Hoofdstuk 19

Het maken van afspraakjes en verkering

1-4. (a) Hoe recent is het maken van afspraakjes gebruikelijk geworden? (b) Hoe komen huwelijken tot stand in landen waar het maken van afspraakjes niet gebruikelijk is? (c) Waardoor wordt uiteindelijk bepaald of een gebruik goed of slecht is?

IEDER normaal mens wil werkelijk vreugde in het leven scheppen. De bijbel toont aan dat dit juist is en vermeldt vreugde als een van de ’vruchten’ van Gods geest (Galáten 5:22). Veel jonge mensen, vooral in westerse landen, beschouwen het maken van afspraakjes als een van de belangrijkste manieren om vreugde in het leven te scheppen. Dikwijls maken zij een afspraak om ongechaperonneerd met iemand van het andere geslacht samen te zijn. Wat valt daarover te zeggen?

² Je vindt het maken van afspraakjes misschien heel normaal, omdat dit in veel landen gebruikelijk is. Dat is echter niet altijd zo geweest. In het boek The Family in Social Context wordt verklaard: „Het maken van afspraakjes, zoals wij dat kennen, is waarschijnlijk pas na de Eerste Wereldoorlog opgekomen.” In veel landen heeft het maken van afspraakjes echter nooit ingang gevonden. Er zijn ook thans nog landen waar bruid en bruidegom elkaar op hun trouwdag pas voor het eerst zien. Alle regelingen voor hun huwelijk zijn door hun respectieve ouders getroffen, of misschien door een „huwelijksbemiddelaar” of „tussenpersoon”.

³ Als je natuurlijk in een land woont waar het maken van afspraakjes en verkering als iets heel normaals wordt beschouwd, kan het je misschien onbegrijpelijk toeschijnen dat het in andere landen niet zo is. Maar personen die in zulke landen wonen, verwonderen zich misschien net zo over enkele van de gewoonten die in jouw land heersen. Zij kunnen het maken van afspraakjes en verkering wel onverstandig of zelfs wat aanstotelijk vinden. Een meisje uit India verklaarde aan een bekende westerse huwelijksadviseur: „Hoe zouden wij het karakter van een jongen die wij ontmoeten en met wie wij ons bevrienden, kunnen beoordelen? Wij zijn jong en onervaren. Onze ouders zijn ouder en verstandiger, en zij laten zich niet zo gemakkelijk bedriegen als wij. . . . Ik vind het heel belangrijk dat ik met de juiste man trouw. Ik zou gemakkelijk een fout kunnen maken als ik hem zelf moest zoeken.”

⁴ In plaats van dus bekrompen te zijn en te denken dat wat bij ons gebruikelijk is, het beste is, doet men er goed aan zijn denkwijze te verruimen. Wordt uiteindelijk niet door de afloop of de resultaten bepaald of een gebruik goed of slecht is? In de bijbel lezen wij in Prediker 7:8: „Beter is het einde naderhand van een zaak dan het begin ervan.” En wij moeten toegeven dat in veel landen waar het maken van afspraakjes en verkering de gewoonte is, een groot percentage van de huwelijken niet goed afloopt maar in een echtscheiding eindigt.

HOE STAAT HET DAN MET HET MAKEN VAN AFSPRAAKJES?

5-8. (a) Hoe helpen de woorden uit Prediker 11:9, 10 ons in aanmerking te nemen wat de gevolgen van onze handelwijze op de lange duur zijn? (b) Waarom willen veel jonge mensen afspraakjes maken?

⁵ Als je er het belang van inziet iets te doordenken, zul je niet alleen willen beschouwen waartoe het maken van afspraakjes op het ogenblik leidt, maar ook wat de gevolgen op de lange duur zijn. Onze Schepper helpt ons daarbij. Hij wil dat wij werkelijk gelukkig worden en blijven. Daarom vinden wij in zijn Woord de aansporing: „Verheug u, jongeman, in uw jeugd, en laat uw hart u goed doen in uw jongelingsdagen, en wandel in de wegen van uw hart en naar de dingen die uw ogen zien. Maar weet dat de ware God u wegens dit alles in het gericht zal brengen. Verwijder daarom kommer uit uw hart, en weer rampspoed van uw vlees; want jeugd en de bloei des levens zijn ijdelheid” (Prediker 11:9, 10). Wat betekent dit?

⁶ Het betekent dat de Schepper wenst dat je van je jeugd geniet. Maar tegelijkertijd wil hij dat je niet een handelwijze volgt die een nadelige invloed op je latere leven uitoefent. Helaas gebeurt dit maar al te vaak, zodat een hedendaagse schrijver zich genoopt voelde op te merken: „De meeste mensen gebruiken de eerste jaren van hun leven om de laatste te bederven.” Je wil toch niet dat dit jou overkomt, is het wel? Ook God wil dat niet. De bijbel toont echter eveneens in het boek Prediker dat God jonge mensen aansprakelijk stelt voor wat zij doen. Hun jeugd zal hen er niet voor behoeden de gevolgen te dragen van de handelwijze die zij verkiezen te volgen.

⁷ Dit alles heeft rechtstreeks met het maken van afspraakjes te maken. Hoe dat zo? Welnu, vraag jezelf eens af: „Waarom wil ik afspraakjes maken? Wat zoek ik dat ik in het gezelschap van meerdere anderen niet zou kunnen hebben? Waarom wil ik met iemand van het andere geslacht alleen zijn?” Is het niet hoofdzakelijk omdat je een groeiende belangstelling voor het andere geslacht bespeurt? Dit blijkt wel uit het feit dat lichamelijke aantrekkingskracht er gewoonlijk veel mee te maken heeft of iemand als een gewenste partij voor afspraakjes wordt beschouwd.

⁸ Veel jonge mensen die afspraakjes maken, geven openlijk toe dat zij nog niet serieus aan trouwen denken of dat zij de persoon met wie zij een afspraakje maken, niet noodzakelijkerwijs als huwelijkspartner zouden willen hebben. Op de meeste plaatsen waar het maken van afspraakjes gebruikelijk is, wordt dit gewoon als een vorm van ontspanning beschouwd, als een manier om een avond of een weekend door te brengen. En sommige jonge mensen, die geen „buitenbeentje” willen zijn, maken afspraakjes omdat hun leeftijdgenoten dit ook doen. Er bestaat echter geen twijfel over dat het maken van afspraakjes tot „kommer” en zelfs tot „rampspoed” kan leiden. Laten wij eens zien waarom.

DE GEVOLGEN VAN FYSIEK CONTACT

9-11. (a) Welk fysieke contact gaat gewoonlijk met afspraakjes gepaard? Waarom bestaat de natuurlijke neiging steeds intiemer te worden? (b) Waarom kan dit bij ongehuwde personen tot nerveuze spanningen leiden? (c) Als het fysieke contact tot hoererij leidt, hoe kan dit dan in diverse opzichten rampspoed tot gevolg hebben?

⁹ Vaker wel dan niet gaan afspraakjes gepaard met enig fysiek contact — elkaars hand vasthouden, kussen of meer dan dat. In het begin kan reeds het aanraken van de hand van de ander heel aangenaam zijn en maken dat men een warm gevoel krijgt. Maar na een poosje kan die opwindende sensatie verdwijnen en heeft ze niet meer dezelfde uitwerking. Iets meer, zoals kussen, lijkt dan aantrekkelijk. Maar ook dat kan dan gewoon, zelfs een beetje afgezaagd, worden. Hoe komt dat?

¹⁰ Dat komt doordat wanneer er seksuele hartstocht bij betrokken is, het allemaal deel uitmaakt van een keten van gebeurtenissen die tot een bepaald resultaat moet leiden. De eerste schakel is de eerste aanraking. De laatste schakel is seksuele gemeenschap, hetgeen volgens Gods Woord alleen geoorloofd is voor hen die met elkaar getrouwd zijn. Alles wat hiertussen ligt, kan tot die laatste schakel van de keten leiden. Is het dus, als je niet getrouwd bent, verstandig met de eerste of een van de andere schakels van de keten te beginnen? Dat te doen, brengt alleen maar „kommer” teweeg. Waarom? Omdat je lichaam zich op iets instelt wat het nog niet toekomt, namelijk die laatste schakel. Het verlangen naar seksuele betrekkingen op te wekken maar niet te bevredigen, leidt tot frustratie en nerveuze spanningen.

¹¹ Zelfs hoererij maakt geen eind aan de „kommer”. In plaats daarvan kan ze tot „rampspoed” leiden. Hoe dan wel? In diverse opzichten. Hoererij kan tot een geslachtsziekte leiden. Het meisje zou zwanger kunnen worden, en daardoor zou een paar zich gedwongen kunnen voelen een huwelijk aan te gaan, waar zij in werkelijkheid niet op voorbereid zijn. Dat zou niet tot een gelukkige toekomst leiden. De jongeman kan echter ook weigeren het jonge meisje te trouwen. Dan moet zij het kind alleen, zonder echtgenoot, grootbrengen. Of zij is misschien geneigd een abortus te laten verrichten, hetgeen volgens de bijbel een vorm van moord is. Is dat geen „rampspoed”? Je bent er misschien vast van overtuigd dat het maken van afspraakjes in jouw geval niet tot zulke gevolgen zal leiden. Maar velen waren net zo overtuigd als jij en zijn toch in zulke moeilijkheden geraakt. De vraag is dus feitelijk of je voor het huwelijk gereed bent of niet.

JE PERSOONLIJKE ONTWIKKELING

12, 13. Hoe kan het maken van afspraakjes de persoonlijke ontwikkeling belemmeren? Welke omgang is derhalve nuttiger?

¹² Zelfs wanneer het maken van afspraakjes niet rechtstreeks tot „rampspoed” leidt, kan het toch andere nadelen hebben. Eén nadeel is dat daardoor je belangstelling tot slechts één persoon wordt beperkt — en dat in een tijd waarin het wegens je ontwikkeling tot emotionele rijpheid van het grootste nut zou zijn met een grote verscheidenheid van personen om te gaan. Als je nog in je jongelingsjaren bent, waarom zou je je er dan niet eerst op concentreren werkelijk een man te worden door hoofdzakelijk vriendschap met mannen te hebben die achting tonen voor datgene wat juist is? Je kunt van hen mannelijke bekwaamheden en gewoonten leren. Als je een jong meisje bent, waarom zou je je er dan niet eerst voor interesseren werkelijk tot een vrouw op te groeien door voordeel te trekken van de omgang met vrouwen, die je kunnen helpen voortreffelijke vrouwelijke bekwaamheden en gewoonten te ontwikkelen? Door afspraakjes te maken, wordt zulk een ontwikkeling in werkelijkheid onderbroken en belemmerd.

¹³ Voordat het maken van afspraakjes in zwang kwam, hadden jonge mensen plenty dingen die hun vreugde schonken. Ook jij hebt deze mogelijkheid. Je kunt er ware vreugde uit putten een conversatie te voeren, te leren, vaardigheden te ontwikkelen, aan bepaalde taken te werken, aan spelen deel te nemen en bezienswaardigheden te bezichtigen. En je kunt er veel genoegen in vinden dit te doen met iemand van je eigen geslacht of samen met een groep. Je zult vaak bemerken dat hoe meer personen zich in de groep bevinden — sommigen van je eigen leeftijd, sommigen ouder, sommigen jonger — des te groter je vreugde zal zijn.

WANNEER IS DE TIJD GEKOMEN OM TE TROUWEN?

14, 15. (a) Hoe denk je over de raadzaamheid van een tienerhuwelijk? (b) Welke verantwoordelijkheid hebben de ouders wanneer hun kinderen de wens hebben te trouwen?

¹⁴ Eens komt echter de tijd dat jonge mensen de wens hebben te trouwen. Wanneer is de beste tijd daarvoor — wanneer men nog een tiener is? In het algemeen niet, want de harde feiten tonen aan dat de meeste tienerhuwelijken eenvoudig niet dezelfde kans van slagen hebben als huwelijken die worden aangegaan door partners van wie beiden (of minstens één) een rijpere leeftijd hebben bereikt. Een socioloog merkte op: „Onderzoekingen tonen aan dat tienerhuwelijken over het algemeen worden gekenmerkt door een hoog echtscheidingscijfer of een groot aantal ongelukkige huwelijken vergeleken met op latere leeftijd gesloten huwelijken.”

¹⁵ Aan de andere kant is er geen schriftuurlijke grond om alle huwelijken tussen zulke jonge personen zonder meer af te keuren. Over het algemeen verlenen de wetten van het land de ouders het recht hun rijpe oordeel te gebruiken om te bepalen wat volgens hen het beste voor hun kinderen is en wat het meeste tot hun geluk en welzijn bijdraagt. Zij kunnen beslissen of zij hun zoons of dochters, die onder hun toezicht staan, toestemming zullen geven te trouwen of niet. De vele problemen van onze tijd en het hoge percentage mislukte huwelijken dient hen stellig tot voorzichtigheid te manen. En het dient nadenkende jonge mensen eveneens tot voorzichtigheid te manen, in plaats van ’overhaast te trouwen en het hun leven lang te berouwen’. Het is dwaas om ijlings door een deur te rennen louter omdat deze openstaat, als men niet eens weet wat er zich aan de andere kant bevindt.

DE KEUZE VAN EEN HUWELIJKSPARTNER

16-19. (a) Hoe zal in landen waar verkering geoorloofd is, de toepassing van het beginsel uit Galáten 5:13 nuttig blijken te zijn? (b) Welk doel dient verkering te hebben? Waarvoor dient men derhalve gereed te zijn wanneer men verkering aangaat? (c) Waarom werpt het voordeel af een persoon van het andere geslacht in groepsverband te leren kennen?

¹⁶ In sommige streken mag een jonge man slechts met een jong meisje samen zijn als op zijn minst een van de ouders, of een andere oudere persoon, erbij is. In veel westerse landen is het zulke jonge mensen echter vaak geoorloofd ongechaperonneerd samen te zijn. Derhalve rijst de vraag: Hoe dienen jonge mensen, wanneer hun deze vrijheid wordt toegestaan, zich te gedragen als zij willen dat hun verkering werkelijk tot een gelukkig en succesvol huwelijk leidt?

¹⁷ Vrijheid brengt altijd verantwoordelijkheid mee. Als jij je momenteel voor de genoemde vraag gesteld ziet, zou het goed zijn het voortreffelijke beginsel in gedachten te houden dat in Galáten 5:13 te vinden is. De apostel Paulus sprak hier natuurlijk over de geestelijke vrijheid die het christendom schonk aan degenen die het aannamen. Maar het beginsel is op elke soort van vrijheid van toepassing, vooral als wij die vrijheid zo willen gebruiken dat wij voortreffelijke resultaten verkrijgen en Gods gunst genieten. De apostel schrijft: „Gij werdt natuurlijk tot vrijheid geroepen, broeders; gebruikt deze vrijheid alleen niet als een aanleiding voor het vlees, maar dient elkaar als slaven door middel van de liefde.” Oprechte liefde — voor God en voor onze naaste, dus ook voor de persoon met wie wij eventueel verkering hebben — zal ertoe bijdragen dat wij de vrijheid die wij bezitten, niet op zelfzuchtige, schadelijke wijze gebruiken.

¹⁸ Verkering is alleen passend als ze wordt aangegaan met het oogmerk te trouwen. Zolang men nog niet zover is dat men huwelijksverantwoordelijkheden op zich kan nemen, dient men een dergelijke verkering dus niet aan te gaan. Natuurlijk kun je niet al meteen vanaf het begin weten of je met een bepaalde persoon wil trouwen of niet. Daarom is het verstandig niet te snel je aandacht op een bepaalde persoon te vestigen. Maar dit is natuurlijk geen reden „verkeringen” te hebben die niet veel meer dan een flirtpartij, of een reeks van flirtpartijen, zijn.

¹⁹ Zelfs als je in iemand „geïnteresseerd” bent, zou het verstandig zijn te trachten je omgang met die persoon een poosje te beperken tot gelegenheden waarbij je met een hele groep samen bent. Waarom? Omdat je er onder zulke omstandigheden vaak beter achter kunt komen hoe iemand werkelijk is. Wij allen zijn namelijk geneigd meer „onszelf” te zijn als wij niet het gevoel hebben dat iemand speciale aandacht aan ons schenkt. Maar zodra een paartje zich van de groep afzondert, bestaat vanaf dat moment de natuurlijke neiging te zijn zoals de ander graag wil dat men is en zelfs zijn of haar sympathieën en antipathieën te weerspiegelen. En dit kan soms iemands ware persoonlijkheid camoufleren. Als een paartje alleen is, kunnen zij zich ook vlug door emoties laten meeslepen zodat zij elkaar door ’een roze bril’ gaan zien. Als een paartje in de opwelling van een dergelijke emotie gaat trouwen, worden zij vaak ruw wakker geschud.

20-22. (a) Waarom moet men bij het aangaan van verkering eerlijk en onzelfzuchtig zijn? (b) Wat kun je in de verkeringstijd over je aanstaande partner te weten komen? Welke eigenschappen zou je vooral graag bij een partner willen zien?

²⁰ Gewoonlijk gaat de verkering van de man uit, doordat hij zich voor een meisje interesseert. Als hij het eerlijk en ernstig meent, heeft zij het recht aan te nemen dat hij op zijn minst over een huwelijk denkt. Wat dan? Welnu, zij draagt dan de verantwoordelijkheid zich af te vragen of zij een huwelijk met hem zou willen overwegen. Als zij er heel zeker van is dat zij hem niet als een toekomstige echtgenoot wil overwegen, zou het erg wreed van haar zijn toe te laten dat hij hevig geïnteresseerd in haar raakt. Sommige meisjes hebben zich door iemand het hof laten maken alleen om populairder of begeerlijker te lijken, in de hoop dat andere jonge mannen hen nu zullen opmerken. Sommige jonge mannen hebben hetzelfde gedaan, denkend dat zij met een meisje kunnen „spelen” en zich kunnen amuseren en zich dan, als het ernst dreigt te worden, nog bijtijds kunnen terugtrekken. Zulk een zelfzuchtig gebruik van iemands vrijheid kan echter groot verdriet veroorzaken en wonden slaan die misschien maanden, zelfs jaren nodig hebben om te genezen.

²¹ Alleen wanneer de vrijheid om verkering te hebben onzelfzuchtig wordt gebruikt, kan deze voordeel afwerpen. Ze kan een gelegenheid bieden de persoon met wie je overweegt je verdere leven te delen, beter te leren kennen. Als ieder eerlijk tegenover de ander is, kun je elkaars sympathieën en antipathieën, maatstaven, gewoonten en zienswijzen, ja, elkaars humeur, aanleg en reactie op problemen en moeilijkheden leren kennen. Terecht zul je willen weten: Is hij of zij vriendelijk, edelmoedig en attent jegens anderen? Hoe staat het met respect voor ouders en oudere personen? Getuigt de persoon in kwestie werkelijk van bescheidenheid en nederigheid, of is hij of zij opschepperig en eigenzinnig? Zie ik zelfbeheersing en evenwichtigheid of in plaats daarvan zwakheid en kinderachtigheid, misschien gemok of zelfs driftbuien? Hoe staat het, aangezien een groot deel van het leven uit werken bestaat, met tekenen van luiheid, gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel of een verkwistende aard wat geld betreft? Hoe staat het met plannen voor de toekomst? Wil men een gezin stichten of gaat de belangstelling naar de een of andere speciale roeping uit? In een artikel dat getiteld was „Gevaartekens in de verkeringstijd” stond: „Bij onze studie van verloofde en gelukkig en ongelukkig getrouwde mensen is gebleken dat er tussen de ongelukkig gehuwden weinig overeenstemming met betrekking tot het levensdoel en de levenswaarden bestond.”

²² Je dient bovenal te willen weten welke plaats Gods voornemen in de belangen en plannen van de ander inneemt. Ja, wanneer dat alles duidelijk is vastgesteld, rijst de vraag: Passen jullie eigenlijk bij elkaar? Als er grote verschillen bestaan, maak je dan niet wijs dat het huwelijk ze automatisch zal oplossen. De wrijving die ze veroorzaken, kan er alleen maar erger door worden.

EERBAAR GEDRAG IN DE VERKERINGSTIJD

23-26. (a) Vind je het passend wanneer een paartje dat wil trouwen, elkaars hand vasthoudt, elkaar kust en omarmt? (b) Hoe zou men zich aan „losbandig gedrag” en „onreinheid” schuldig kunnen maken? Waarom is het belangrijk deze dingen te vermijden? (Galáten 5:19, 21)

²³ In landen waar ongechaperonneerde omgang door ouders wordt toegestaan, uiten paartjes die verkering hebben hun genegenheid dikwijls door elkaars hand vast te houden, elkaar te kussen en zelfs te omarmen. Ouders hebben natuurlijk de plicht hun zoons en dochters voor te schrijven naar welke maatstaven zij willen dat zij zich gedragen. Ouderlingen in de christelijke gemeente kunnen de aandacht van jonge mensen richten op de gezonde beginselen die in Gods Woord worden aangetroffen, en iedereen die oprecht een verstandige handelwijze in het leven wil volgen, zal deze raad gewillig en graag ter harte nemen.

²⁴ De bijbel veroordeelt niet alleen definitief hoererij, dat wil zeggen seksuele gemeenschap onder ongehuwden, met inbegrip van verloofden, maar waarschuwt ook voor immoraliteit en „onreinheid”, hetgeen in de verkering een gevaar vormt (Galáten 5:19-21). Elk paartje dat deze waarschuwingen ter harte neemt, zal zich veel verdriet besparen en niet het risico lopen later door herinneringen aan een onbetamelijk gedrag gekweld te worden. Maar wat is volgens de maatstaven van de bijbel onrein gedrag? Wat behoort daar allemaal toe?

²⁵ Elkaars hand vasthouden kan een reine uiting van genegenheid zijn tussen personen die van plan zijn te trouwen. Het heeft weliswaar een prikkelende uitwerking, maar dit is natuurlijk en niet noodzakelijkerwijs slecht. Alleen al het zien van de toekomstige levenspartner kan een dergelijke uitwerking hebben en ’het hart sneller doen kloppen’ (Hooglied 4:9). Gezien de menselijke aard moeten wij er echter aan denken dat fysiek contact de seksuele aantrekkingskracht sterker maakt. Sommigen zullen er dan ook wellicht de voorkeur aan geven zich tijdens de verkering strikte beperkingen met betrekking tot lichamelijk contact op te leggen, omdat zij de gevaren erkennen die daarmee verbonden zijn. En niemand dient hun gewetensvolle standpunt te kritiseren of te bagatelliseren.

²⁶ Kussen kan tussen personen die van plan zijn te trouwen, eveneens een reine uiting van genegenheid zijn — òf ook niet. De vraag waar het om gaat, is: In hoeverre komt er hartstocht bij te pas? Men kan elkaar zo hartstochtelijk kussen dat men seksueel sterk geprikkeld wordt. Seksuele prikkeling bereidt een paar op geslachtsgemeenschap voor, maar dit voorrecht is volgens Gods wet slechts voor gehuwden voorbehouden. Als een paar bewust Gods wet minacht, door opzettelijk en schaamteloos de hartstochten op te wekken, hetzij door het strelen van elkaars geslachtsorganen of anderszins, maken zij zich schuldig aan „onreinheid” en „losbandig gedrag”.

27-30. Om welke goede redenen dient een paartje het te vermijden vóór het huwelijk de hartstochten op te wekken?

²⁷ Wij moeten eerlijk tegenover onszelf zijn. Als wij weten dat het ons op dit gebied aan zelfbeheersing ontbreekt, dienen wij onze toekomst of die van de ander niet in de waagschaal te stellen door risico’s te nemen. Zou je met een auto een steile, bochtige weg afrijden als je wist dat de remmen niet in orde waren? Je moet van tevoren overleggen hoe je ten aanzien hiervan wil handelen. Achteraf is het te laat. Als de fysieke verlangens eenmaal zijn gewekt, is het meestal heel moeilijk ze in bedwang te houden. Zij die zo’n hartstocht in zich laten oplaaien dat er een verlangen naar seksuele betrekkingen ontstaat — waarop zij geen recht hebben omdat zij nog niet getrouwd zijn — stellen zich bloot aan spanningen en frustratie. Het is alsof men een spannend boek leest en bemerkt dat het laatste hoofdstuk eruit is gescheurd.

²⁸ Degenen die hun verhouding in de verkeringstijd op een hoog peil houden, zullen een veel betere start in het huwelijk hebben dan degenen die zich laten gaan en steeds intiemer worden. Hoeveel respect kan een meisje voelen voor iemand die zij steeds ’van zich af moet houden’? Maar een jongeman die blijk geeft van wilskracht en eerbiedige terughoudendheid verdient respect. Hetzelfde geldt voor een meisje. Vooral een meisje moet beseffen dat een man gemakkelijker en vlugger seksueel geprikkeld raakt dan een vrouw.

²⁹ Toegeven aan herhaaldelijke en steeds hartstochtelijker liefkozingen kan tot een overhaast huwelijk leiden. In het boek Adolescence and Youth staat: „De eerste stadiums van verkering zijn vaak onmogelijk romantisch. Zou iemand in dit stadium trouwen, dan zou hij of zij meer van het huwelijk kunnen verwachten dan waaraan welk huwelijk maar ook ooit zou kunnen beantwoorden. Door een langere verkering krijgt men doorgaans een redelijker kijk op de ander zodat er een huwelijk gebaseerd op begrip uit kan voortvloeien.” Voor zo’n langere verkering is beslist grotere terughoudendheid nodig — anders kan de seksuele drang wel eens zo vroegtijdig worden aangewakkerd dat deze een werkelijk gevaar gaat vormen.

³⁰ Als een paartje in de verkerings- of verlovingstijd hartstocht de boventoon laat voeren, kunnen er na het huwelijk bovendien wel eens ernstige twijfels of verdenkingen rijzen. Zij zouden zich kunnen afvragen: Zijn wij werkelijk uit liefde getrouwd, of werden wij alleen maar meegesleept door hartstocht? Was het een verstandige keuze? Het meisje kan ook aan de oprechtheid van de liefde van haar man gaan twijfelen en zich afvragen of hij haar alleen maar om haar lichaam heeft getrouwd en niet om wat zij als persoon is.

31, 32. Hoe kan een paartje het vermijden de hartstochten op te wekken, waardoor hun verkering en verloving geschaad zou worden?

³¹ Vermijd dus, voor je eigen bescherming en in het belang van een gelukkige toekomst, situaties die de gelegenheid tot hartstochtelijke liefkozingen bieden. Eenzame plekjes en duisternis zullen je niet helpen je verkering eerbaar te houden. Ook niet situaties waarin de tijd lang valt en er niets anders te doen schijnt dan zich met zulke uitingen van genegenheid bezig te houden. Er zijn echter vele mogelijkheden zich op een eerbare wijze te vermaken, zoals bijvoorbeeld schaatsenrijden, tennissen of soortgelijke sporten, of doordat men samen in een restaurant gaat eten, een museum bezoekt of bezienswaardigheden bezichtigt. Hoewel je enigszins een gevoel van ’privacy’ hebt doordat je niet omringd bent door persoonlijke kennissen, heb je toch de bescherming niet volkomen van andere mensen geïsoleerd te zijn.

³² En denk, in plaats van alleen maar stil te staan bij wat je „mist” door terughoudendheid te tonen, aan datgene waarop je je met het oog op de toekomst voorbereidt. Dan zul je in later jaren niet met afkeer en spijt, maar met vreugde en voldoening op je verkerings- en verlovingstijd kunnen terugzien.

[Illustratie op blz. 153]

Hebben jonge mensen het vooruitzicht op een succesvol huwelijk wanneer zij tijdens de verkering hartstochtelijk vrijen en daarbij steeds minder zelfbeheersing oefenen?

[Illustratie op blz. 155]

Jonge mensen hebben vele mogelijkheden zich op een eerbare wijze te vermaken