Laat God in uw huwelijk zijn
„Een drievoudig snoer kan niet spoedig in tweeën getrokken worden.” — Pred. 4:12.
1. Welk schriftuurlijke beginsel dat in Psalm 127:1 wordt genoemd, kan op het huwelijk van toepassing worden gebracht?
HOE belangrijk het is dat Jehovah God duidelijk betrokken is bij alles wat wij ondernemen, wordt steeds weer opnieuw in de Schrift beklemtoond. Zo lezen wij in Psalm 127:1: „Als Jehovah zelf het huis niet bouwt, is het tevergeefs dat de bouwers ervan er hard aan hebben gewerkt. Als Jehovah zelf de stad niet bewaakt, is het tevergeefs dat de bewaker heeft gewaakt.” De waarheid van dat beginsel wordt door de lange geschiedenis van de natie Israël bevestigd. Wanneer Israël toeliet dat God een definitieve plaats innam in hun aangelegenheden, doordat zij hem exclusieve toewijding gaven, waren hun krachtsinspanningen om zich tegen hun vijanden te beschermen, succesvol. Maar wanneer zij de ware aanbidding van Jehovah de rug toekeerden en andere goden gingen volgen, waakten hun wakers tevergeefs over hun steden. Hetzelfde beginsel is van toepassing wanneer wij het huwelijk tot een succes willen maken.
DE GOEDGUNSTIGE GAVE VAN HET HUWELIJK
2. Waarom kan het huwelijk als een goedgunstige gave worden beschouwd?
2 Gods Woord vertelt ons dat hij de Gever is van „elke goede gave en elk volmaakt geschenk” (Jak. 1:17). De goedgunstige gave, de zegen, van het huwelijk moet als een van zulke goede gaven en volmaakte geschenken worden beschouwd. Welk een mogelijkheden om gelukkig te worden, liggen erin opgesloten! Het is beslist een van de grootste zegeningen die de Schepper de mensheid heeft geschonken. Geen wonder dat toen Eva ten slotte bij Adam werd gebracht, hij vol gloed uitriep: „Dit is eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees. Deze zal Mannin worden genoemd, omdat deze uit de man werd genomen”! — Gen. 2:23.
3. Wat had een rechter over Gods gave van het huwelijk te zeggen?
3 Adam kon zich verheugen over de zegen van een liefdevolle metgezellin, iemand van zijn eigen soort met wie hij kon spreken, werken en overleggen — zij was een volmaakte aanvulling van hem! Bovendien zijn de echtelijke vreugden die met het huwelijk gepaard gaan, werkelijk een bewijs van de wijsheid en liefde van onze Schepper. Terecht noemde rechter I. Linton de manier waarop God de man en de vrouw had geschapen een bewijs dat de mens niet het produkt van blinde evolutie is. Linton schreef:
„De goedheid en oneindige bekwaamheid van de God die verklaarde dat het niet goed voor een mens was om een vrijgezel te zijn, door in het hart van de man de liefde voor de vrouw en in het hart van de vrouw de liefde voor de man te leggen, door hen mentaal, lichamelijk en emotioneel zo gelijk aan elkaar te maken dat zij van elkaars gezelschap kunnen genieten en toch zo ongelijk dat zij elkaar aanvullen en boeiend zijn voor elkaar, heeft altijd mijn dankbaarheid en bewondering gewekt als een ondubbelzinnig bewijs van scheppingsontwerp; en de vrede en het geluk die uit de huwelijksverhouding voortspruiten wanneer God er een plaats in heeft, geven enig idee van de bekwame macht van God om geluk te creëren” (A Lawyer Examines the Bible). Let op de woorden: „Wanneer God er een plaats in heeft.” Dit is mogelijk wanneer wij God in ons huwelijk laten zijn.
4. Waarom kan er worden gezegd dat de zegen van het huwelijk een bewijs is van Gods onpartijdigheid?
4 Deze gave en zegen van het huwelijk is ook een bewijs van Gods onpartijdigheid en gerechtigheid. Hoe dat zo? Doordat de vreugden van het huwelijk, wanneer God er een plaats in heeft, niet afhankelijk zijn van zulke wereldse dingen als materiële rijkdom, een hogere opleiding, grote fysieke kracht of een mooi figuur en knappe gelaatstrekken. De zegeningen van het huwelijk zijn ook niet beperkt tot een bepaald ras of een bepaalde nationaliteit en ook zijn ze niet afhankelijk van welk klimaat maar ook. Het maakt geen verschil of echtparen nu in de poolstreken wonen of in de tropen.
GOD IN UW HUWELIJK LATEN ZIJN
5, 6. Wat houdt het in God in uw huwelijk te laten zijn?
5 Salomo schreef: „Twee zijn beter dan één, omdat zij een goede beloning hebben voor hun harde werk. . . . En een drievoudig snoer kan niet spoedig in tweeën getrokken worden” (Pred. 4:9, 12). Een huwelijk kan worden vergeleken met een snoer dat een paar samenbindt, en wanneer wij God er een plaats in toekennen, is het werkelijk een ’drievoudig snoer dat niet spoedig in tweeën getrokken kan worden’. Wat wil het zeggen God in uw huwelijk te laten zijn? Het ligt voor de hand dat huwelijkspartners zich erom bekommeren tot elkaars vreugden en genoegens bij te dragen en elkaars behoeften te bevredigen. De echtgenoot bekommert zich erom zijn vrouw te behagen en haar vreugde, troost en zekerheid te schenken, en de vrouw bekommert zich erom haar man te verzorgen en hem naar haar beste vermogen te behagen, zoals de apostel Paulus opmerkt (1 Kor. 7:33, 34). God in uw huwelijk laten zijn, betekent dat u zich ten doel stelt aan zijn maatstaven voor echtparen te voldoen. Kort gezegd, luiden ze als volgt: „Vrouwen, weest aan uw man onderworpen, zoals het betaamt in de Heer. Gij mannen, blijft uw vrouw liefhebben en weest niet bitter toornig op haar.” — Kol. 3:18, 19.
6 Meer dan dat, God in ons huwelijk laten zijn, betekent dat beide partners in een intieme, persoonlijke verhouding tot Jehovah God staan en nooit verzuimen met elkaar te bidden. Deel uw vreugden, uw verdriet, uw teleurstellingen, uw beproevingen met hem. Heb er belangstelling voor hem als een Persoon blij te maken en zijn hart te verheugen. In Psalm 147:11 lezen wij: „Jehovah heeft een welgevallen in hen die hem vrezen.” En God vertelt ons in Spreuken 27:11 dat wij door wijs te handelen, zijn hart kunnen verheugen. Wij moeten dus niet slechts belangstelling hebben voor zijn vereisten voor ons, maar ons ook afvragen hoe God denkt over de manier waarop wij er acht op slaan. Wanneer wij God in ons huwelijk laten zijn, zal de huwelijksband geweldig sterk worden gemaakt en kunnen wij van succes en geluk verzekerd zijn. Ja, dan is het ’een drievoudig snoer dat niet spoedig in tweeën getrokken kan worden’. — Pred. 4:12.
HET VEREISTE VAN GOEDHEID EN VRIENDELIJKHEID
7. Waarom moeten wij goed en vriendelijk zijn, wil God in ons huwelijk zijn?
7 Tot de dingen die God van al zijn aardse schepselen verlangt — iets dat een speciale betekenis heeft voor huwelijkspartners — behoort het vereiste dat zij goed en vriendelijk jegens elkaar zijn. Jehovah God geeft ons zelf het voorbeeld, want zijn Woord verzekert ons dat hij zelfs „goed [is] voor de ondankbaren en goddelozen” (Luk. 6:35). Ja, wij lezen meer dan honderd maal in zijn Woord over zijn „onverdiende goedheid” en bijna tweemaal zo vaak over zijn „liefderijke goedheid”. Om ervan verzekerd te zijn dat deze vriendelijke en goedaardige God in ons huwelijk is, moeten wij acht slaan op de raad die in Kolossenzen 3:12 staat: „Bekleedt u dan, als Gods uitverkorenen, heilig en bemind, met de tedere genegenheden van mededogen, goedheid, ootmoedigheid van geest, zachtaardigheid en lankmoedigheid.”
8. Wat is een van de fundamenteelste en eenvoudigste manieren waarop huwelijkspartners vriendelijk jegens elkaar kunnen zijn?
8 Hoe kunnen wij vriendelijkheid jegens onze huwelijkspartner tonen en er aldus verzekerd van zijn dat God een plaats in ons huwelijk inneemt? Vriendelijk zijn, betekent elkaars behoeften bevredigen. Het betekent attent te zijn en rekening te houden met elkaars welzijn. Aangezien wij het in de regel niet prettig vinden alleen te zijn, kunnen wij, als een van de fundamenteelste en eenvoudigste manieren waarop wij als echtpaar vriendelijk jegens elkaar kunnen zijn, onze partner verblijden met onze aanwezigheid, ons gezelschap. Door alleen maar samen te zijn, kunnen wij elkaar opbouwen en elkaar het gevoel geven nodig te zijn en gewaardeerd te worden. In één huwelijk dat na vele jaren strandde, was de vrouw geneigd alleen, zonder haar echtgenoot, lange vakanties te nemen.
9, 10. (a) Wat zijn enkele van de dingen waarvan christelijke echtgenoten en echtgenotes het fijn zouden moeten vinden ze gezamenlijk te doen? (b) Op welke andere manieren kunnen huwelijkspartners vriendelijkheid jegens elkaar ten toon spreiden?
9 Alleen maar bij elkaar zijn, is goed, maar het is nog beter zoveel mogelijk dingen gezamenlijk te doen. Leest u de bijbel voor uzelf? Waarom zou u de bijbel niet hardop aan uw huwelijkspartner voorlezen? Bereidt u zich op christelijke vergaderingen voor? Waarom zou u, in de mate dat dit praktisch is, de lessen niet gezamenlijk voorbereiden? Hebt u, de echtgenoot, een aandeel aan het programma? Waarom zou u het niet hardop repeteren, waarbij uw vrouw de rol van het publiek speelt? Zit op de vergaderingen en ook bij andere gelegenheden bij elkaar. Heb gezamenlijk een aandeel aan het formele christelijke predikingswerk. Dit zijn allemaal extra manieren waarop wij goedheid en vriendelijkheid ten toon kunnen spreiden, ons huwelijk sterker kunnen maken en God in ons huwelijk kunnen laten zijn.
10 Het is ook goed en vriendelijk wanneer huwelijkspartners met elkaar spreken en elkaar laten weten wat er in hun hart en geest omgaat. Ja, dit betekent niet alleen dat zij inlichtingen of ideeën uitwisselen, maar ook dat zij elkaar laten weten hoe zij over bepaalde dingen denken. Vergeet niet opbouwende dingen in uw gesprekken te vermelden, in overeenstemming met de spreuk: „De tong van de wijzen is genezing” (Spr. 12:18). Een echtpaar is niet alleen één vlees, maar dient ook één te zijn wat hun geest en hart betreft, zoals ook Jezus bad dat zijn volgelingen één mochten zijn (Joh. 17:21). Voor zo’n eenheid is communicatie onontbeerlijk.
11. Welke voortreffelijke raad dienen echtparen op te volgen wanneer er sprake is van gekwetste gevoelens?
11 Het getuigt vooral van vriendelijkheid om dingen uit te praten wanneer er een misverstand is gerezen of wanneer er sprake is van gekwetste gevoelens. Jezus heeft ten aanzien van menselijke betrekkingen een beginsel vermeld dat echtparen vaak, tot schade van zichzelf, over het hoofd zien of negeren. Vindt u dat u in een bepaald opzicht onvriendelijk of onrechtvaardig bent bejegend? Verzamel dan, in de geest van Matthéüs 18:15, de moed om de kwestie op een gelegen moment op een vriendelijke en tactvolle wijze ter sprake te brengen. U zou misschien zelfs een les kunnen leren van koningin Esther, die haar man op tactvolle wijze in de stemming bracht voordat zij een belangrijke kwestie aan hem voorlegde (Esth. 5:1-8; 7:1-10). Of zijn de rollen omgedraaid en schijnt u uw geliefde te hebben gekwetst? Negeer dit dan niet, maar breng de kwestie in de geest van Matthéüs 5:23, 24 nederig, vriendelijk en tactvol ter sprake. Op deze wijze kan de vrede, de harmonie en het geluk weer hersteld worden.
12. Wat kan er gezegd worden over de noodzaak dat de ene huwelijkspartner luistert wanneer de andere spreekt?
12 Vriendelijkheid houdt echter niet alleen in dat men met elkaar praat, met elkaar van gedachten wisselt, maar ook dat men respectvol luistert. Dit wil zeggen dat men aandacht schenkt wanneer de andere partner spreekt. Er is terecht gezegd dat luisteren een kunst is. Wij moeten niet alleen luisteren om de betekenis van de woorden te begrijpen, maar ook om de gevoelens op te merken waarmee ze worden uitgesproken. Meer dan dat, willen wij goede luisteraars zijn, dan moeten wij aandacht schenken aan wat niet wordt gezegd. Ja, echtgenoten en echtgenotes dienen goede luisteraars te zijn. Het is onvriendelijk om weinig aandacht te schenken wanneer de andere partner spreekt. Dit kan af en toe inderdaad wat moeilijk zijn, omdat degene die spreekt, misschien eigenlijk alleen maar hardop denkt in plaats dat hij of zij werkelijk probeert van gedachten te wisselen. Als dit het probleem schijnt te zijn, ontwikkel dan de gewoonte om uw opmerkingen te laten voorafgaan door een woordje waardoor uw huwelijkspartner zich rechtstreeks aangesproken voelt, zoals „Lieveling”, „Jan”, „Riek”.
13. Wat is een van de beste manieren waarop huwelijkspartners wederzijdse vriendelijkheid kunnen tonen?
13 Een van de allerbeste manieren waarop huwelijkspartners wederzijdse vriendelijkheid kunnen tonen, is verder door acht te slaan op de apostolische vermaning: „Wordt vriendelijk jegens elkaar, teder mededogend, elkaar vrijelijk vergevend, zoals ook God door Christus u vrijelijk vergeven heeft” (Ef. 4:32). En wanneer u barmhartig vergeving schenkt, doe dit dan niet met tegenzin, maar laat „hij die barmhartigheid betoont, . . . het met blijmoedigheid” doen (Rom. 12:8). Door zo te handelen, vergunt u God een plaats in uw huwelijk, want wij lezen dat hij ’rijkelijk vergeeft’ (Jes. 55:7). Indien wij vergeven wanneer onze huwelijkspartner een overtreding begaat, is het gemakkelijker vergeving te verwachten wanneer wijzelf een overtreding begaan. Er is niet ten onrechte gezegd dat ’een gelukkig huwelijk de verbintenis is van twee mensen die gemakkelijk kunnen vergeven’.
EERLIJK MET ELKAAR OMGAAN
14. Welke eigenschap moeten christenen eveneens ten toon spreiden om God in hun huwelijk te laten zijn?
14 Gods Woord toont aan dat de grootse Auteur ervan ook een rechtvaardige God is. De bijbel zegt over Jehovah: „De Rots, volmaakt is zijn activiteit, want al zijn wegen zijn gerechtigheid. Een God van getrouwheid, bij wie geen onrecht is; rechtvaardig en oprecht is hij” (Deut. 32:4). Zien wij graag dat God in ons huwelijk is, dan moeten wij ook rechtvaardig en eerlijk met elkaar omgaan. Strikt genomen, betekent dit dat wij de Gulden Regel volgen: „Zoals gij wilt dat de mensen u doen, doet hun desgelijks.” — Luk. 6:31.
15. Vooral op het gebied van welke belangstelling dienen echtgenoten en echtgenotes zich erom te bekommeren eerlijk met elkaar om te gaan, en welke omstandigheden dragen ertoe bij dat dit moeilijk wordt?
15 Er zijn bij eerlijkheid veel dingen betrokken. Het is duidelijk dat hierbij geldelijke aangelegenheden zijn betrokken, hetgeen zowel voor echtgenoten als voor echtgenotes een uitdaging kan vormen. Er zijn echter nog veel belangrijker dingen bij betrokken, vooral de seksuele belangstelling. Een echtgenoot zou zijn verlangens gemakkelijk kunnen laten afdwalen, vooral met het oog op de verleidingen waaraan hij dagelijks blootstaat, zowel van de zijde van onrechtvaardige mensen als van de zijde van de onreine media. Evenals Jehovah God, „wiens naam Jaloers is”, exclusieve toewijding verlangt van de zijde van zijn dienstknechten, hebben echtgenoten en echtgenotes het recht op exclusieve toewijding wat de seksuele belangstelling van hun huwelijkspartner betreft, terwijl zij verplicht zijn deze toewijding zelf ten toon te spreiden (Ex. 34:14). Spreuken 5:15-20 geeft echtgenoten in dit opzicht heel openhartige, krachtige en rechtstreekse raad. Aan de andere kant moeten echtgenotes er zorgvuldig op toezien dat zij Paulus’ raad in 1 Korinthiërs 7:3-5 ter harte nemen en de vervulling van de huwelijksplicht niet als een middel gebruiken om alles te krijgen wat zij graag willen hebben, zoals bijvoorbeeld kleren, enzovoort.
ONZELFZUCHTIGE LIEFDE — „AGAPÈ”
16. Wie geeft voor echtparen het voorbeeld wat het ten toon spreiden van agapè-liefde betreft, en waarom is deze liefde zo belangrijk?
16 Jehovah God is de personificatie van op beginselen gebaseerde liefde, van onzelfzuchtigheid, agapè in het Grieks. Daarom lezen wij dat ’God liefde is’. Willen wij God dus in ons huwelijk laten zijn, dan is het noodzakelijk dat wij niet alleen de liefde hebben die op natuurlijke aantrekkingskracht is gebaseerd, namelijk seksuele belangstelling (eros), alsook de genegenheid die gebaseerd is op overeenstemming van gedachten en gevoelens (philia), maar ook de onzelfzuchtige, op beginselen gebaseerde soort van liefde. Deze liefde zal een huwelijk bijeenhouden, zelfs als de andere twee soorten van liefde afnemen. — 1 Joh. 4:8.
17. Welk licht werpt Paulus’ beschrijving van liefde op de verplichtingen die echtparen hebben?
17 De apostel Paulus geeft in 1 Korinthiërs 13:4-8 een schitterende beschrijving van de wijze waarop deze liefde tot uitdrukking komt: „De liefde is lankmoedig en vriendelijk. De liefde is niet jaloers, ze snoeft niet, wordt niet opgeblazen, gedraagt zich niet onbetamelijk, zoekt niet haar eigen belang, wordt niet geërgerd. Ze rekent het kwade niet aan. Ze verheugt zich niet over onrechtvaardigheid, maar verheugt zich met de waarheid. Ze verdraagt alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verduurt alle dingen. De liefde faalt nimmer.” Met het oog op die woorden van Paulus kunnen wij er niet aan ontkomen de conclusie te trekken dat een goede christen vanzelfsprekend een goede huwelijkspartner is. Faalt men daarentegen in het huwelijk, dan werpt dit een slecht licht op het feit dat men een christen is. Problemen in het huwelijk moeten worden bezien als uitdagingen om de vruchten van de geest te ontwikkelen, waarvan liefde de voornaamste is (Gal. 5:22, 23). En houd in gedachte: „LIEFDE FAALT NIMMER”!
18, 19. (a) Wat vereist agapè-liefde van een echtgenote? (b) Op welke wijze zal een man die agapè-liefde heeft, zijn vrouw behandelen?
18 Wat wordt er van een echtgenote vereist die deze op beginselen gebaseerde, onzelfzuchtige liefde aan de dag wil leggen? Er wordt van haar vereist dat zij haar man als haar hoofd erkent (Ef. 5:22-24). Dit zal niet altijd gemakkelijk zijn, maar liefde zal haar hierbij helpen; liefde zal het voor haar gemakkelijker maken de belangen van haar man boven die van zichzelf te plaatsen. Er zijn bijvoorbeeld liefdevolle echtgenotes die, beseffend dat hun man een bepaald dieet moet volgen, eenvoudig geen enkel gerecht bereiden dat hun man niet samen met hen kan nuttigen. Zij weten dat dit voor hen persoonlijk geen ontbering vormt maar in werkelijkheid zelfs beter voor hen kan zijn.
19 Wat wordt er van een echtgenoot vereist die onzelfzuchtige liefde aan de dag wil leggen? Er wordt van hem vereist dat hij acht slaat op de raad: „Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd. Aldus behoren mannen hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam” (Ef. 5:25, 28). Wat wordt er hierdoor veel van een man verlangd! Evenals hij goed voor zijn eigen lichaam zorgt met betrekking tot voedsel, kleding, onderdak, rust, ontspanning en geestelijke belangen, dient hij op dezelfde wijze voor zijn vrouw te zorgen. Evenals hij zichzelf niet graag in verlegenheid zou brengen in het bijzijn van anderen, dient hij ook zijn vrouw niet in het bijzijn van anderen in verlegenheid te brengen. Wanneer hij haar als zijn eigen lichaam liefheeft, zal hij onder andere ook overeenkomstig kennis bij haar wonen en van vriendelijkheid en consideratie blijk geven met betrekking tot de meer intieme aspecten van het huwelijk. Het zal nooit mogen voorkomen dat hij ervan beschuldigd kan worden zijn vrouw te hebben verkracht. — 1 Petr. 3:7.
20, 21. (a) Uit de toepassing van welke andere schriftuurlijke beginselen zal blijken dat God in iemands huwelijk is? (b) Welk volgende onderwerp zal worden beschouwd, en waarom?
20 Wat zijn er veel gelegenheden voor geluk in het huwelijk! Jezus zei dat ’het gelukkiger is te geven dan te ontvangen’, en dit beginsel is ook van toepassing op echtparen (Hand. 20:35). Wat hebben echtgenoten en echtgenotes veel gelegenheden om te geven: zij kunnen iets van zichzelf geven, hun tijd, hun aandacht, hun gedachten en hun gevoelens, en zij kunnen materiële dingen geven! In hun verhouding is ook het volgende beginsel van toepassing: „Wie spaarzaam zaait, [zal] ook spaarzaam . . . oogsten, en wie overvloedig zaait, zal ook overvloedig oogsten.” Door al deze raad toe te passen, zult u God in uw huwelijk laten zijn. — 2 Kor. 9:6.
21 Toch komt het herhaaldelijk voor dat gehuwde personen die belijden opgedragen christenen te zijn, in deze opzichten te kort schieten. Met het oog hierop is het noodzakelijk op een ondubbelzinnige wijze het volgende onderwerp te behandelen: „De God van liefde haat echtscheiding.”