: ’Stel het u ten doel u met uw eigen zaken te bemoeien.’ — 1 Thessalonicenzen 4:11.

Het recht op privacy is zo belangrijk dat The UNESCO Courier van „het fundament van de burgerrechten” spreekt. In dezelfde geest zei een invloedrijk Latijns-Amerikaans politicus: „In zekere zin zijn alle mensenrechten aspecten van het recht op privacy.”

Maar in het huidige klimaat van escalerende criminaliteit en mondiaal terrorisme zijn regeringen en politie en justitie steeds meer van mening dat ze om hun burgers te beschermen de privacy-barricaden moeten slechten. Waarom? Omdat criminele elementen in de samenleving het recht op privacy gebruiken als een dekmantel voor het kwaad. Het valt dan ook lang niet mee om het evenwicht te bewaren tussen de verantwoordelijkheid van een regering om haar burgers te beschermen en het individuele recht op privacy.

Privacy contra veiligheid

De wereldschokkende terroristische aanslagen van 11 september 2001 hebben bij veel mensen een verandering teweeggebracht in hun opvattingen over het recht van de regering om inbreuk te maken op enkele aspecten van privacy. „Op 11 september is er iets veranderd”, vertelde een voormalig lid van de Amerikaanse Federale Handelscommissie aan BusinessWeek. Hij merkte op: „Terroristen opereren in een samenleving waarin hun privacy beschermd wordt. Indien er enkele inbreuken op de privacy nodig zijn om hen te ontmaskeren, dan zullen de meeste mensen zeggen: ’Okay, ga uw gang.’” Het blad bericht: „Uit na 11 september gehouden enquêtes blijkt dat 86% van de Amerikanen voorstander is van een uitgebreider gebruik van gezichtsherkenningssystemen; 81% wil dat er een nauwkeuriger controle komt op bank- en creditcardtransacties; en 68% is voor een nationale identiteitskaart.”

Het soort identiteitskaarten dat door sommige westerse regeringen wordt overwogen, zou de vingerafdrukken en een netvliesscan van de eigenaar kunnen opslaan en toegang kunnen bieden tot een eventuele criminele achtergrond en financiële gegevens. Het is technisch mogelijk de informatie op een identiteitskaart te koppelen aan creditcardinformatie en die te vergelijken met de beelden van bewakingscamera’s die gezichten herkennen. Zo zouden criminelen gearresteerd kunnen worden na de aankoop van materiaal voor hun criminele activiteiten.

Indien criminelen ontdekking proberen te voorkomen door bommen, vuurwapens of messen onder hun kleding of zelfs achter de stevige muren van een woning te verbergen, kunnen ze toch gepakt worden. De apparatuur waarover sommige beveiligingsbureaus beschikken, kan beelden laten zien van alles wat u onder uw kleding hebt. Pas ontwikkelde radarapparatuur stelt de politie in staat personen te identificeren die zich in de aangrenzende kamer bewegen of er alleen maar ademen. Maar leiden grotere bewakingsmogelijkheden per se tot lagere misdaadcijfers?

Schrikken camera’s criminelen af?

Toen de misdaadcijfers in Bourke, een stadje in het binnenland van Australië, omhoog begonnen te vliegen, werden er vier televisiecamera’s in een gesloten circuit geïnstalleerd. Het resultaat was een drastisch gedaald misdaadcijfer. Zo’n succesverhaal is echter niet universeel. In een poging het misdaadcijfer in het Schotse Glasgow terug te dringen, werden er in 1994 32 van zulke camera’s geïnstalleerd. Een onderzoek door de Scottish Office Central Research Unit wees uit dat in het jaar na de installatie het aantal misdaden in bepaalde categorieën daalde. Maar het rapport vermeldde: „Het aantal zedendelicten, met inbegrip van prostitutie, steeg met 120, het aantal gevallen van fraude met 2185, en diverse andere misdrijven (waaronder drugsdelicten) vertoonden een stijging van 464.”

Ook al daalt de criminaliteit in de ene wijk door beveiliging, dan nemen de totale misdaadcijfers er nog niet door af. In The Sydney Morning Herald werd gewezen op een verschijnsel dat politie en criminologen „verschuiving” noemen. De krant schreef: „Wanneer criminelen zien dat ze betrapt kunnen worden door een camera of door politie die in een bepaalde wijk surveilleert, verplaatsen ze zich naar elders om een strafbaar feit te plegen.” Misschien doet dit u denken aan iets wat de bijbel lang geleden heeft gezegd: „Hij die verachtelijke dingen beoefent, haat het licht en komt niet tot het licht, opdat zijn werken niet worden terechtgewezen.” — Johannes 3:20.

De uitdaging waarvoor politie en justitie staan, is dat zelfs het meest geavanceerde radar- of röntgenbeveiligingssysteem niet kan bespeuren wat er in iemands geest en hart leeft, terwijl juist daar de echte strijd om criminaliteit, haat en geweld terug te dringen, gestreden moet worden.

Er functioneert echter al een vorm van toezicht die veel verder gaat dan enige tot dusver door de mens uitgedachte techniek. Die vorm van toezicht en het positieve effect dat het op het menselijk gedrag kan hebben, zullen in het volgende artikel worden besproken.

[Inzet op blz. 6]

„TERRORISTEN OPEREREN IN EEN SAMENLEVING WAARIN HUN PRIVACY BESCHERMD WORDT”

[Kader/Illustratie op blz. 7]

HOE VEILIG ZIJN UW MEDISCHE GEGEVENS?

Veel mensen denken misschien dat ze ervan op aan kunnen dat hun medische gegevens — de beschrijving van hun contacten met hun arts en ziekenhuis — vertrouwelijk worden gehouden. Maar, zoals Privacy Rights Clearinghouse, een organisatie ter bescherming van de privacy, waarschuwt: „U kunt een vals gevoel van veiligheid hebben.” In zijn boek Database Nation — The Death of Privacy in the 21st Century zegt Simson Garfinkel: „Medische dossiers worden tegenwoordig veel meer geraadpleegd dan vroeger . . . Ze worden door werkgevers en verzekeringsmaatschappijen gebruikt om te bepalen wie er aangenomen en verzekerd kan worden. Ze worden door ziekenhuizen en religieuze organisaties gebruikt om mensen om schenkingen te vragen. Zelfs marketeers kopen medische dossiers op om daarin naar businessmogelijkheden te zoeken.”

Garfinkel merkt ook op: „Wat het vertrouwelijk houden bemoeilijkt, is het feit dat tijdens een normale ziekenhuisopname 50 à 75 personen toegang tot het dossier van een patiënt moeten kunnen hebben.” Soms doen patiënten zelf onbewust afstand van hun recht op privacy door bij opname in een ziekenhuis algemene toestemmingsformulieren te tekenen. Daarmee „geeft u de zorgverlener toestemming om uw medische informatie door te geven aan verzekeringsmaatschappijen, overheidsinstanties en anderen”, aldus Privacy Rights Clearinghouse.

[Kader/Illustraties op blz. 8]

PRIVACY CONTRA COMMERCIËLE BELANGEN

Mensen die van het internet gebruik maken zijn bijzonder kwetsbaar voor ongewenste nieuwsgierigheid. Privacy Rights Clearinghouse verklaart: „Er zijn nauwelijks on-line-activiteiten of -diensten die een absoluut recht op privacy garanderen. . . . Internetgebruikers kunnen informatie of documenten van sites halen . . ., of gebruikers kunnen deze diensten gewoon ’doorsnuffelen’ zonder enige andere interactie. Veel gebruikers gaan ervan uit dat zulke activiteiten anoniem zijn. Dat zijn ze niet. Het is mogelijk veel on-line-activiteiten vast te leggen, bijvoorbeeld welke nieuwsgroepen of bestanden iemand heeft bezocht en naar welke websites een abonnee is gesurft. . . . Gegevens over het ’surfgedrag’ van abonnees . . . zijn een potentieel waardevolle bron van inkomsten . . . Die informatie is voor direct marketeers nuttig als basis voor het aanleggen van zeer specifieke lijsten van on-linegebruikers met vergelijkbare interesses en gedragspatronen.”

Hoe kan uw naam nog meer op mailinglijsten voor direct marketing terechtkomen? Uw naam kan erop worden gezet wanneer u een van de volgende dingen doet:

◼ U vult een garantie- of productregistratiebewijs in.

◼ U wordt lid of donateur van clubs, organisaties of liefdadigheidsverenigingen.

◼ U abonneert u op bladen of wordt lid van boeken- of platenclubs.

◼ U laat uw naam en adres in het telefoonboek vermelden.

◼ U doet mee aan bijvoorbeeld een sweepstake.

Daarnaast kan het mogelijk zijn dat wanneer u een creditcard of een betaalpas gebruikt om de boodschappen te betalen, het bedrijf uw naam en adres aan de lijst van door u gekochte boodschappen koppelt wanneer ze langs de prijsscanner gaan. Zo kan er een gedetailleerde database van uw koopgewoonten worden samengesteld en mogelijk worden gebruikt voor marketingdoeleinden.a

[Voetnoot]

[Illustraties op blz. 6, 7]

Neemt de criminaliteit af door beveiliging?

Een redelijke kijk op privacy

„DE OGEN VAN JEHOVAH ZIJN OP ELKE PLAATS, TERWIJL ZE DE SLECHTEN EN DE GOEDEN GADESLAAN.” — SPREUKEN 15:3.

WEINIG mensen zouden zich behaaglijk voelen bij het idee dat iemand anders al hun bewegingen zou volgen, hun geheime gedachten zou doorvorsen en achter hun diepste verlangens zou komen. Toch zegt de bijbel dat dit nu precies is wat God kan doen. In Hebreeën 4:13 staat: „Geen schepping is voor zijn ogen niet openbaar, maar alle dingen liggen naakt en openlijk tentoongesteld voor de ogen van hem aan wie wij rekenschap hebben af te leggen.” Is dat geen inbreuk op de privacy? Beslist niet. Waarom niet?

Ter illustratie: Als u in zee zwemt, kan het zijn dat de altijd waakzame ogen van een strandwacht op u rusten. Dat beziet u niet als een inbreuk op uw privacy, want zijn aanwezigheid geeft u juist een gevoel van veiligheid. U weet dat als u in moeilijkheden raakt, hij u snel te hulp zal komen. Zo ook houdt een moeder constant in de gaten hoe het met haar baby is. Zou ze dat niet doen, dan zou ze als nalatig worden beschouwd.

Net zo volgt Jehovah God onze gedachten en daden omdat onze belangen hem ter harte gaan. Een bijbelprofeet verklaarde: „Wat Jehovah aangaat, zijn ogen gaan de gehele aarde rond om zijn sterkte te tonen ten behoeve van hen wier hart onverdeeld is jegens hem” (2 Kronieken 16:9). Maar in hoeverre ziet Jehovah onze persoonlijke gedachten en daden echt? Enkele gebeurtenissen waarbij Jezus, de Zoon van God, betrokken was, verschaffen daar enig inzicht in.

Het vermogen om geest en hart te lezen

Terwijl Jezus de maaltijd gebruikte in het huis van een Farizeeër, knielde er een vrouw die als zondares bekendstond aan Jezus’ voeten neer. Ze begon te huilen en veegde daarop haar tranen van Jezus’ voeten met haar haren. Het verslag vermeldt: „Toen de Farizeeër die hem had uitgenodigd dit zag, zei hij bij zichzelf: ’Indien deze man een profeet was, zou hij weten wie en wat voor een vrouw het is die hem aanraakt.’” Uit Jezus’ reactie blijkt dat hij niet alleen de achtergrond van de vrouw kende maar ook wist wat de Farizeeër zojuist „bij zichzelf” gezegd had. — Lukas 7:36-50.

Bij een andere gelegenheid kreeg Jezus te maken met een groep die ertegen was dat hij wonderen verrichtte. Het in Mattheüs 9:4 opgetekende verslag zegt: „Daar Jezus hun gedachten kende, zei hij: ’Waarom denkt gij boze dingen in uw hart?’” Jezus’ vermogen om de gedachten van anderen te lezen was meer dan slim giswerk.

Redeneren we over het verslag over de opstanding van Lazarus, dan blijkt dat er veel meer bij betrokken is. Jezus’ goede vriend Lazarus was al vier dagen dood. Zijn gedachten waren vergaan en hij verkeerde al in staat van ontbinding (Psalm 146:3, 4). Toen Jezus opdracht gaf de ingang tot Lazarus’ graf te openen, protesteerde Lazarus’ zus Martha: „Heer, hij moet nu al rieken.” Toch wekte Jezus met de hulp van Gods kracht Lazarus op uit de dood, met inbegrip van alle intieme en persoonlijke herinneringen die nodig waren om Lazarus tot de mens te maken die hij was geweest voordat hij stierf. — Johannes 11:38-44; 12:1, 2.

Dat Jehovah God onze diepste gedachten kan kennen, wordt bevestigd door Jezus’ opmerkingen over het gebed. Voordat Jezus zijn discipelen het Modelgebed leerde, zei hij: „God, uw Vader, weet welke dingen gij nodig hebt voordat gij hem er ook maar om vraagt.” Ook zei Jezus: „Wanneer gij bidt, ga dan in uw binnenkamer en bid na het sluiten van uw deur tot uw Vader, die in het verborgene is; dan zal uw Vader, die in het verborgene toeziet, het u vergelden.” — Mattheüs 6:6, 8.

De wetenschap dat God ons gadeslaat, heeft zijn voordelen

Belemmert de wetenschap dat God alle harten doorzoekt en „elke neiging van de gedachten” onderscheidt ons in ons doen en laten? Wordt onze vrijheid erdoor beperkt? (1 Kronieken 28:9) Integendeel, de erkenning dat niets voor God verborgen kan blijven, kan een sterke kracht ten goede zijn.

De in het eerste artikel genoemde Elizabeth zegt dat haar voornaamste reden om eerlijk te blijven niet is, dat er op haar werk bewakingscamera’s op haar gericht staan. Nee, ze zegt: „Het feit dat ik weet dat Jehovah mijn gedrag gadeslaat, motiveert me om in heel mijn doen en laten eerlijk te zijn, ook wanneer ik niet op mijn werk ben.”

Jim maakt een soortgelijke opmerking. Hij werkt in een fabriek waar diefstal door de werknemers een groot probleem is. Jim weigert echter van zijn werkgever te stelen. Hij zegt: „Het is waar dat ik de firma waarschijnlijk wel ongestraft zou kunnen bestelen, maar mijn band met God is me lief en ik weet dat hij alles ziet wat ik doe.”

De wetenschap dat God op de hoogte is van al onze daden, gepaard aan de wens een goede band met hem te hebben, kan iemand motiveren grote veranderingen in zijn leven aan te brengen. Doug bijvoorbeeld groeide op in een christelijk gezin, maar nam het feit dat God kon zien wat hij deed nooit echt serieus, met als gevolg dat hij een dubbelleven leidde. Hij ging met zijn familie naar christelijke vergaderingen maar gebruikte daarna drugs met zijn vrienden. Zijn liefde voor motoren bracht hem ertoe zich aan te sluiten bij een motorbende die berucht was om haar gewelddadigheid. Om geaccepteerd te worden pleegde Doug ernstige misdaden.

Enkele jaren later begon Doug de bijbel weer te bestuderen. Hij ging Jehovah bezien als iemand die op de hoogte is van de daden van mensen en daardoor geraakt wordt. Doug werd gemotiveerd om een leven te gaan leiden dat in harmonie was met Gods hoge morele maatstaven. Hoewel het bij de bende gebruik was om iedereen die de bende verliet flink af te tuigen, ging Doug naar een bijeenkomst van de bende en trok hij zich in het bijzijn van alle bendeleden officieel terug. Hij vertelt: „Toen ik ging staan om het woord te voeren, bonkte mijn hart. Ik voelde me als Daniël in de leeuwenkuil. Maar ik bad in stilte tot Jehovah en legde toen kalm uit waarom ik ermee ophield. Toen ik vertrok, gaf iedereen op één na me een hand en wenste me het beste toe. Ik ondervond dat Jesaja 41:13 waar is, waar staat: ’Ik, Jehovah uw God, grijp uw rechterhand vast, die tot u zegt: „Wees niet bevreesd. Ikzelf wil u helpen.”’” Doug is van mening dat Jehovah hem de kracht heeft gegeven die hij nodig had om zijn leven te veranderen.

Een redelijke kijk

Het is onredelijk te denken dat we dingen voor God verborgen kunnen houden. De bijbel zegt ronduit: „De persoon zonder verstand heeft in zijn hart gezegd: ’Er is geen Jehovah’” (Psalm 14:1). Zoals in de vorige artikelen is uiteengezet, hebben mensen bewakingscamera’s gemaakt die in staat zijn één specifiek gezicht in een menigte te herkennen. Ze hebben afluisterapparatuur ontwikkeld waarmee één bepaalde stem onderscheiden kan worden uit de vele duizenden die het telefoonnet gebruiken. Dan is de Schepper van de menselijke hersenen toch zeker in staat om zich toegang tot de denkprocessen van elk individu te verschaffen wanneer hij dat maar nodig acht?

Terwijl onze Schepper het recht heeft van al iemands privéactiviteiten op de hoogte te zijn, geldt dat niet voor mensen. De apostel Petrus vermaant iedereen die het interesseert Gods gunst te verwerven: „Laat niemand van u . . . lijden als . . . een boosdoener of als iemand die zich met andermans zaken bemoeit” (1 Petrus 4:15). De apostel Paulus waarschuwt christenen eveneens zich niet in te laten „met andermans zaken”. — 1 Timotheüs 5:13.

Een extreem voorbeeld van het zich bemoeien of inlaten met andermans zaken is de groeiende trend in sommige landen dat particulieren miniatuur audio- of video-opnameapparatuur gebruiken om anderen te bespioneren. In Japan bijvoorbeeld ontdekte de marathonloopster Naoko Takahashi, die op de Olympische Spelen van Sydney een gouden medaille won, onlangs dat er in haar badkamer een miniatuurcamera verborgen had gezeten die haar zonder dat ze het wist had gefilmd. Er werd een videofilm geproduceerd en duizenden exemplaren ervan zijn illegaal verkocht.

Ook wijdverbreid is identiteitsdiefstal of -fraude, het gebruik van geavanceerde technologie om persoonlijke gegevens te stelen. Het is niet meer dan redelijk om stappen te nemen ter bescherming van uw privacy tegen onrechtmatige belangstelling.a De bijbel zegt: „Schrander is degene die de rampspoed heeft gezien en zich vervolgens verbergt, maar de onervarenen zijn doorgelopen en moeten de straf ondergaan.” — Spreuken 22:3.

Verborgen daden — Openbare rekenschap

Naarmate criminaliteit, geweld en terrorisme toenemen, zullen regeringen hun onderdanen waarschijnlijk steeds nauwlettender in het oog houden. Maar binnenkort zullen bewakingscamera’s en afluisterapparatuur niet meer nodig zijn. De bijbel belooft dat Jehovah God in de nabije toekomst de hele mensheid rekenschap zal vragen van hun daden, zowel van wat ze in het openbaar als van wat ze in het geheim bedreven hebben. — Job 34:21, 22.

Vanaf die tijd zal de aarde vrij zijn van het geweld, de haat en de criminele activiteiten waaronder de mensheid al zo lang gebukt gaat. Hoe zal dat mogelijk zijn? Doordat Jehovah dan niet alleen alle levenden heel goed zal kennen maar alle levenden ook Jehovah heel goed zullen kennen. De woorden van de profeet Jesaja zullen bewaarheid worden: „Men zal generlei kwaad doen noch enig verderf stichten op heel mijn heilige berg; want de aarde zal stellig vervuld zijn van de kennis van Jehovah, zoals de wateren ook de zee bedekken.” — Jesaja 11:9.

[Voetnoot]

[Inzet op blz. 12]

DE ERKENNING DAT NIETS VOOR GOD VERBORGEN KAN BLIJVEN, KAN EEN STERKE KRACHT TEN GOEDE ZIJN

[Kader/Illustratie op blz. 11]

PAS OP!

PRIVACY EN ON-LINEBANENSITES: Iemand die een baan zoekt en zijn curriculum vitae on line zet, loopt groot gevaar dat zijn privacy wordt aangetast. Een curriculum vitae kan jarenlang op on-linebanensites blijven staan en kan zelfs een bron van informatie worden voor identiteitsdiefstal. Sommige banensites verlangen persoonlijke informatie van banenzoekers, zoals naam, adres, leeftijd en arbeidsverleden, en verkopen die informatie dan aan derden, aan adverteerders bijvoorbeeld.

PRIVACY EN MOBIELE COMMUNICATIE: Er bestaat op het moment geen goedkope manier om de privacy op draadloze of cellulaire telefoons te waarborgen. Als u over een privékwestie praat, kan het veiliger zijn een conventioneel telefoontoestel te gebruiken. Vergewis u ervan dat zowel u als de persoon met wie u praat een conventionele telefoon gebruikt. De signalen van veel draadloze telefoons kunnen opgevangen worden door radioscanners, sommige zelfs door andere draadloze telefoons of babymonitors. Wanneer u telefonisch iets koopt en uw creditcardnummer en de vervaldatum opgeeft, kan het zijn dat uw draadloze of cellulaire telefoon afgeluisterd wordt en kunt u het slachtoffer van fraude worden.b

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 9]

Het waakzame oog van een strandwacht wordt niet als een inbreuk op de privacy beschouwd

[Illustraties op blz. 10]

De wetenschap dat God op de hoogte is van onze daden motiveerde Doug om veranderingen in zijn leven aan te brengen