worden aangedaan. Ook een onaangename situatie of domme fout kan iemand aan het blozen brengen. Zo zal een bescheiden of wat schuwe persoon waarschijnlijk gaan blozen wanneer hij als enige in een gezelschap hogelijk wordt geprezen, waardoor hij plotseling het ongewilde middelpunt van de belangstelling wordt.

Hoe komt het dat mensen onder zulke omstandigheden blozen? Zij die beweren dat de mens een evolutieprodukt is, hebben hierop geen antwoord. Hoe zou de mens dit kenmerk hebben kunnen verwerven als hij van de redeloze dieren zou afstammen, die geen van alle blozen?

Als wij daarentegen erkennen dat de mens door God en naar het beeld van God is geschapen en werd begiftigd met een zedelijkheidsgevoel, een geweten, dan kunnen we zo al één praktisch doel noemen dat door het onvrijwillige menselijke bloosproces wordt gediend. Zoals één schrijver, die meer dan een eeuw geleden leefde, het stelde, is blozen een wacht voor het geweten, die de mens duidelijk maakt dat hij geen bedrog mag plegen. Wanneer hij dat waarvan hij weet of meent dat het goed is, geweld aandoet, zal hij blozen; dat zal hem een gevoel van schaamte geven.

Behalve deze grondoorzaak, zijn er ook mensen die blozen wegens een gemaakte fout, wanneer ze op ietwat andere wijze de gepaste gang van zaken geweld hebben aangedaan. Het is heel natuurlijk de wens te koesteren dat anderen gunstig over ons denken, en wanneer men dan in de omgang een blunder of misstap begaat, kan men van verlegenheid gaan blozen. Dit verklaart ook ten dele waarom de meeste, ofschoon niet alle mensen, met het ouder worden minder snel blozen. Het zenuwstelsel wordt minder ontvankelijk voor gevoelens, terwijl terzelfder tijd iemands geweten misschien wat ruimer is geworden.

Blozen en de bijbel

Hoewel niet alle bijbelvertalingen de uitdrukking „blozen” gebruiken, beschrijven ze wel allemaal min of meer het effect ervan. Zo heeft Ezra volgens de weergave van de Statenvertaling gezegd: „Mijn God, ik ben beschaamd en schaamrood, om mijn aangezicht tot u op te heffen, mijn God; want onze ongerechtigheden zijn vermenigvuldigd tot boven ons hoofd, en onze schuld is groot geworden tot aan de hemel” (Ezra 9:6). En de Petrus-Canisiusvertaling luidt in Jeremia 6:15: „Ze worden te schande, omdat ze zich schandelijk gedragen, niet blozen en geen schaamte meer kennen.”

Het staat dus buiten kijf: blozen is een specifiek menselijke eigenschap. Ze getuigt ervan dat de mens geschapen is door een rechtvaardige, wijze en liefdevolle Maker. Blozen is een van zijn gaven aan de mens om deze, tot diens eigen geluk en welzijn, beter te laten reageren op zijn geweten.

Het toepassen van bijbelse beginselen redde een huwelijk

DE VROUW van een politieagent in Massachusetts, V.S., begon met Jehovah’s getuigen de bijbel te bestuderen, maar haar man ging tegenstand bieden. Na een tijd bij haar te zijn weggeweest, stemde hij erin toe de bijbel te bestuderen in de hoop zijn huwelijk te redden. Maar de politieagenten met wie hij werkte, begonnen de gek met hem te scheren. Ten gevolge hiervan en door andere vormen van druk hield hij met de studie op. Spoedig verviel hij weer tot zijn vroegere levenswijze — zwaar drinken en ernstige problemen thuis. Dit leidde opnieuw tot een vaneengaan.

Over hetgeen er daarna gebeurde, vertelt hij: „Na een tijdje lichtte mijn vrouw me erover in dat zij bezig was een echtscheiding aan te vragen, waarvoor zij schriftuurlijke en wettige gronden had. Daar ik zes kinderen had en nog steeds heel veel om hen en mijn vrouw gaf, wilde ik geen echtscheiding. Ik belde de Getuige op die oorspronkelijk de bijbel met mij bestudeerd had en vroeg of hij opnieuw met mij wilde studeren.”

Aangezien deze man dat wat hij leerde toepaste, begon zijn vrouw in te zien dat hij zijn levenswijze werkelijk veranderde. Toen haar man daarom vroeg of zij het nog eens zouden proberen, stemde zij daarin toe. Beiden zijn nu verenigd in het opbouwen van een gelukkig gezin overeenkomstig de richtlijnen uit Gods Woord.