Inzicht in het nieuws

Vrede door middel van wet

● Men hoort in dit decennium veel over een „dooi” in de koude oorlog, over ontspanning en over verdragen tot stopzetting van de bewapeningswedloop. Hoe krachtig is de beweging tot werkelijke vrede eigenlijk?

Londens Instituut voor Strategische Studies licht ons er in een recent rapport over in dat er meer, niet minder, wapens worden vervaardigd. En op de Wereldconferentie over Wereldvrede door middel van Wet zei spreker C. S. Rhyne dat wij, zelfs met de V.N., ’geen vrede hebben’. De reden? Hij antwoordde: „Wij hebben geen vrede, mijn vrienden, want vorm en structuur vormen geen vervanging voor de wezenlijke situatie. Zonder de wil om de weg naar de vrede te volgen, zijn alle instellingen in de wereld nutteloos.”

„Wereldvrede door middel van wet” — ja, maar wiens wet en door welke regering ten uitvoer gelegd? De meeste natiën hebben een verplichte oorlogsopleiding. Ze hebben geen van alle een verplichte vredesopleiding.

De bijbel voorzegt echter in Jesaja 2:2-4 dat vele mensen zich tot de goddelijke regering zullen wenden en dat ’Gods wet tot hen zal uitgaan’. Het gevolg hiervan zal zijn dat ’natie tegen natie geen zwaard zal opheffen en zij de oorlog niet meer zullen leren’. Het koninkrijk van Gods Zoon zal erop toezien dat die wet over de gehele aarde wordt gehandhaafd. Degenen die op huichelachtige wijze vrede zoeken en niet door middel van Gods wet, zullen in de nabije toekomst door dat koninkrijk verwijderd worden. — 1 Thess. 5:3.

Hongerdreiging

● Landbouwdeskundigen waarschuwen in toenemende mate dat er op wereldomvattende schaal ernstige voedseltekorten zullen komen. Welke vooruitzichten zijn er om aan honger te ontkomen?

Velen putten troost uit recente goede oogsten in sommige belangrijke landen. Maar één goed seizoen is niet genoeg. In de V.S., de belangrijkste voedselproducent van de wereld, zijn geen graanreserves meer aanwezig. De voedseldeskundige Georg Borgstrom zegt: „Men is er nog steeds van overtuigd dat de een of andere grote technologische stunt het probleem zal oplossen.” Maar „groene revoluties”, „wonderrijst” en „wondertarwe” hebben niet de oplossing gebracht.

Sommigen proberen misschien individueel aan het probleem het hoofd te bieden door met het oog op een eventuele toekomstige hongersnood voedsel op te slaan. Hoeveel zekerheid verschaft dit? Indien de elektriciteit uitvalt, wat gebeurt er dan met bevroren voedsel? En als de toestand steeds nijpender wordt, zouden degenen die grote voorraden hebben, dan niet juist het mikpunt worden van aanvallen door mensen die krankzinnig zijn van honger?

De bijbel voorzei voedseltekorten als een onderdeel van het teken van onze tijd (Matth. 24:3, 7, 21; Openb. 6:1-8). Meer dan dit, in de komende „grote verdrukking” zullen tegenstanders van Gods koninkrijk zijn dienstknechten misschien met geweld in omstandigheden brengen dat zij honger moeten lijden.

De veiligheid van ware christenen zal niet in voedselvoorraden, maar in Gods zorg zijn gelegen. Zij kunnen vol vertrouwen met de profeet zeggen: ’Al brengen zelfs de terrassen werkelijk geen voedsel voort, toch wil ik, wat mij betreft, blij zijn in de God van mijn redding.’ — Hab. 3:17, 18; Openb. 7:9, 10, 14.

Celibaatsmoeilijkheden

● De eeuwenoude celibaatsregel voor rooms-katholieke priesters veroorzaakt weer moeilijkheden.

Dit kan ook niet anders. Een dergelijk vereiste is regelrecht in strijd met de leer van de bijbel.

Op 23 december j.l. stond in de Vaticaanse krant „L’Osservatore Romano”, waarin priesters werd gesmeekt hun bediening niet op te geven, dat elke priester „het onmogelijke moet doen om op zijn post te blijven”.

Dat „onmogelijke” vereiste vindt in werkelijkheid zijn oorsprong in de afval van de ware aanbidding die na de dood van de apostelen van Jezus Christus begon. De apostel Paulus voorzei dat die afval onder andere gekenmerkt zou worden doordat men zou ’verbieden te trouwen’. Verbaast dat u? U kunt het voor uzelf nagaan, in welke vertaling van de bijbel maar ook, in 1 Timótheüs 4:1-3. De katholieke Kerk heeft klaarblijkelijk de bijbelse maatstaf laten varen ten gunste van die van zichzelf, en dat leidt tot moeilijkheden.

In het artikel in „L’Osservatore” werd vervolgens tot de priesters gezegd: „Indien u morele dwalingen begaat — dit dient niet zo te zijn, maar het kan gebeuren, doordat ook u zwak bent — staan u veel remedies ter beschikking.” Volgens „Newsweek” (3 december 1973) vinden sommige priesters, hoewel zij ongehuwd blijven, hun eigen ’remedie’ in intieme omgang met vrouwen en, soms, in seksuele gemeenschap.

Dit is vanzelfsprekend niets nieuws. Het is veel katholieken al lang bekend dat priesters dit doen. Maar wat de kerk speciaal dwars zit, is niet de immoraliteit van deze priesters, maar het feit dat velen thans de priesterstand verlaten om te trouwen. Het aantal priesters is in de afgelopen drie jaar met ongeveer 20.000 afgenomen.