voorkwam. Als een man, vanwege bepaalde financiële moeilijkheden, een erfelijke bezitting — een stuk land — moest verkopen, was het niet zo dat hij en zijn gezin geen enkele hoop hadden die bezitting ooit terug te krijgen. Zo’n bezitting zou gedurende het jubeljaar, dat eens in de 50 jaar gevierd werd, aan het gezin worden teruggegeven (Lev. 25:8-10, 13, 23, 24). Jehovah gaf er dus blijk van dat hij een hoopgevende God is; zolang de wet op het jubeljaar werd toegepast, was een gezin nooit zonder hoop.

Dezelfde God stelt in deze tijd hoop in het vooruitzicht. Bovendien leert zijn geïnspireerde Woord, de bijbel, mensen hoe zij goed nu moeten leven zodat zij wellicht een verbetering in hun levensomstandigheden kunnen aanbrengen. Het is interessant dat het Worldwatch-instituut en het Milieuprogramma van de Verenigde Naties onlangs een wereldomvattende studie hebben georganiseerd naar de uitwerking van het milieu op de menselijke gezondheid. In een verslag daarover, van de hand van E. P. Eckholm, werd gezegd dat „de werkelijke beletsels voor een betere gezondheid . . . bij het politieke falen liggen”, dat wil zeggen, het in gebreke blijven van de naties de dingen zo te organiseren dat milieubedreigingen voor de gezondheid tot een minimum beperkt worden. Volgens de Detroit Free Press speelt ook „het in gebreke blijven van de mens afzonderlijk om een zelfvernietigende levensstijl te vermijden” een rol. In het milieurapport stond dat wil men in welvaartslanden „belangrijke vooruitgang op het gebied van de gezondheid” boeken, dit ’noodzakelijkerwijs zal betekenen dat men met bepaalde gewoonten zal moeten breken’, zoals roken, te veel eten en zwaar drinken.

Maar degenen die vol waardering op het „goede nieuws van de gelukkige God”, Jehovah, reageren, trekken nu reeds voordeel van de raad uit zijn Woord (1 Tim. 1:11). Zij geven gehoor aan de waarschuwing: „Kom niet terecht onder hen die zich bedrinken aan wijn, onder hen die vraatzuchtige vleeseters zijn. Want een dronkaard en een veelvraat zullen tot armoede vervallen, en slaperigheid zal iemand met louter lompen bekleden” (Spr. 23:20, 21). Tevens zorgen degenen die het „goede nieuws” ter harte nemen ervoor dat zij de mate van gezondheid die zij genieten, beschermen, door zulke schadelijke gewoonten als roken te vermijden. — 2 Kor. 7:1.

Wie verlangt er dus naar goed nieuws? Niet iedereen, dat is zeker. Maar als u naar goed nieuws verlangt, in plaats van naar het slechte nieuws dat tegenwoordig zo wijdverbreid is, trek dan profijt van de gelegenheden die u hebt om naar de boodschap van de bijbel te luisteren. De christelijke getuigen van Jehovah, „de God die hoop geeft” en Degene die het beste nieuws voor u heeft, brengen deze boodschap bij u thuis.

Een man die het vond

Zoals verteld aan Ontwaakt!-correspondent in Burma

IK WERD geboren in een gezin van bijzonder vrome rooms-katholieken. Twee van mijn ooms traden zelfs toe tot de onderwijsorde van de Rooms-Katholieke Broeders. Ik werd gedoopt toen ik drie weken oud was. Rooms-katholieken geloven dat als een kind sterft voordat het gedoopt kan worden, het naar een plaats gaat die het „voorgeborchte” genoemd wordt, hetgeen iets anders is dan de hemel of de hel.

Toen ik de St. Paul-school in Rangoon bezocht,