-
Genezing van alle ziekten — Slechts een droom?De Wachttoren 1985 | 15 april
-
-
trouwens ook niet geheel en al uitgeroeid. Het in Londen verschijnende blad The Economist bericht dat „in Azië, Afrika en Zuid-Amerika één op de tien personen invalide is. De meeste arme mensen zullen tijdens hun leven getroffen worden door ziekten als acute diarree en longontsteking. . . . Miljoenen anderen zullen bezwijken aan door parasieten veroorzaakte ziekten zoals malaria of schistosomiasis (d.w.z. bilharzia [veroorzaakt door een bloedparasiet]); anderen zullen worden verminkt door lepra”.
Zelfs in de ontwikkelde landen weten de deskundigen nog steeds geen raad met andere koppen van de „hydra”. „De artsen komen tegenwoordig uitheemse ziekten tegen die nog dodelijker kunnen zijn dan klassieke moordenaars als pokken en difterie”, schrijft Edward Edelson in de Newyorkse Daily News.
Enkele jaren geleden zou het letterwoord AIDS de meeste mensen nauwelijks iets hebben gezegd. Nu heeft deze dodelijke ziekte vrijwel algemene bekendheid gekregen. Hetzelfde geldt voor veteranenziekte en het toxische-shocksyndroom. In de coulissen staan nog andere potentiële moordenaars te wachten: Ebola-koorts, Lassa-koorts, Koreaans hemorragisch syndroom, Reye-syndroom, Kawasaki-ziekte, hemolytisch-uremisch syndroom, enzovoort. „Een rode draad die door het verhaal van deze uitheemse ziekten heen loopt, is dat ze de medische wetenschap dikwijls voor onopgeloste raadsels plaatsen”, zegt Edelson.
Ondanks de vooruitgang op medisch gebied berusten de meeste mensen in de gedachte dat ziekte en dood in laatste instantie onvermijdelijk zijn. Het valt hun moeilijk zich voor te stellen dat er ooit een tijd zou kunnen komen waarin dood, pijn en ziekte er niet meer zullen zijn.
Hoe zit het dan met het bezielende visioen dat Johannes kreeg? Zal het uiteindelijk slechts een onvervulde droom blijken te zijn? Wij hebben goede redenen om te geloven dat dit niet het geval zal zijn. Onmiddellijk nadat Johannes de schitterende beloften had gehoord, kreeg hij de verzekering: „Schrijf, want deze woorden zijn getrouw en waarachtig” (Openb. 21:5; 22:6). Hoe zullen deze woorden bewaarheid worden? En zullen wij de vervulling ervan nog beleven?
-
-
Genezing van alle ziekten is mogelijk!De Wachttoren 1985 | 15 april
-
-
Genezing van alle ziekten is mogelijk!
DOOR de eeuwen heen heeft het niet ontbroken aan pogingen om een geneesmiddel tegen alle ziekten te vinden. Jaarlijks worden er miljarden dollars uitgegeven aan gezondheidszorg. Een aantal van de grootste geleerden ter wereld verdiepen zich met behulp van de modernste technieken in medisch wetenschappelijk onderzoek. Toch gaan overal ter wereld de mensen nog steeds gebukt onder ziekte en woeden er nog steeds verwoestende kwalen onder ons. In onze toestand is niet veel veranderd sedert Mozes’ tijd. Meer dan 3000 jaar geleden schreef hij: „De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, en indien wegens bijzondere kracht, tachtig jaren; toch is dat waarop ze aandringen moeite en schadelijke dingen.” — Ps. 90:10.
Een gezond begin
Toch heeft de mensheid een volmaakt begin gehad. Adam en Eva leefden in een schone, ziektevrije omgeving, de prachtige tuin van Eden. Zij hadden volop gezond, heilzaam voedsel tot hun beschikking. Er was stimulerend, voldoeningschenkend werk voor hen. En zij waren gezond naar lichaam en geest. — Zie Genesis 1:26-30.
God vertelde hun ook hoe zij hun volmaakte staat konden behouden. Eerst vertelde hij hun wat zij moesten doen: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde en onderwerpt haar.” Vervolgens vertelde hij hun wat zij niet moesten doen: „Wat de boom der kennis van goed en kwaad betreft, gij moogt daarvan niet eten, want op de dag dat gij daarvan eet, zult gij beslist sterven” (Gen. 1:28; 2:17). Als zij, en op den duur hun nageslacht, zich aan deze twee fundamentele richtlijnen zouden houden, zouden zij hun gezonde, gelukkige en volmaakte staat eeuwig kunnen behouden.
In deze tijd zijn veel mensen van mening dat het verslag over Adam en Eva onwetenschappelijk is, niet meer dan een mythe. Maar laten wij deze kwesties eens nader bekijken in plaats van ze luchthartig weg te wuiven.
Uitgedrukt in termen waarmee wij in deze tijd vertrouwd zijn, luidde het eerste gebod dat zij zorg moesten dragen voor hun milieu. Het tweede liet hun weten dat zij met hun levensstijl binnen bepaalde door God gestelde grenzen moesten blijven. Is dit een onwetenschappelijke mythe of wordt daarmee een grondslag van een gezonde levenswijze onderstreept? Merk op wat het boek Health and Disease (Gezondheid en ziekte) door René Dubos en Maya Pines over de kwestie zegt: „Een van de meest onderschatte invloeden op ziekte is het milieu. Waar een mens woont en hoe hij leeft, kan — dikwijls zonder dat men er een vermoeden van heeft — een grotere uitwerking op zijn gezondheid hebben dan de microben waarmee hij in aanraking komt of de genen die hij erft.”
Wat is ziekte?
In deze context houdt ziekte nauw verband met de wijze waarop wij leven en hoe wij met ons milieu omgaan. Tegenwoordig zijn wij van mening dat onze geciviliseerde levenswijze veel heeft bijgedragen tot de verbetering van de algemene gezondheidstoestand. Maar let eens op wat Dubos en Pines zeggen: „De Australische aborigines, die betrekkelijk geïsoleerd in een stenen-tijdperkcultuur leven, zijn opmerkelijk vrij van ziekte. Eigenlijk begint alleen in de hoogst ontwikkelde samenlevingen de geciviliseerde mens, dank zij de moderne geneeskunde, ergens in de buurt te komen van de goede gezondheid die de minst geciviliseerde mensen ter wereld bij wijze van geboorterecht genieten.”
Nog een groep van deze „minst geciviliseerde mensen” die door de auteurs wordt genoemd, zijn de Maba in Soedan. „De Maba bereiken een leeftijd die in de medisch meest verwende samenleving opmerkelijk zou zijn. Bovendien is hun levensavond nagenoeg vrij van de gebruikelijke degeneratieve ouderdomsziekten. De geleerden hebben de uitzonderlijke gezondheid van de Maba nog steeds niet ontraadseld, maar hun stabiele, rustige leefklimaat is vrijwel zeker een belangrijke factor.” Om de invloed van het milieu te benadrukken, voegden de auteurs eraan toe: „Wanneer een Maba naar de [ruim 1000 kilometer] ver weg gelegen stad Khartoem verhuist, wordt hij belaagd door een menigte ziekten die hij tevoren nooit heeft gekend.”
In tegenstelling hiermee heeft onze „geciviliseerde” levenswijze geleid tot vervuiling van lucht en water, ontbossing, overbevolking en ondervoeding bij grote delen van de bevolking. De nalatige wijze waarop de mens met het milieu omgesprongen is, heeft niet alleen ernstige gevaren voor zijn gezondheid opgeleverd, maar is ook een bedreiging geworden voor zijn voortbestaan op aarde. — Zie Openbaring 11:18.
Het is derhalve niet verwonderlijk dat ziekte wel eens gedefinieerd is als „een bijprodukt van een geciviliseerde levenswijze”. Wij beschouwen onszelf als geciviliseerd omdat wij niet meer ’in het wild’ leven. Daarentegen leven wij vaak in grote steden, in nauw contact met elkaar, zo niet letterlijk boven op elkaar. Het woord „geciviliseerd” is trouwens afgeleid van een Latijns grondwoord dat burger of stedeling betekent. Maar waar is het idee om in steden te gaan wonen vandaan gekomen?
Het eerste uitgebreide verslag daarover staat in Genesis 11:4: „Nu zeiden zij: ’Komaan! Laten wij een stad voor ons bouwen en ook een toren waarvan de top tot in de hemel reikt, en laten wij ons een gevierde naam maken, opdat wij niet over de gehele oppervlakte der aarde worden verstrooid.’” Dat voorstel in de tijd
-