„Het tussen // geplaatste is het zgn. comma Johanneum, dat in oudere Gr. hss niet voorkomt. Uit Spanje of N. Afrika afkomstig, is het allengs in verschillende bijbelvertalingen opgenomen; klaarblijkelijk om het leerstuk der Drieëenheid te schragen; maar het is duidelijk een invoeging. Verscheidene a.v. laten het dan ook geheel weg, wat o.i. de voorkeur verdient.”

Ten slotte kunnen wij nog melding maken van enkele langere bijbelgedeelten, waarvan de echtheid volgens de geleerden niet overtuigd uit de handschriften bewezen kan worden. Het besluit van het boek Markus, vanaf 16 vers 9, behoort hiertoe. Nog zo’n voorbeeld is Johannes 7:53–8:11, over de op overspel betrapte vrouw die naar Jezus toe kwam. Dit verslag verscheen voor het eerst in enkele Oudlatijnse vertalingen, terwijl het in latere Griekse handschriften op drie andere plaatsen in de Evangeliën voorkomt. Deze twee gedeelten kan men in veel vertalingen aantreffen, maar dan afgescheiden van de tekst zelf, doordat ze tussen teksthaken zijn geplaatst of in een kleiner lettertype zijn afgedrukt.

DE BIJBEL VERTROUWEN

Deze beschouwing van enkele op zichzelf staande verzen die duidelijk geen deel van de geïnspireerde bijbel uitmaken, dient niemand met twijfel te vervullen over de authenticiteit van Gods Woord. In plaats dat het vertrouwen in de Schrift hierdoor ondermijnd zou worden, wordt het feit dat God zijn Woord in een opmerkelijk zuivere toestand heeft bewaard, er juist door beklemtoond.

Na zijn grondige onderzoek kwam de geleerde F. J. A. Hort tot de volgende conclusie:

„Het is derhalve niet overbodig uitdrukkelijk te verklaren dat het overgrote deel van de woorden van het Nieuwe Testament boven alle schiftingsprocessen van de kritiek verheven is, omdat het geen varianten bevat en slechts afgeschreven behoeft te worden. . . . Het gehele terrein van variaties tussen lezingen die ooit in gedrukte teksten zijn verschenen of er vermoedelijk ooit in zullen verschijnen, is betrekkelijk klein; en het is grotendeels alleen maar te wijten aan verschillen tussen de vroege onkritische uitgaven en de teksten die binnen de afgelopen halve eeuw zijn gevormd met behulp van het onschatbare documentaire bewijsmateriaal dat in de laatste tijd aan het licht is gebracht.”

Hij voegde hieraan toe:

„In de verscheidenheid en volledigheid van het bewijsmateriaal waarop de tekst van het Nieuwe Testament is gebaseerd, staat deze absoluut en weergaloos alleen onder de oude prozageschriften.”

Sir Frederic Kenyon was het hier volledig mee eens en verklaarde:

„Het is ten slotte geruststellend te bemerken dat al deze ontdekkingen en studies er in het algemeen alleen maar toe hebben geleid de bewijzen voor de authenticiteit van de Schrift te versterken en ons de krachtige overtuiging te geven dat wij het echte Woord van God in werkelijk ongeschonden staat in handen hebben.”

De jaren van ons leven

● Bijna 3500 jaar geleden schreef de profeet Mozes: „De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, en indien wegens bijzondere kracht, tachtig jaren . . .” (Ps. 90:10). Deze situatie is ondanks de vorderingen van de medische wetenschap niet veranderd.

Met betrekking tot de Verenigde Staten waar de levensverwachting rond de 70 is blijven steken”, schrijft D. Borenstein: „De moderne wetenschap heeft ondanks de reusachtige vooruitgang die ze heeft geboekt, de gemiddelde levensverwachting van de mens niet wezenlijk kunnen verhogen. Hoewel het toenemende aantal 65-plussers erop lijkt te duiden dat we langer leven, is dat eenvoudig niet het geval. De levensverwachting is op 50-jarige leeftijd maar drie jaar langer dan TWEE EEUWEN geleden.” Dank zij de reusachtige vorderingen van de medische wetenschap bereiken veel meer mensen door het uitbannen van dodelijke ziekten, de middelbare leeftijd, maar weinig of geen mensen kunnen de verwachting koesteren aanzienlijk langer te zullen leven dan hun voorouders.