Bescherm de nieuwe generatie

„Irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen grootbrengen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah.” — Ef. 6:4, NW.

1, 2. Welke verwrongen neiging heeft zich ontwikkeld, en door welke voorvallen wordt dit geïllustreerd?

EEN huisvrouw in Englewood, in de Amerikaanse staat Colorado, keerde naar huis terug; maar voordat zij haar huis binnenging, kwam er een jongen naar haar toe. Het blonde kind richtte een vernikkeld geweer op haar en beval: „Laat uw portemonnaie vallen of ik schiet!” Zij keek hem lachend aan. Hij zei echter: „Ik maak geen grapjes. Ik heb net een man doodgeschoten en uit de wereld geholpen.” De huisvrouw, die de jongen nog steeds voor een lugubere grapjas versleet, vroeg hem waar de schietpartij had plaatsgevonden. Onverschillig wees hij met zijn duim over zijn schouder. Na het bevel om de portemonnaie te laten vallen, herhaald te hebben, haalde de jongen de trekker over. Het geweer ging niet af, maar de jongen haalde de trekker nog een keer over en deze keer lukte het hem wél. De huisvrouw wankelde en viel zwaar gewond haar huis binnen. Een babysitter, die voor haar kinderen zorgde, belde de politie op, waarna deze op zoek ging naar een gevaarlijke, met een geweer toegeruste misdadiger die als een jongen van ongeveer zeven jaar oud werd beschreven.a

² Wat een abnormale en verwrongen toestand bestaat er thans! Een met een geweer toegerust misdadiger die nauwelijks de kleuterjaren achter de rug heeft! De generatie van volwassenen moet tegenwoordig tegen de nieuwe generatie worden beschermd. Jeugdbendes maken de straten in grote steden onveiliger dan de bospaden in het oerwoud. Soms is men thuis niet eens veilig. Een achtjarige jongen doodde zijn moeder omdat zij hem vroeg naar bed stuurde, en een andere jongen, van dertien jaar, schoot op zijn overgrootmoeder omdat zij hem niet een glas water wilde geven. Een vijftienjarige jongen te Redding, in de Amerikaanse staat Californië, schoot zijn ouders dood terwijl zij sliepen. „Het stond mij niet aan dat mijn vader altijd gedurende de TV-voorstellingen floot”, zei hij tegen de politie. „En ik mocht mijn moeder ook niet erg.” In 1960 schoot een driejarig jongetje in Hayward, Californië, op zijn moeder, die dodelijk werd getroffen. Hoe komt het toch dat volwassenen, zelfs ouders, tegen de nieuwe generatie beschermd moeten worden?

3, 4. (a) Wanneer beginnen misdadigerscarrières, zoals door nieuwsberichten wordt bevestigd, en wat dienen ouders derhalve te doen? (b) Wat wordt er over de toestanden in de wereld en de uitwerking ervan op kinderen gezegd?

³ Het volgende feit laat aan duidelijkheid niets te wensen over: Kinderen zullen reeds jong het verkeerde pad opgaan tenzij ze bescherming, dat wil zeggen, een beschermende opvoeding en beschermend streng onderricht, ontvangen. Misdadigerscarrières beginnen op jeugdige leeftijd. „De misdaad in de Verenigde Staten”, aldus J. E. Hoover, hoofd van de Federale Recherche aldaar, „heeft een ongekend hoogtepunt bereikt.” In vele gevallen, zo berichtte hij, maken jonge mensen tussen de tien en zeventien jaar zich er schuldig aan. In een nieuwsbericht uit Marion, in de Amerikaanse staat Indiana, werd verklaard: „De politie vond drie wagonladingen gestolen koopwaar in het huis van een twaalfjarige jongen terug en zei dat ze slechts de oppervlakte had aangeroerd van een ’fantastisch’ opgezette diefstal. De jongen had de agenten verteld dat hij op negenjarige leeftijd met zijn misdadigerscarrière was begonnen” (New York Times van 10 december 1961). Behalve dat jeugdige vandalen zich aan diefstal schuldig maken, is het thans heel gewoon dat zij ramen van auto’s en treinen kapotslaan en de bezittingen van andere mensen vernielen, bederven of beschadigen. Als volwassenen tegen de nieuwe generatie beschermd willen worden, moeten zij ermee beginnen de nieuwe generatie te beschermen.

⁴ De stemming die thans in de wereld heerst, legt er getuigenis van af hoe dringend noodzakelijk het is de jeugd te beschermen. In het voorwoord van een brochure getiteld „Een blik op de jeugdmisdaad”b wordt in dit verband gezegd:

„De wereld waarin deze kinderen opgroeien, is thans totaal verschillend. Wanneer wij ons hier goed van bewust zijn, zullen wij sommige aspecten van de tegenwoordige jeugdmisdaad beter kunnen begrijpen. Onze waardebepaling en levenswijze zijn nog nooit eerder in de geschiedenis in zo’n snel tempo veranderd. De jongeren voelen dit van ons allemaal het beste aan. Atoombommen en atoomkracht, de stoot naar de automatisering, veranderende cultuurpatronen, een snel toenemende bevolking, de mobiliteit van het gezin, de onberekenbare invloed van televisie en andere massacommunicatiemiddelen die voor jonge mensen vorm geven aan de werkelijkheid, een steeds kleiner wordende behoefte aan ongeschoolde arbeiders, meer werkende moeders . . . — dit zijn slechts enkele van de elementen van onze levenswijze die een enorme invloed op kinderen uitoefenen.”

5. Waartegen dienen kinderen thans beschermd te worden, en voor hoe lang?

⁵ Kinderen dienen beschermd te worden tegen commerciële exploitatie, de neiging tot immoraliteit en de tendens mee te doen aan de jeugdige, uiterst gevaarlijke rages en alle andere verleidingen in deze goddeloze dagen. Deze bescherming moet dan ook niet uitsluitend gedurende de kleuterperiode worden gegeven, maar ook gedurende de vele, uiterst belangrijke tienerjaren, waarin jonge mensen gemakkelijker dan ooit in de strik van gelijkvormigheid aan wereldse gewoonten verzeild geraken.

6. Door welke mislukking wordt op de noodzaak beschermend onderricht te geven, de nadruk gelegd, en hoe gaf een krantenverslag hier commentaar op?

⁶ Op de kritieke noodzaak dat de ouders zelf deze beschermende opvoeding en dit beschermende strenge onderricht aan de kinderen geven, wordt wel sterk de nadruk gelegd door het feit dat scholen en kerken hier absoluut in te kort zijn geschoten. Een Amerikaans verslag toont aan dat „volgens beschikbare statistieken slechts één op de vijf scholieren in de hogere klassen van middelbare scholen tot aan de examendag zijn geloof had behouden”. Ouders kunnen zich er niet op verlaten dat de kerken der christenheid bescherming zullen bieden. In de in Carroll County (in de Amerikaanse staat Maryland) verschijnende Times van 18 mei 1961 stond hier een verlichtend artikel over:

„Hoe kunnen de huidige christelijke leiders kerklidmaten een vertrouwen in Gods Woord schenken dat zijzelf niet aan de dag leggen? Hoe kunnen zij verwachten dat kerklidmaten in overeenstemming zullen leven met schriftuurlijke maatstaven waarvan de waarde door hun eigen ongeloof wordt ondermijnd? Men kan hen op één lijn stellen met de fabrikant die geen vertrouwen heeft in zijn produkt. Bij monde van haar leiders verwerpt een groot gedeelte van de hedendaagse christenheid vele schriftuurlijke waarheden en loochent ze veel van de werkelijk gebeurde bijbelse geschiedenis. Hierdoor zaait ze twijfel op het pad van de voor indrukken vatbare jeugd, van wie velen nooit aan de woorden van hun dominees en onderwijzers zouden twijfelen. Ds. G. MacGregor Grant, predikant van de Rosedale United Church van Toronto, Canada, zei ter ondersteuning van zijn gedachte dat het boek Genesis niets meer dan een ’gids voor een moreel gedrag’ is: ’Als bewijs strekke bijvoorbeeld het verhaal van de val van de mens in het boek Genesis. Dit is geen geschiedenis, maar een fantastisch verhaal dat door de een of andere Hebreeër die geen verstand van wetenschap had, is verteld.’ . . . Dat kerkleiders hun ongeloof in de Schrift zo openlijk kenbaar maken, heeft onder invloed van de modernisten schrikbarende vormen aangenomen. Geen wonder dat de georganiseerde christenheid op de terugtocht is. Geen wonder dat de maatschappij thans alle gevoel voor richting — zowel moreel, ethisch als anderszins — heeft verloren wanneer nota bene degenen die het volk op de paden van rechtvaardigheid dienen voor te gaan, zo van de waarheid zijn afgedwaald dat zij niet in staat zijn aan te geven welke weg mannen en vrouwen dienen te bewandelen. . . . Wanneer kinderen dan met een geweer of een mes hun ouders of speelkameraadjes te lijf gaan, is het publiek geschokt. Daar is feitelijk geen reden voor. Wat zou men anders kunnen verwachten wanneer het kind geen kompas, geen leidraad op moreel gebied, bezit?”

7. Waar kunnen ouders, ondanks de verwarring die er thans bestaat, gezaghebbende raad over het beschermen van kinderen inwinnen, en met welk resultaat voor de ouders?

⁷ Met het oog op hun verantwoordelijkheid en de urgentie van de situatie, hebben ouders gezaghebbende raad over het beschermen van hun kinderen nodig. Waar kunnen zij deze echter inwinnen? Zelfs de beste menselijke autoriteiten op dit gebied verschillen van mening. „Het probleem van streng onderricht bij de opvoeding van kinderen”, zegt een van deze autoriteiten, „behoort tot de meest controversionele, meest besproken en minst begrepen problemen.” Hoe goed is het dan te weten dat er op het gebied van het beschermen van kinderen slechts één autoriteit bestaat! Jehovah God, ’s mensen Schepper, is de Bron van alle gezaghebbende raad op het gebied van de opvoeding en bescherming van kinderen. Wat een bevrijding voor christelijke ouders van de frustratie die het deel is van degenen die denken dat er over dit onderwerp honderden autoriteiten bestaan! Aangezien christelijke ouders de ware Autoriteit kennen, kunnen zij hun kinderen in zekerheid opvoeden en beschermen en kunnen zij vrij zijn van de frustratie waardoor degenen worden gekweld die hun kinderen zonder „het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah” trachten op te voeden. — Ef. 6:4, NW.

EEN OPVOEDING VAN KINDSBEEN AF

8. Wanneer dient een beschermende opvoeding te beginnen? Waarom is dit zo?

⁸ De nieuwe generatie dient van kindsbeen af beschermd te worden. Dat de vroegste kindsheid de tijd is om hiermee te beginnen, wordt door de grote Beschermer, Jehovah God, duidelijk gemaakt, want hij zegt in zijn Woord: „Oefen den knaap volgens den eis van zijn weg, ook wanneer hij oud geworden is, zal hij daarvan niet afwijken.” Hoe jonger het kind is, des te gemakkelijker zullen goede gewoonten aangekweekt kunnen worden. Een kind kan veel en veel gemakkelijker geoefend worden dan de meest intelligente hond. Men kan een kind leren rennen, klimmen, zwemmen, staan en lopen, terwijl men het zelfs kan leren verschillende talen te spreken. Beschermende morele gewoonten kunnen kinderen eveneens van kindsbeen af worden bijgebracht. Honden worden erin geoefend niet te stelen. Zullen ouders dan honden leren niet te stelen en te kort schieten wanneer het er op aankomt dit hun eigen kinderen te leren? Geef uw kinderen van de vroegste kindsheid af de juiste opvoeding. — Spr. 22:6.

9, 10. Waarom is het zo belangrijk de jeugd van kindsbeen af een beschermende opvoeding te geven, en op welke wijze worden de onuitwisbare voordelen van zulk een opvoeding in de vroege kindsheid, in het geval van Mozes geïllustreerd?

⁹ De jeugd van kindsbeen af een beschermende opvoeding geven, is eveneens van het grootste belang omdat de nieuwe generatie hierdoor een basis ontvangt voor haar geloof, een basis voor het nemen van gewichtige beslissingen waarmee ze op latere leeftijd, wanneer ze volwassen is, wordt geconfronteerd. De nieuwe generatie zal door een dergelijke opvoeding in staat worden gesteld beslissingen te nemen die in overeenstemming zijn met Gods wil. Het geval van Mozes vormt een in het oog springend voorbeeld van de waarde van een beschermende opvoeding. Mozes werd in een tijd waarin Israëlitische baby’s op grond van een bevel van Farao ter dood gebracht moesten worden, in Egypte geboren. In het bijbelse verslag van Exodus hoofdstuk twee wordt ons gezegd hoe de baby door zijn moeder Jochebed in een kistje werd gelegd dat tussen het riet aan de oever van de rivier de Nijl werd gezet. Farao’s dochter vond hem. Op dat moment stapte Mozes’ zuster Mirjam, die daar vlak bij de wacht had gehouden, naar voren en vroeg met een bewonderenswaardige tact: „Zal ik voor u uit de Hebreeuwse vrouwen een voedster gaan roepen, om het kind voor u te zogen?” Farao’s dochter reageerde gunstig op deze passende vraag en stemde erin toe dat er een Hebreeuwse vrouw bij haar gebracht zou worden; de vrouw was Mozes’ eigen moeder. „Neem dit kind mee”, zei Farao’s dochter, „en zoog het voor mij.” De tijd verstreek. „En toen het kind [Mozes] groot geworden was, bracht zij het naar de dochter van Farao; en hij werd door haar als zoon aangenomen” (Ex. 2:1-10). Mozes’ ouders, Amram en Jochebed, hadden de jongen aldus van kindsbeen af een beschermende opvoeding gegeven en hem van de belangrijkheid van de wetten van God en de liefde voor God doordrongen.

¹⁰ De opvoeding die Mozes van kindsbeen af ontving, verschafte hem een basis voor zijn geloof, een basis voor een uiterst belangrijke beslissing die hij later moest nemen. Ja, op grond van de opvoeding die Mozes thuis, in Gosen, had ontvangen, gaf hij er de voorkeur aan met het volk van God te verkeren, waarvoor hij het koninklijke hof, met alle luxe en lucratieve gelegenheden die hem daar werden geboden, moest opgeven, en dat ondanks het feit dat hij in alle wereldse wijsheid van de Egyptenaren was onderricht. „Mozes werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaren” (Hand. 7:22). De opleiding die Mozes in Egypte ontving, had ten doel hem op een hoge regeringspositie, zo niet zelfs de Egyptische troon, voor te bereiden. Zei Mozes echter: ’Hm, het ziet ernaar uit dat ik voor een hoge regeringspositie, misschien wel de troon zelf, in aanmerking kom. Ik zou mijn volk natuurlijk graag willen helpen, maar ik zal daarmee wachten totdat de koning sterft, en dan zal het niet moeilijk zijn mijn volk vanaf de troon van Egypte te helpen’? Neen! „Door het geloof heeft Mozes, volwassen geworden, geweigerd door te gaan voor een zoon van Farao’s dochter, maar hij heeft liever met het volk Gods kwaad verdragen, dan tijdelijk van de zonde te genieten” (Hebr. 11:24, 25). Mozes nam de juiste beslissing, want wanneer hij eenmaal de macht bezat, zou hij wel eens met overweldigende verleidingen geconfronteerd kunnen worden. Het voorbeeld van Mozes vormt de beste aanbeveling voor een van kindsbeen af gegeven beschermende opvoeding. Wat een onuitwisbare voordelen werpt een dergelijke opvoeding af.

11. Wat dient er nog meer te gebeuren wanneer men met het geven van een beschermende opvoeding succes wil boeken, en op welke wijze wordt dit gedemonstreerd?

¹¹ Willen ouders succes hebben met het geven van een beschermende opvoeding aan hun kinderen, dan dienen zij hier niet alleen zeer vroeg mee te beginnen, maar ook eensgezind op te treden en het juiste voorbeeld te stellen. Ouders die ware christenen zijn, dienen het niet oneens te zijn over het opvoeden van hun kinderen. Zij hebben slechts één Autoriteit, één gezaghebbende Bron, dus waarom zouden zij niet eendrachtig te werk kunnen gaan? Een eendrachtige handelwijze betekent dat de vrouw niet het strenge onderricht van de man zal ondermijnen en dat de man dit niet ten aanzien van het strenge onderricht van de vrouw zal doen. Een eendrachtige handelwijze betekent dat niet alleen de vader, maar beide ouders Jehovah’s strenge onderricht zullen doorvoeren. De moeder staat de kinderen niet toe hun gangetje te gaan, terwijl zij zich daarna, als vader thuiskomt, plotseling in overeenstemming met Jehovah’s wegen moeten gedragen. Het programma voor het beschermen van de nieuwe generatie is geen kwestie van nu eens wel en dan weer niet; er moet vierentwintig uur per dag aan worden gewerkt.

KINDEREN DE GEDACHTEN VAN GOD INPRENTEN

12. Welke raad geeft Paulus, en op welke wijze worden kinderen in de gezaghebbende raad van Jehovah grootgebracht?

¹² Kinderen dienen te weten hoe God over bepaalde aangelegenheden denkt. Met het inprenten van deze kennis wordt in de vroege kinderjaren begonnen, terwijl het onderricht gedurende die kritieke tienerjaren op progressieve wijze wordt voortgezet. De apostel Paulus gaf de volgende raad: „Vaders, irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen grootbrengen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah” (Ef. 6:4, NW). Op welke wijze worden kinderen in de gezaghebbende raad van Jehovah grootgebracht? Paulus’ woorden „gezaghebbende raad” suggereren in het oorspronkelijke Grieks letterlijk het denkbeeld dat men gedachten in iemand stopt. Welnu, wiens gedachten heeft het kind, of het nu heel jong of al wat ouder is, voor bescherming nodig? Jehovah’s gedachten natuurlijk! Wanneer u kinderen in de gezaghebbende raad van Jehovah wilt grootbrengen, moet u dus de gedachten van Jehovah in hen plaatsen, en dit niet alleen wanneer zij kleuters of opgroeiende kinderen zijn, maar voortdurend en op een progressieve wijze.

13. Op welke wijze kunnen ouders kinderen reeds op jeugdige leeftijd Gods gedachten inprenten, en door welk voorbeeld wordt aangetoond dat dit mogelijk is?

¹³ Willen ouders hun kinderen de gedachten van God geven, dan dienen zij hun Gods geboden te onderwijzen, waarbij zij zich van een taal en illustraties moeten bedienen die bij hun leeftijd passen. Kleed Gods woorden zodanig in dat ze verteerbaar zijn, zodat zelfs jonge kinderen ze kunnen begrijpen. Heeft Eunice Timótheüs ook niet „van kindsbeen af” Gods gedachten ingeprent? Het ís mogelijk. Er is alleen geduld en veel tijd voor nodig, aangezien het noodzakelijk is goddelijke beginselen duidelijk te maken voor de kinderlijke geest. Hoe groot zijn echter, zoals in het geval van Timótheüs, de voordelen! — 2 Tim. 3:15.

14, 15. (a) Wat moeten ouders hun kinderen glashelder uiteenzetten? (b) Leg uit op welke wijze ouders Gods gedachten over zulke aangelegenheden als stelen en liegen aan hun kinderen kunnen doorgeven.

¹⁴ Ouders planten werkelijk de gedachten van God in de geest van hun kinderen wanneer zij hun glashelder uiteenzetten dat zij het oppergezag van Jehovah’s wet moeten en zullen hooghouden. Wanneer u uw kinderen bijvoorbeeld leert niet te stelen, leg dan uit waarom — dat hierbij veel meer is betrokken dan slechts de wens of het verlangen van de ouders. Laat de kinderen weten dat dit niet slechts úw gedachten over deze aangelegenheid zijn, maar dat Gód er zo over denkt en dat u er in Gods ogen verantwoordelijk voor bent dat de hand wordt gehouden aan de goddelijke wet. Neem dus, nadat u hebt uitgelegd wat stelen is, de bijbel ter hand en open hem bij passende verzen ten einde het kind voor te lezen hoe God erover denkt: „Gij zult niet stelen”, luidt het gebod van God. Ga echter verder dan Exodus 20:15 en lees andere verzen, zoals Efeziërs 4:28: „Wie een dief was, stele niet meer.” Wanneer u op zo’n manier met het kind praat, weet het dat het een ernstige aangelegenheid betreft, dat Gods wil van het grootste belang is en dat zijn ouders zich altijd aan Gods geboden zullen houden.

¹⁵ Bescherm de nieuwe generatie op progressieve wijze door haar met de gedachten van God bekend te maken. Wanneer u het ene punt duidelijk hebt gemaakt, ga dan verder met het volgende. Leg het kind bijvoorbeeld uit wat liegen is, wie de eerste leugenaar was, waarom leugens God niet behagen en welk lot leugenaars wacht. Ga weer rustig met het kind zitten en sla de bijbel open ten einde het te tonen hoe God erover denkt. Lees niet alleen schriftplaatsen waarin wordt getoond dat God leugens afkeurt, maar laat ook zien dat God zelf het voorbeeld stelt, door bijvoorbeeld deze schriftplaatsen te lezen: „Alle paden van Jehovah zijn liefderijke goedheid en waarachtigheid.” ’Het is onmogelijk dat God liegen zou’ (Ps. 25:10, NW; Hebr. 6:18). Het gebruik van schriftplaatsen waarin de goddelijke wil met betrekking tot het gedrag tot uitdrukking wordt gebracht, en het feit dat God zelf het voorbeeld stelt, hetgeen nog wordt ondersteund door het goede voorbeeld dat de ouders in al deze dingen geven, zullen een kind krachtig tegen de boze invloeden van deze tijd beschermen.

16. Wat dienen jonge mensen op een passende leeftijd te weten, en wat dienen ouders hier derhalve aan te doen?

¹⁶ Naarmate de kinderen ouder worden, komt er een tijd dat ouders hun moeten vertellen hoe God over een juist moreel gedrag tussen de seksen denkt. Ook nu weer zijn louter ouderlijke verklaringen waarin verkeerde dingen worden verboden, niet voldoende. Geef Jehovah’s „gezaghebbende raad” door u tot de bijbel te wenden en de schriftplaatsen te lezen waarin wordt gesproken over het ingetogen gedrag dat God van christenen eist. Ouders kunnen hun kinderen ook over de gevaren van wereldse valkuilen inlichten. Minderjarige dochters van christelijke ouders kunnen bijvoorbeeld gewaarschuwd worden voor wat er naar alle waarschijnlijkheid zal gebeuren naarmate zij aantrekkelijker worden: hoe wereldse jongens en mannen naar hen toe zullen komen en zullen trachten hen te verleiden. Voordat deze verleidingen komen, dienen ouders de nieuwe generatie te beschermen door haar de beschermende gezaghebbende raad van Jehovah God te geven.

GODS GEBODEN IN HUN GEEST INSCHERPEN

17. (a) Wat is, behalve een progressieve methode van opvoeden, nog meer belangrijk, en waarom? (b) Op welke wijze heeft Mozes op de belangrijkheid ervan de nadruk gelegd?

¹⁷ Herhaling is voor de bescherming van de nieuwe generatie minstens even belangrijk als een progressieve methode van opvoeden. Wanneer men een kind heeft geleerd hoe God over bepaalde gedragsbeginselen denkt, is de zaak nog niet afgedaan. Een gebod kan gemakkelijk vaag, doezelig of onduidelijk worden. Wanneer iemand met een verleiding wordt geconfronteerd, moet Gods woord zo scherp in zijn geest zijn gegrift, dat hij de verleiding net zo snel en zeker kan weerstaan als Jozef de verleiding weerstond die door Potifars vrouw op zijn weg werd gelegd. Er bestond in Jozefs geest niet de minste twijfel over dat hij door aan de verleiding toe te geven, tegen God zou zondigen (Gen. 39:7-12). Dat herhaling noodzakelijk is om Gods geboden onuitwisbaar in onze geest te griffen, vormt de hoofdgedachte van wat Mozes ons in Deuteronomium 6:6 en 7 wil duidelijk maken: „Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij nederligt en wanneer gij opstaat.”

18. (a) Waarom gaf Mozes de Israëlieten dit gebod, en waarom zijn zijn woorden thans zo passend? (b) Welke twee voordelen heeft het deze goddelijke raad op te volgen?

¹⁸ Wanneer Jehovah’s gedachten over alle mogelijke aangelegenheden aldus herhaaldelijk in onze geest worden ingescherpt, zal dit zowel kinderen als ouders bescherming bieden. In deze wereld, waarin goddeloosheid zo algemeen voorkomt en wij bijna overal met verleidingen om verkeerd te handelen, worden geconfronteerd, is het belangrijker dan ooit het Woord van God, de geboden van God, altijd fris in onze geest te houden. Mozes waarschuwde de Israëlieten met betrekking tot de toestanden waarin zij zouden geraken wanneer zij met heidense natiën in contact zouden staan. Hij wist dat er dan een neiging zou bestaan van Gods wetten af te vallen, en daarom spoorde hij hen tot getrouwheid aan en gebood hij hun de nieuwe generatie te beschermen door Gods wetten geregeld in de gedachten van jeugdige personen in te scherpen. Zo zullen christenen in deze tijd, die in een wereld leven waarin men onmogelijk alle contact met degenen die geen ware aanbidders van God zijn, kan weren, eveneens bescherming ontvangen door Gods geboden duidelijk in gedachten te houden. En wanneer ouders deze goddelijke wetten in de geest van hun kinderen inscherpen ’en daarover spreken wanneer zij in hun huis zitten, wanneer zij onderweg zijn, wanneer zij nederliggen en wanneer zij opstaan’, zullen de ouders van de weeromstuit ook de voordelen van dit alles genieten. De ouders hebben dan de gedachten van God in hun eigen gedachten opgenomen. Het gaat er dus om de kinderen van de gedachten van God te doordringen en hen door herhaling voortdurend van de goddelijke geboden bewust te maken, zodat er geen vergissing mogelijk is en zij weten wat de geboden inhouden.

19. Welk feit betreffende de goddelijke wet dient kinderen zeer duidelijk te worden uiteengezet, en welk gedrag dienen volwassenen en kinderen derhalve onder dergelijke omstandigheden aan de dag te leggen?

¹⁹ Zet tevens duidelijk uiteen dat de goddelijke wet evenzeer van kracht is wanneer kinderen het ouderlijke huis hebben verlaten als wanneer zij thuis zijn. Jonge mensen gaan soms naar andere streken of steden waar zij tijdelijk onder het toezicht van hun ouders vandaan zijn. Leer kinderen dat zij, ook al staan zij niet onder het onmiddellijke toezicht van menselijke opzichters, nooit aan de ogen van Jehovah God kunnen ontsnappen! „De ogen des HEREN zijn aan alle plaatsen, opmerkzaam acht gevend op kwaden en goeden” (Spr. 15:3). Deze schriftplaats toont aan dat niets de aandacht van Jehovah God ontgaat. Hij beschikt over de middelen om alles te zien, of het nu klein is of groot. Anders dan in het geval van spionnen en de geheime politie van wereldse natiën, ziet Jehovah echter met het oog op ons welzijn op ons toe. Kinderen dienen dit te weten en hun dient te worden geleerd dat zij, ook al zijn zij weg van huis, niet vrij zijn om zich aan wereldse praktijken over te geven waarmee zij zich nooit zouden ophouden wanneer zij onder de ogen van hun ouders of van dienaren in de christelijke gemeente zouden zijn. Volwassenen dienen de nieuwe generatie altijd een goed voorbeeld te geven wanneer zij onbekende steden bezoeken en niet in hun eigen gemeente zijn.

20. Verklaar enkele onderdelen van de gezaghebbende raad van Jehovah die aan kinderen gegeven dient te worden. Wat zal het resultaat zijn?

²⁰ Er zijn dus vele gedragsregels die men de jeugd reeds van kindsbeen af moet leren. Wat beslaat Jehovah’s beschermende gezaghebbende raad een uitgestrekt terrein! Leer kinderen het bijbelse standpunt ten aanzien van geld, zodat zij het niet overschatten, maar ook niet onderschatten. Leer hun in alle gewoonten matig te zijn. Leer hun Gods wet met betrekking tot de omgang met anderen en hoe slechte omgang beslist hun goede gewoonten zal bederven. Leer hun gezonde en opbouwende lectuur te lezen. Leer hun de invloed van wereldlingen te weerstaan, en ondanks alle spot van de zijde van wereldse jongeren, dwaasheid en slechtheid te ontvluchten. Leer hun „niet langer naar dit samenstel van dingen gevormd” te zijn (Rom. 12:2, NW). Leer hun verantwoordelijkheid te aanvaarden door hun verantwoordelijkheid te geven. Leer hun respect te hebben voor de bezittingen van anderen. Leer hun omtrent de heiligheid van het menselijke leven. Hoe vaak lezen wij niet in de kranten dat een kind iemand — per ongeluk of met opzet — heeft doodgeschoten! Waarom zouden kinderen feitelijk geweren, of dit nu speelgoedgeweren zijn of echte, in bezit hebben om ze op mensen te richten? Leer kinderen de „wapenen des lichts” aan te doen en Gods Woord, „het zwaard des Geestes”, te hanteren. Geef hun reeds vroeg een persoonlijk exemplaar van de bijbel. Leer hun hoe de goddelijke wet ten aanzien van het huwelijk luidt, dat een christen ’vrij is om te trouwen met wie hij wil, mits in den Here’. Vertel kinderen wat de droeve resultaten zijn wanneer men Jehovah’s wetten in de wind slaat. Dit alles is een reusachtige verantwoordelijkheid, maar wanneer ouders aldus Gods gedachten in hun kinderen planten, zal de nieuwe generatie als resultaat bescherming ontvangen. — Rom. 13:12; Ef. 6:17; 1 Kor. 7:39.

21. Wat zullen christelijke ouders, ten einde datgene wat men in de wereld geneigd is te denken, te vermijden, doen, en welke zegen zal dit voor hun kinderen tot gevolg hebben?

²¹ Alhoewel men in de wereld geneigd is te denken dat volwassenen tegen de nieuwe generatie beschermd moeten worden, zullen christelijke ouders ervoor zorgen dat deze neiging zich niet in hun huisgezin ontwikkelt. Maak hier, evenals Mozes’ ouders, een begin mee wanneer uw kinderen nog heel erg jong zijn. Blijf kinderen de gezaghebbende raad van Jehovah geven, waarbij u ervoor zorgt dat de geboden van de grote Beschermer door herhaling onuitwisbaar in hun geest worden gegrift. Prent jonge personen gedurende die kritieke tienerjaren, wanneer zij met een toenemend aantal strikken worden geconfronteerd, Gods gedachten in. Bescherm de nieuwe generatie met een van ganser harte geschonken belangstelling en liefde. Dan zal deze nieuwe generatie zowel thans als in de nieuwe wereld worden gebruikt om tot in alle eeuwigheid eer te bewijzen aan degene wiens gezaghebbende raad bescherming mogelijk maakt — Jehovah God!

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 647]

Doordat Mozes aan zijn moeder werd toevertrouwd om gezoogd te worden, kon hij een godvruchtige opvoeding ontvangen