Het land met duizend goden

„TOT de frappante bevestigingen van de bijbelse geschiedenis van de zijde der archeologische wetenschap”, aldus J. Elder in Prophets, Idols and Diggers, „behoort het ’herstel’ der Hethieten en hun diverse rijken. De naam van dit volk komt herhaaldelijk in het Oude Testament voor, terwijl dit volk in de wereldlijke geschiedenis geheel was vergeten en het bestaan ervan zeer twijfelachtig werd gevonden.

In Genesis 26:34 neemt Esau, tot groot verdriet van zijn moeder, een Hethietisch meisje tot vrouw. In het boek Exodus worden de Hethieten vaak in de lijst van volkeren genoemd wier land de Hebreeën gingen veroveren. In Jozua 11:1-9 sluiten de Hethieten zich aan bij de bond van natiën die Jozua’s opmars trachten te stuiten, doch slechts om bij de wateren van Merom verslagen te worden. In Richteren wordt gesproken over huwelijken tussen de Hebreeën en de Hethieten. In 1 Samuël 26 worden Hethieten genoemd die in Davids leger waren opgenomen, terwijl Salomo hen gedurende zijn regering tot slaven in zijn koninkrijk maakte en zijn volk toestond Hethietischen tot vrouw te nemen. Tót de onderzoekingen door moderne archeologen, bleven de Hethieten echter een in nevelen gehuld, onbekend volk.

De kleitafeltjes die in Assyrië en Egypte zijn gevonden, geven ons ons eerste beeld van de Hethieten en hun levenswijze. Egyptische kunstenaars beeldden hen af met kenmerken die wij als Armeens herkennen. . . . Een Egyptisch tablet geeft een verslag van een hevige strijd tussen Ramses II en de Hethieten te Kades aan de Orontes. . . . Op de eerste dag van de strijd werd Ramses verslagen en gevangen genomen, maar door de tijdige komst van versterkingen op de tweede dag keerden de kansen in de strijd. . . .

De Assyrioloog dr. A.H. Sayce en dr. W. Wright . . . viel de eer te beurt de eersten te zijn die werkelijke overblijfselen van de Hethieten ontdekten. Na verloop van tijd werden dergelijke overblijfselen op vele plaatsen in het westelijke gedeelte van Klein-Azië en in het tegenwoordige Turkije gevonden. Sayce verhaalde de geschiedenis van zijn vondsten in het boek The Hittites, Story of a Forgotten Empire. Toen dr. H. Winckler in 1906 145 km ten oosten van Ankara te Hoghos-Keui, aan de rivier de Halys, met opgravingen bezig was, ontdekte hij de voormalige hoofdstad en een verborgen schat aan Babylonische en Hethietische spijkerinscripties op kleitabletten. Er is enige tijd overheen gegaan voordat men de Hethietische taal had ontcijferd, maar men is er uiteindelijk in geslaagd. . . .

Het vroegste internationale verdrag dat tot dusver is ontdekt, is het verdrag dat tussen Ramses II van Egypte en Hattushilish II van het Hethietische Rijk werd gesloten — een verbond waarin werd beloofd dat de vrede en de harmonie tussen hen gehandhaafd zou blijven.”

Een groot gedeelte van de tekst van dit vredesverdrag wordt in C.W. Cerams boek The Secret of the Hittites aangehaald. Het officiële verdrag was op een plaat zilver gegraveerd. Het luidde: „Het verdrag dat de Grote Vorst van Hatti, de machtige Hattusilis [Hattushilish II] . . . op een zilveren plaat liet vastleggen voor Ramses II, de Grote en Machtige Heerser van Egypte, . . . het goede verdrag van vrede en broederschap dat voor eeuwig vrede tussen hen zal scheppen.”

In de laatste zin van het vredesverdrag wordt ons een interessante mededeling gedaan over het aantal Hethietische godheden: „Betreffende de woorden die op deze zilveren tabletten voor het Land Hatti en het Land Egypte zijn opgetekend — mogen de duizend goden van het Land Hatti en de duizend goden van het Land Egypte het huis, het land en de dienstknechten van degene die ze niet gehoorzaamt, vernietigen!”

In een in hiëroglyfen opgetekende Hethietische offerformule welke in 1953 door H.T. Bossert werd vertaald, worden enkele van de Hethietische godheden genoemd: „Voor degenen onder deze goden zal echter als jaarlijks voedsel bloed worden vergoten: voor de god Karhuha één stier en één schaap; voor de godin Küpapa één stier en één schaap; voor de godheid Sarku één schaap en een kutupalis–schaap voor de manlijke godheden.” De natie der Hethieten was volgens de schrijver Ceram „niet geestelijk verenigd door één religie (’De Hethieten hebben duizend goden.’). Er waren vele religiën, die gelijktijdig werden beoefend en met talloze nationale en plaatselijke erediensten waren vermengd.”

De valse goden van de Hethieten konden niet verhinderen dat hun natie door de Assyrische koning Sargon II werd omvergeworpen; als volk verdwenen de Hethieten uit de wereldlijke geschiedenis. Bijbelonderzoekers behoefden echter niet op de archeologische opstanding te wachten om van het bestaan van het Hethietische volk af te weten. De Hethieten waren Kanaänieten, daar zij afstammelingen waren van Heth, de zoon van Kanaän. — Gen. 10:15.

Israël doorgestreept

● Volgens een bericht uit Beiroet in Libanon zullen Arabische leerlingen niets meer over Israël leren. Wat hen betreft, bestaat Israël niet. Alle inlichtingen over Israël welke in leerboeken voorkomen, zullen worden uitgescheurd of doorgehaald. De kinderen zal niet eens worden onderwezen waar het land ligt.