Gods Woord in ons eigen gezin toepassen
„Maak mij úw wegen bekend, o Jehovah; leer mij úw paden.” — Ps. 25:4.
1, 2. (a) Welke houding leggen veel mensen aan de dag ten opzichte van problemen waar zij tegenover staan? (b) Hoe kunnen wij de in de bijbel verschafte oplossing in ons persoonlijke leven toepassen?
VEEL mensen spreken over de problemen in de wereld: de misdaad, de stijgende kosten van het levensonderhoud, de vervuiling. Maar dan zeggen zij: „Er valt niets aan deze problemen te doen, is het wel?” Sommigen denken net zo in verband met hun eigen gezin en zeggen: „Wij krijgen het gewoon niet voor elkaar de kinderen te laten luisteren. Wij schijnen elkaar niet te begrijpen. Zij willen per se hun eigen zin doen, dus wat valt hieraan te doen?”
2 Zoals de bijbel aantoont, verschaft Gods koninkrijk een realistische oplossing voor de problemen waar de mensheid thans tegenover staat. Dienen wij dan ook niet te verwachten dat wij in de bijbel de oplossing voor gezinsproblemen en enkele richtlijnen voor het tot stand brengen van een intiemere verhouding tussen de gezinsleden zullen aantreffen? Gods wil aanvaarden, is niet slechts een kwestie van verwachten dat het Koninkrijk de grote problemen op aarde zal oplossen, maar het houdt tevens in bijbelse beginselen in ons huisgezin en ten aanzien van de andere gezinsleden toe te passen. Als wij oprecht om de komst van Gods koninkrijk bidden en vragen of zijn wil op aarde mag geschieden, behoren wij onszelf af te vragen: Wat doe ik om ervoor te zorgen dat zijn wil thans op aarde, in mijn eigen gezin, geschiedt? Iedereen kan hiertoe bijdragen: de vader, de moeder en de kinderen, aangezien elkeen een plaats heeft in Gods regeling.
GEZINSONDERRICHT
3. Wie draagt de fundamentele verantwoordelijkheid voor het geven van gezinsonderricht, en hoe dient dit gezag uitgeoefend te worden?
3 Hoewel men er in veel gezinnen op vertrouwt dat de scholen of kerken onderricht en opleiding aan hun kinderen zullen geven, berust de fundamentele, door God toegewezen verantwoordelijkheid hiervoor bij de ouders. De ouders verkeren beslist in de beste positie om op doeltreffende wijze richting te geven aan de houding en het gedrag van het gezin. De Schrift geeft de vader de raad de leiding te nemen in het gezin en in alle opzichten gezag uit te oefenen en leiding te verschaffen. Is dat ook in uw gezin het geval? Geeft u, vaders, werkelijk leiding aan de gezinsactiviteiten? Dit gezag dient vanzelfsprekend niet op een eigenmachtige of onderdrukkende wijze uitgeoefend te worden, maar dient met liefde te worden aangewend, in harmonie met 1 Korinthiërs 11:3, waar wordt aangetoond dat „het hoofd van iedere man de Christus is”. De vader die Gods Woord op juiste wijze toepast, erkent dus dat zijn gezag als hoofd op een dusdanige wijze uitgeoefend moet worden dat dit Christus behaagt en in harmonie is met zijn onderwijzingen. Dit houdt tevens in dat hij Jezus’ raad moet opvolgen om de Koninkrijksbelangen of geestelijke aangelegenheden op de eerste plaats te stellen.
4. (a) Hoe beklemtoont de Schrift dat de vader de leiding dient te nemen in geestelijke zaken? (b) Wat houden zijn verantwoordelijkheden zoal in?
4 In onze hedendaagse wereld kan de man in het gezin het er erg druk mee hebben de noodzakelijke stoffelijke dingen voor zijn gezin te verschaffen. Hij maakt echter een fout als hij zegt, zoals zovelen dit doen: „O, ik laat religieuze kwesties aan mijn vrouw over.” God heeft de man de taak gegeven in geestelijk opzicht voor zijn gezin te zorgen en hierin net zozeer de leiding te nemen als in andere dingen. In Psalm 78:5, 6 staat dan ook: „Hij nu richtte een vermaning op in Jakob, en een wet stelde hij in Israël, dingen die hij onze voorvaders gebood, om ze aan hun zonen bekend te maken; opdat het komende geslacht, de zonen die geboren zouden worden, ze zouden weten, opdat zij zouden opstaan en ze aan hun zonen zouden verhalen.” Hier wordt de nadruk gelegd op de rol van de man als gezinshoofd en dat op hem de verantwoordelijkheid rust geestelijk onderricht aan zijn zonen door te geven. De man dient de leiding te nemen in het geven van geestelijk onderricht aan zijn vrouw en kinderen en daarbij ook, met het oog op zijn eigen geestelijke gezondheid, tijd te besteden aan persoonlijke studie. Zijn verantwoordelijkheid ten aanzien van zijn gezin houdt ook in dat hij zijn gezinsleden bijbels onderricht geeft, de kinderen leert hoe zij bepaalde dingen moeten doen, hen streng onderricht wanneer dit noodzakelijk is, in de stoffelijke behoeften van het gezin voorziet en regelingen treft voor passende ontspanning. — Fil. 4:8, 9.
5. Wat zijn enkele manieren waarop een gehuwde vrouw tot het geluk van het gezin kan bijdragen?
5 Een christelijke gehuwde vrouw kan een ondersteunende rol in het gezin vervullen en indien haar man op juiste wijze de leiding neemt, kan zij als zijn helpster een waardevolle bijdrage leveren. Zij dient, ongeacht de religieuze opvattingen van haar man, liefde en respect voor hem te tonen. Bovendien heeft zij de verantwoordelijkheid erop toe te zien dat het huis netjes wordt onderhouden, waarbij zij het voortreffelijke voorbeeld volgt van de goede huisvrouw uit Spreuken 31:10-31. Haar zorg dient ernaar uit te gaan Gods Woord in haar leven toe te passen en tevens haar kinderen te helpen dit te doen. Een christelijke moeder zal er speciale vreugde uit putten wanneer zij er hulp bij kan bieden haar jonge kinderen te onderrichten opdat zij waardering krijgen voor de Schepper en de vele dingen die hij heeft verschaft.
6. Hoe kunnen kinderen hun vader en moeder eren?
6 Ook kinderen kunnen in grote mate tot een gelukkig gezinsleven bijdragen wanneer zij Gods Woord toepassen. Hebben jullie hieraan gedacht, kinderen? Dit is zo, want in Spreuken 15:20 staat: „Een wijze zoon is hij die een vader verheugt.” In Efeziërs 6:1-3 wordt dan ook de raad gegeven: „Kinderen, weest gehoorzaam aan uw ouders in eendracht met de Heer, want dit is rechtvaardig: ’Eer uw vader en uw moeder . . . opdat het u goed moge gaan.’” Het maakt in werkelijkheid deel uit van de taak van een christelijk kind, goed met zijn ouders samen te werken. Aldus toont het kind niet alleen respect voor zijn ouders, maar ook voor de hemelse Vader, Jehovah.
7. Hoe wordt een bepaalde religieuze raad over de opvoeding van kinderen door 2 Timótheüs 3:15 tegengesproken?
7 Aangezien kinderen vanaf het moment dat zij worden geboren, beginnen te leren, dienen zij van kindsbeen af te worden onderricht, zoals door 2 Timótheüs 3:15 wordt aangetoond. Met het oog hierop lijkt het vreemd dat heel wat religieuze leraren van de christenheid geen voorstanders zijn van het geven van religieus onderricht aan jonge kinderen. In de in Atlanta (V.S.) verschijnende Journal and Constitution werd bijvoorbeeld een non geciteerd die in een vraaggesprek had gezegd: „Probeer uw kind niet te vroeg te veel over God te leren.” Zij gaf de raad: „Van de twee uitersten van te veel religieus onderricht en in het geheel geen religieus onderricht, is geen religieus onderricht het beste.” Zij was van mening dat ouders er goed aan deden gewoon te wachten met het geven van religieus onderricht totdat het kind ongeveer negen jaar oud is.
8. Moedigt de Schrift het geven van geestelijk onderricht aan kinderen aan? Leg dit uit.
8 Hoe verschilt de raad van deze non van Jezus’ houding ten opzichte van jonge kinderen. Toen er gedurende zijn aardse bediening jonge kinderen naar hem toe werden gebracht, trachtten zijn discipelen hen weg te sturen, klaarblijkelijk in de mening verkerend dat de kinderen te jong waren dan dat Jezus zich met hen zou bezighouden. Maar Jezus berispte hen, zeggend: „Laat de jonge kinderen toch begaan, en verhindert niet langer dat zij tot mij komen, want aan hen die zijn zoals zij, behoort het koninkrijk der hemelen toe” (Matth. 19:13, 14). Hij herinnerde zich misschien wel zijn eigen ervaring toen hij als twaalfjarige jongen met de leraren in de tempel sprak, die naar hem luisterden en hem vragen stelden. Het is duidelijk dat hij in zijn jeugd liefde had voor geestelijke dingen. Hoe wijs was Gods gebod aan Israël om op geregelde tijden „het volk [te verzamelen], de mannen en de vrouwen en de kleinen . . . opdat zij mogen luisteren en opdat zij mogen leren”! (Deut. 31:12) In latere schriftplaatsen komen zulke uitdrukkingen voor als „gelovige kinderen” en „gehoorzame kinderen”, waardoor te kennen wordt gegeven dat ook de vroege christenen er de noodzaak van inzagen hun kinderen in de weg van Jehovah te onderwijzen. — Tit. 1:6; 1 Petr. 1:14.
9. Wat zeggen wereldse opvoedkundigen over het geven van onderricht aan jonge kinderen?
9 Wereldse opvoedkundigen leggen er thans de nadruk op hoe belangrijk het is vroeg met het geven van onderwijs te beginnen. In 1964 opperde een opvoedkundige die aan de universiteit van Chicago is verbonden de gedachte dat op zijn minst de helft van alle menselijke intelligentie tegen de leeftijd van vier jaar tot ontwikkeling is gekomen. Dit wordt ondersteund door een artikel in het tijdschrift Newsweek getiteld: „Nooit te jong om te leren.” Hierin werd verklaard: „De opvatting dat de menselijke geest grotendeels is gevormd wanneer de kinderen de kleuterschoolleeftijd hebben bereikt, heeft thans in brede kring ingang gevonden — en wordt snel door opvoeders toegepast.” Eerst leert een kind door middel van de smaak, de reuk en het gevoel, maar in de leeftijd van twee tot zeven jaar kan hij een ingewikkelde taal en zelfs lezen en rekenen leren.
10. Waarom handelen ouders verstandig wanneer zij tijd met hun jonge kinderen doorbrengen?
10 In het artikel wordt een opvoedkundige geciteerd die moeder-kindverhoudingen heeft bestudeerd en betoogt: „Het tweede jaar kan het intellect van een kind maken of breken.” Of een kind wordt bemind of verworpen, aangemoedigd of ontmoedigd, kan veel invloed uitoefenen op zijn houding en intellectuele vooruitgang. Men heeft ook opgemerkt dat de persoon die het meest met de kinderen omgaat, of dit nu een ouder, een grootouder of iemand anders is, de grootste invloed kan hebben op het leerproces van het kind, aangezien kinderen van nature gehecht raken aan degenen die het meest met hen omgaan, en hen gaan navolgen. Dus, moeders, brengt u voldoende tijd met uw kinderen door, en wel vanaf hun prilste jeugd? Hebt u, evenals Manoah, Jehovah gevraagd u te helpen door u aanwijzingen te geven in verband met het geven van onderricht aan uw kind? — Recht. 13:8.
11. Hoe kunnen vrouwen in deze tijd voordeel trekken van het voorbeeld van Lazarus’ zuster Maria?
11 Vrouwen hebben thans niet alleen veel huishoudelijke taken te vervullen, maar achten het vaak noodzakelijk hulp te bieden bij de financiële ondersteuning van hun gezin. Dit maakt het voor hen bijzonder belangrijk tijd te vinden voor de geestelijke belangen van het gezin en niet toe te laten dat deze door andere dingen worden verdrongen. Deze moeilijkheid om een goed evenwicht te vinden tussen de noodzakelijke stoffelijke dingen van het leven en de geestelijke aangelegenheden kwam ter sprake bij een gelegenheid toen Jezus het huis van de zusters van Lazarus bezocht. Martha werd afgeleid door de zorg voor huishoudelijke bezigheden en wilde dat haar zuster Maria haar hielp, maar Jezus zei: „[Maria] heeft het goede deel gekozen [door zich op geestelijke zaken te concentreren], en het zal haar niet worden ontnomen” (Luk. 10:38-42). Wat beschouwt u als het belangrijkste in uw huisgezin?
12. Hoe kan er een voortreffelijke verhouding tussen ouders en kinderen tot stand gebracht worden?
12 Hoewel er voor alles een tijd en een plaats is, bestaat gewoonlijk de neiging geestelijke zaken te veronachtzamen. Al wordt er maar weinig tijd gereserveerd om op geregelde basis persoonlijk te studeren of de kinderen te onderrichten, toch kan dit reeds uiterst nuttig zijn. Ouders kunnen ook een goed gebruik maken van hun gelegenheden om hun kinderen te leren hoe zij moeten werken en hoe zij vaardigheden kunnen verwerven die hun later van nut kunnen zijn. Zelfs het eenvoudigste karweitje dat samen met een ouder wordt gedaan, helpt het kind in een voortreffelijke verhouding tot de ouders te staan en respect voor de gezinsregeling te ontwikkelen. Het belangrijkste is echter wel dat wanneer ouders er ijverig moeite voor doen hun kinderen liefde voor Jehovah en zijn Woord in te prenten, dit een blijvende indruk zal maken welke als een ware gids voor het latere leven zal dienen. — Deut. 6:5-9.
EEN PRIMAIR DOEL VAN GEZINSOPLEIDING — WARE CHRISTENEN
13. Wat voor programma dient een christelijk gezin te hebben? Waarom?
13 Willen hetzij ouders of kinderen Gods Woord in hun leven toepassen, dan moeten zij er eerst mee op de hoogte zijn. Evenals de gemeenten een programma voor bijbelstudie hebben, dient elk gezin een programma te hebben met het doel elkaar te helpen ware christenen te zijn. Hoewel in veel gezinnen een liefdevolle en intieme band bestaat, ontbreekt toch dit essentiële doel. Ware christenen dienen er belangstelling voor te hebben hun gezin op te leiden met eeuwig leven in het vooruitzicht. Zoals in 1 Timótheüs 4:8 wordt gezegd, werpt deze geestelijke opleiding werkelijk nut af, „daar ze een belofte inhoudt voor het tegenwoordige en het toekomende leven”. Willen kinderen tot christelijke rijpheid opgeleid worden, dan moeten de ouders erop toezien dat zij grondig overtuigd raken van de wijsheid van de bijbel in plaats dat zij toelaten dat hun geest met de zienswijze van dit huidige samenstel van dingen wordt vervuld. — 1 Joh. 2:15-17.
14, 15. (a) Wat geeft Matthéüs 4:4 omtrent de behoefte aan geestelijk voedsel te kennen? (b) Wat zal, in verband met het treffen van regelingen voor een gezinsstudie, nuttig zijn wanneer men kinderen onderwijst? (c) Wat zijn enkele van de dingen die tijdens een gezinsstudie beschouwd kunnen worden?
14 Bij elke studie is geregeldheid belangrijk. Met het oog op Jezus’ opmerking dat „de mens . . . niet van brood alleen [moet] leven, doch van elke uitspraak die uit Jehovah’s mond voortkomt”, is het van het grootste belang dat wij net zo geregeld geestelijk voedsel tot ons nemen als stoffelijk voedsel (Matth. 4:4). Ouders die zo’n programma hebben om in geestelijk opzicht voor hun gezin te zorgen, hebben opgemerkt dat het goed is zo’n gezinsstudie plooibaar te houden en aan de lopende behoeften en belangen van het gezin aan te passen, hetgeen ten dele van de leeftijd van de betrokken kinderen afhangt. Gewoonlijk neemt een schema voor het lezen van de bijbel de eerste plaats op de lijst in. Het materiaal zou speciaal uitgekozen kunnen worden om de belangstelling van de kinderen gaande te houden. Het is goed niet alleen te trachten een bepaalde hoeveelheid materiaal te lezen, maar ook om commentaar te vragen, ten einde er zeker van te zijn dat de kinderen het gelezene begrijpen en kunnen toepassen.
15 De meeste gezinnen vinden het dienstig de lengte van de studietijd aan de leeftijd van de kinderen aan te passen, aangezien het moeilijk is de aandacht van de kleintjes op doeltreffende wijze lang te boeien zonder het tempo te veranderen. De tijd voor een dergelijke gezinsstudie hangt af van wat geschikt is voor het gezin en de gezinsleden het beste uitkomt — sommigen vinden het prettig ’s ochtends te studeren, wanneer zij fit zijn, anderen doen het liever ’s avonds, wanneer iedereen thuis is. Veel ouders hebben opgemerkt hoe belangrijk het is om wanneer de kinderen nog jong zijn de bijbelse zienswijze aan hen duidelijk te maken en deze zienswijze vervolgens door herhaling onuitwisbaar in hun geest te prenten. Een gevarieerd studieprogramma kan eveneens nuttig zijn, waarbij de ouders hulp bieden bij het voorbereiden van lezinkjes of voor de velddienst, vragen bespreken die rijzen en de kinderen wapenen tegen de problemen waaraan zij het hoofd moeten bieden.
16. (a) Hoe kan de denkwijze van kinderen ouders helpen te beslissen wat zij met hen zullen bestuderen? (b) Wat zijn enkele onderwerpen die ouders zeer terecht met hun kinderen zouden kunnen bestuderen?
16 Het is voor ouders altijd belangrijk te weten waarover hun kinderen denken. Het heeft weinig zin over de opstanding of de „Drieëenheid” te studeren wanneer de geest van de kinderen zich bezighoudt met kledingstijlen, dansen of het maken van afspraakjes. Voor oudere kinderen zijn onderwerpen als het gebruik van drugs, wat een juist christelijk gedrag omvat, hoe een goed geweten te behouden of de gevolgen van kledingrages bijzonder nuttig gebleken wanneer ze in gezinsverband werden besproken, aangezien allen hierdoor in staat gesteld worden het schriftuurlijke standpunt, dat tevens het standpunt van de ouders is, te weten te komen.
17. Hoe kunnen ouders hun kinderen helpen een juiste zienswijze met betrekking tot de werkelijk belangrijke dingen in het leven te verkrijgen?
17 Ouders dragen de grote verantwoordelijkheid hun kinderen juiste doeleinden voor ogen te stellen. Nu de hedendaagse maatschappij op een materialistische zienswijze is ingesteld, kunnen de kinderen heel snel van liefde voor geld en materiële dingen vervuld raken, tenzij de ouders hun een evenwichtige kijk geven op wat werkelijk belangrijk is. Indien ouders echter altijd de aandacht vestigen op materiële bezittingen en misschien zelf te kennen geven dat zij dolgraag een auto of een stereo-installatie zouden willen bezitten, alsof deze dingen van het grootste belang zijn in het leven, zullen de kinderen dienovereenkomstig beïnvloed worden. Indien men echter de bijbel kent en volgt en de Koninkrijksbelangen op de eerste plaats stelt, kan dit meer geluk schenken dan men ooit door stoffelijke bezittingen zou kunnen verkrijgen.
PROBLEMEN IN GEESTELIJK VERDEELDE GEZINNEN
18. (a) Welke beginselen moeten in een gezin waarin de man geen gelovige is, in gedachten gehouden worden? (b) Welke verplichtingen moet zijn vrouw met elkaar zien te rijmen?
18 Hoewel het bijzonder moeilijk is om Gods Woord op een doeltreffende wijze in een religieus verdeeld gezin toe te passen, is dit toch vaak mogelijk. Het is goed in gedachten te houden dat, ongeacht onze persoonlijke omstandigheden, noch Jehovah noch zijn Woord verandert (Jak. 1:17). Zo blijft de man het hoofd van het gezin, of hij Christus nu als hoofd boven zich erkent of niet. De kinderen zouden echter de rijke geestelijke voordelen kunnen mislopen die hun ten deel zouden vallen wanneer hun vader hen „in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah” zou opvoeden, tenzij hun moeder hen in dit opzicht kan helpen (Ef. 6:4). Wat kan een gelovige vrouw echter doen als haar man haar zegt dat zij de kinderen niet naar de christelijke vergaderingen mag meenemen? De vrouw moet in dit opzicht een aantal verplichtingen onder de ogen zien — verplichtingen jegens Jehovah God, jegens haar echtgenoot en hoofd en jegens haar geliefde kinderen. Hoe kan zij Handelingen 5:29 (God meer gehoorzamen dan mensen) rijmen met 1 Korinthiërs 11:3 (dat het hoofd van de vrouw de man is)? Zij moet de uiteindelijke beslissing nemen. Haar man kan van mening veranderen. Het kan nuttig zijn wanneer zij een tijdlang tactvol met hem redeneert en hem aantoont hoe belangrijk het is hun kinderen te helpen de voortreffelijke schriftuurlijke maatstaf van de bijbel te volgen in plaats van het voorbeeld van velen van de jongeren van thans.
19. Wat zou een gelovige vrouw kunnen doen om haar kinderen in geestelijk opzicht te helpen?
19 Zij dient deze kwestie beslist in gebed aan Jehovah voor te leggen en er moeite voor te doen haar kinderen te helpen Jehovah te leren kennen. Zij kan zowel door het gesproken woord als door haar voorbeeld veel doen om hun thuis een voortreffelijke opleiding te geven. Ook al zou het misschien niet mogelijk zijn een officiële bijbelstudie met hen te houden, kan zij hun toch door haar dagelijkse gesprekken een krachtige liefde voor Jehovah en een sterk geloof in zijn Woord inprenten. In het geval van de jonge Timótheüs had de opleiding die zijn moeder Eunice en zijn grootmoeder Loïs hem hadden gegeven, hem de weg des levens doen bewandelen (2 Tim. 1:5). Zoals koning Lemuël uit de oudheid opmerkte, schijnt ook hij veel van zijn geloof en kennis van zijn moeder ontvangen te hebben, want in Spreuken 31:1 wordt verwezen naar „de gewichtige boodschap die zijn moeder hem bij wijze van correctie gaf”. Verder kan een verstandige moeder in een verdeeld huisgezin haar kinderen in geestelijk opzicht veel aanmoediging verschaffen door vrienden van het gezin die eveneens Getuigen zijn, uit te nodigen, opdat degenen die ongelovig zijn, hierdoor geholpen zullen worden.
20. Hoe kan de toepassing van Gods Woord een verdeeld gezin helpen?
20 De toepassing van Gods Woord zal echter, ongeacht in welke omstandigheden het gezin verkeert, een positieve en opbouwende uitwerking hebben, zelfs in een verdeeld gezin. Zoals in 2 Timótheüs 2:24-26 wordt aangetoond, dient onze houding ten opzichte van de ongelovige niet vijandig, maar liefdevol en geduldig te zijn, aangezien ’een slaaf van de Heer niet behoeft te strijden, maar vriendelijk moet zijn jegens allen, met zachtaardigheid degenen onderrichtend die niet gunstig gezind zijn’ opdat zij mogelijk tot een nauwkeurige kennis van de waarheid komen. Tactvolle gesprekken over de waarheid, waarin men ervaringen en inlichtingen van vergaderingen en uit publikaties met elkaar deelt, kunnen ertoe bijdragen een verdeeld huisgezin in een verenigd gezin te veranderen (1 Kor. 7:12, 16; 1 Petr. 3:1-4). Ook al voorzag Jezus dat het goede nieuws in veel gezinnen verdeeldheid zou veroorzaken, dient deze verdeeldheid nooit aan de houding of het gedrag van de getrouwe gelovige te wijten te zijn. — Matth. 10:35, 36.
21. Vooral op welke wijze kunnen ouders hun kinderen helpen de belangrijkheid van bijbelse raad in te zien?
21 Ook al past slechts één ouder Gods Woord in zijn leven toe, toch kan dit zeer wel beslissend zijn om de kinderen te helpen Jehovah’s weg te volgen. En wanneer beide ouders zorgvuldig overeenkomstig de leer van de bijbel leven, kan niets de kinderen méér van de belangrijkheid van bijbelse beginselen overtuigen. Of wij nu jong zijn of oud, wij moeten allemaal de grote uitdaging onder de ogen zien om Gods Woord in ons leven toe te passen, hetgeen vooral moeilijk is doordat de druk en tegenstand van de zijde van dit huidige wereldse samenstel toenemen (Openb. 12:17; Matth. 24:9). Door Gods Woord niet alleen te bestuderen maar het werkelijk in ons gezin toe te passen, zullen wij er blijk van geven het verlangen te bezitten de verstandige raad van Spreuken 4:10-13 op te volgen, waar staat: „Hoor, mijn zoon, en neem mijn woorden aan. Dan zullen voor u de levensjaren vele worden. Ik wil u zelfs in de weg der wijsheid onderrichten; ik wil u doen treden in de sporen der oprechtheid. Wanneer gij wandelt, zal uw tred niet verkort worden; en indien gij voortsnelt, zult gij niet struikelen. Grijp streng onderricht aan; laat niet los. Bewaar het veilig, want het is uw leven.”
22. Op welke manieren schenkt de toepassing van Gods Woord voordelen?
22 Gezinnen die er ijverig en oprecht moeite voor doen Gods Woord in hun leven toe te passen, zullen bemerken dat zij een rijke zegen ontvangen wanneer zij de dingen op Zijn wijze doen. Zij zullen als gevolg van een studie van Zijn Woord een grotere geestelijke gezindheid genieten en zullen meer vreugde en voldoening putten uit hun activiteiten in de velddienst en in de gemeente van Jehovah’s volk doordat zij zich beter op zulke voorrechten hebben voorbereid (Gal. 6:7). Doordat zij de vruchten van Gods geest in hun gezinsleven toepassen en als gevolg van de voortreffelijke leiding die de ouders en oudere leden van het gezin verschaffen, zullen zij zich ook in meer geluk en eenheid binnen de gezinsregeling verheugen. Als resultaat hiervan zullen de kinderen bereidwilliger met de ouders samenwerken. Zij zullen een geesteshouding ontwikkelen die hen beschermt tegen de gevaren van dit oude samenstel, en naarmate zij ouder worden, zullen zij theocratische doeleinden nastreven. Indien u dit voor uw gezin wenst, blijf dan Gods Woord bij elke gelegenheid toepassen. Dat dit werkelijk succes heeft, blijkt uit de werkelijk gebeurde ervaringen die u in het volgende artikel kunt lezen.
[Illustratie op blz. 646]
Waardering voor geestelijke waarden kan kinderen vanaf hun prille jeugd geleerd worden
[Illustratie op blz. 647]
Dingen samen doen, versterkt de gezinsbanden