De beste tijd om in te leven
’LEEFDE IK MAAR IN DE GOEDE OUDE TIJD!’ Hoe vaak hebt u dit gezegd? Maar zou u werkelijk in de tijd van uw grootvader hebben willen leven? Denkt u eens aan de Eerste Wereldoorlog en zelfs aan de Tweede Wereldoorlog die u dan had moeten meemaken.
Of veronderstel dat u nog vroeger, in de „donkere middeleeuwen”, had geleefd. Zou u dan minder moeilijkheden hebben ondervonden? Zou u dan een betere hoop hebben gehad, àls u al een hoop had gehad?
De bijbel geeft de raad niet naar vroegere dagen te verlangen. Hij waarschuwt: „Zeg niet: ’Waarom is het geschied dat de vroegere dagen beter zijn gebleken dan deze?’ want het is niet uit wijsheid dat gij hiernaar hebt gevraagd.” — Pred. 7:10.
In werkelijkheid is het NU de beste tijd om in te leven, ondanks het feit dat de ellende op aarde is toegenomen.
Waarom? Omdat wij ons dichter bij de vervulling van Gods voornemen met betrekking tot de aarde bevinden. Wij staan vlak voor de vredige duizendjarige regering van Gods koninkrijk, welke regering de mensheid blijvende zegeningen zal brengen.
Dit is geen valse hoop. Het is niet de een of andere theorie of wensdroom, maar is gebaseerd op de werkelijkheid. Het is gebaseerd op de belofte van de Schepper — niet alleen op een belofte, maar ook op de zekere profetische woorden van Iemand die reeds heeft bewezen ertoe in staat te zijn, die ook heeft bewezen dat hij zulke dingen kan voorzeggen.
HET WELZIJN VAN DE MENSHEID IN GEDACHTEN
De Almachtige God verkoos de apostel Johannes, die reeds ongeveer vijfenzestig jaar een getrouwe dienstknecht van de Heer Jezus Christus was, een helder visioen van dat koninkrijk te geven. Johannes werd uitgenodigd in de stroom des tijds vooruit te zien om die regering werkelijk alle aangelegenheden van de aarde te zien besturen. Wat Johannes zag, tekende hij op in het bijbelboek dat Openbaring of Apocalypse wordt genoemd, hetgeen Onthulling betekent.
Omdat Johannes ermee voortging het goede nieuws van Christus’ komende koninkrijk bekend te maken, was hij door het Romeinse Rijk als een misdadiger gebrandmerkt en naar het eiland Patmos in de Egeïsche Zee verbannen. Dit wonderbare visioen was ongetwijfeld een grote troost voor hem. Het vormde voor hem een beloning voor de lange jaren van getrouwe arbeid de eerste te mogen zijn die vele details omtrent dat koninkrijk te zien kreeg en die te weten kwam dat het duizend jaar zou regeren, hetgeen tot gevolg zou hebben dat de aarde een paradijs zou worden. Zulke inlichtingen kunnen ook zeer vertroostend voor ons zijn. — Openb. hoofdst. 20, 21.a
Dit koninkrijk zal ten goede van de mensheid regeren. Zeker, God zal erdoor worden geëerd en het zal tot in eeuwigheid zijn soevereiniteit over alles op aarde bevestigen. Het zal deze enige opstandige planeet in harmonie met de rest van zijn universum brengen. Degenen die er echter werkelijk wel bij zullen varen, zijn de mensen. De Koning ervan is het „zaad” door bemiddeling van wie „alle natiën der aarde zich stellig [zullen] zegenen”. — Gen. 22:18.
EEN DEMONSTRATIE VAN GODS WAARHEIDSGETROUWHEID EN MACHT
Wat valt er echter over de zekerheid van de hoop op deze zegenrijke regering en de betrouwbaarheid van de belofte te zeggen? Merk op wat God heeft gedaan ten einde zijn vermogen te demonstreren om heerschappij over mensen uit te oefenen en jaren van tevoren te voorzeggen wat hij zal doen.
Ongeveer vijfentwintig eeuwen geleden was een zekere koning, Nebukadnezar van Babylon, de onbetwiste wereldheerser. Babylon had de tweede wereldmacht, Assyrië, onder de voet gelopen en was nu de derde wereldmacht in het historische bijbelverslag geworden.
De koning ervan, Nebukadnezar, maakte echter een ernstige fout. In zijn trots en aanmatiging zag hij het feit over het hoofd dat de God des hemels hem slechts had toegestaan te zijn waar hij was. God had toegelaten dat hij de joodse natie, Gods eigen volk, wegens hun ongehoorzaamheid als een disciplinaire straf in ballingschap voerde. Nebukadnezar was niet door eigen kracht in staat geweest Jeruzalem in te nemen. Om dit Nebukadnezar en toekomstige geslachten duidelijk te maken, zond God Nebukadnezar een boodschap in een droom die de koning zeer verontrustte.
Nadat Nebukadnezar zijn religieuze waarzeggers en astrologen had geraadpleegd en geen bevredigende uitleg van de droom had gekregen, liet hij een joodse slaaf, de profeet Daniël, bij zich komen. — Dan. hoofdst. 4.
Daniël legde uit wat de droom betekende. Er werd een vernederende zeven jaar durende straf voor Nebukadnezar in voorzegd. Desondanks begon Nebukadnezar nog geen jaar later te pochen, door over zijn hoofdstad Babylon te roemen. Nauwelijks had hij zijn pochende woorden uitgesproken, of hij hoorde een stem uit het onzichtbare — uit de hemel — zeggen:
„U wordt gezegd, o koning Nebukadnezar: ’Het koninkrijk zelf is van u heengegaan, en van onder de mensheid verdrijft men u zelfs, en bij de dieren van het veld zal uw woning zijn. Plantengroei zal men zelfs u te eten geven net als de stieren, en zeven tijden zullen er over u voorbijgaan, totdat gij weet dat de Allerhoogste de Heerser is in het koninkrijk der mensheid, en dat hij het geeft aan wie hij wil.’” — Dan. 4:29-32.
Wat volgde onmiddellijk daarop? Precies wat God had gezegd dat er zou gebeuren. Het staat in Daniëls verslag. De Babylonische annalen die zijn opgegraven maken geen gewag van het feit dat Nebukadnezar zeven letterlijke jaren waanzinnig was, zoals volgens de bijbel het geval blijkt te zijn. Maar zouden wij kunnen verwachten dat de ondersteuners en dienaren van een dictator-koning zijn vernedering zouden optekenen? Wij kunnen ons niet indenken dat Hitlers kroniekschrijvers Hitlers nederlagen zouden hebben opgetekend als hij weer aan de macht was gekomen, zoals met Nebukadnezar het geval was nadat hij zeven jaar waanzinnig was geweest. Ook andere natiën hebben de gedragslijn gevolgd hun heersers en regeringen schoon te wassen, zoals wij in de annalen van het Egypte en Assyrië uit de oudheid en van veel hedendaagse landen kunnen zien. De bijbel bevat echter het ware, onbevooroordeelde, onopgesmukte verslag.
Toen Nebukadnezar zijn verstand weer terugkreeg van God, wist hij niet dat de „zeven tijden” een grotere vervulling zouden hebben van een jaar voor elke dag van de zeven profetische jaren van 360 dagen elk, of in totaal 2520 (7 x 360) jaar. Hij wist niet dat het een profetie was die onthulde dat er, vanaf de omverwerping van Gods typologische koninkrijk, toen Jeruzalem in 607 v.G.T. werd verwoest, gedurende een periode van 2520 jaar geen koning in de geslachtslijn van David zou zijn die regeringsmacht over de aangelegenheden der mensheid zou uitoefenen. Gedurende die periode zou ’Jeruzalem door de natiën worden vertreden totdat de bestemde tijden der natiën zouden zijn vervuld’ — hetgeen wil zeggen dat God heidense overheersing over de aarde zou toelaten zonder een vertegenwoordigende koning van God op de troon. Aan het einde van de 2520 jaar zou Gods bestemde tijd aanbreken om zijn Messías op de troon in de hemelen te plaatsen. Volgens de bijbelse chronologie en de wereldtoestanden als vervulling van de profetieën, eindigden deze „tijden der heidenen” in 1914 G.T. — Luk. 21:24, Nieuwe Vertaling van het Nederlandsch Bijbelgenootschap; Ezech. 21:27.
Dit zou betekenen dat wij ons nu in de korte tijdsperiode bevinden voordat het Messiaanse koninkrijk tegen het huidige goddeloze samenstel van dingen ’komt’ en de vredige duizendjarige regering inluidt. — Matth. 6:10.
KAN EEN DOOR MENSEN GESCHREVEN BOEK BETROUWBAAR ZIJN?
Sommigen aarzelen misschien zich op de bijbel te verlaten, aangezien deze door mensen werd geschreven. Maar vaak dicteren schrijvers hun gedachten aan anderen die alleen maar als secretarissen fungeren. Geschiedkundige en documentaire werken zijn evenmin de gedachten van degenen die ze hebben geschreven of gecompileerd. Hoewel het waar is dat de bijbel door mensen werd geschreven, behoeft hij nog niet het woord van mensen te zijn. Op de bladzijden van de bijbel zelf wordt beweerd dat hij door goddelijke inspiratie is ontstaan en is geschreven in de naam van „de Allerhoogste, en Degene die tot onbepaalde tijd leeft”. Na zijn vernederende ervaring zag Nebukadnezar duidelijk in en erkende hij dat de woorden waarmee Daniël de droom uitlegde, niet louter Daniëls woorden waren. Hij gaf toe:
„Aan het einde van de dagen sloeg ik, Nebukadnezar, mijn ogen op naar de hemel, en mijn eigen verstand keerde toen tot mij terug; en ik zegende Hem, de Allerhoogste, en Degene die tot onbepaalde tijd leeft, roemde en verheerlijkte ik, want zijn heerschappij is een heerschappij tot onbepaalde tijd en zijn koninkrijk duurt van geslacht tot geslacht. En alle bewoners der aarde worden als louter niets geacht, en hij doet naar zijn eigen wil onder het heerleger van de hemel en de bewoners der aarde. En er bestaat niemand die zijn hand kan tegenhouden of die tot hem kan zeggen: ’Wat hebt gij gedaan?’” — Dan. 4:34, 35.
Dat mensen bij het optekenen van wat God in de bijbel wenste te hebben als secretarissen werden gebruikt, maakt de authenticiteit of invloed ervan op de mensheid heus niet minder. De ervaringen van Job, David, Daniël en andere mannen, hun gevoelens, beproevingen en het bewaren van hun rechtschapenheid onder beproeving doen hen voor ons leven en brengen hen dicht bij ons zoals niets anders dit zou kunnen. Wij worden er als gewone mensen ook door aangemoedigd, want wij kunnen ons met hen vereenzelvigen als mensen die veel van dezelfde dingen ondergaan en die weten dat mensen rechtschapen kunnen blijven als zij hun vertrouwen op God stellen. Daardoor gaat er een aangename, weldoende warmte van de bijbel uit en wordt er een krachtiger klank van waarheid aan verleend dan in het geval van een boek waarvan wordt beweerd dat het koudweg uit de hemel is komen vallen.
Beschouwt u deze feiten eens: God kon met nauwkeurigheid voorzeggen dat Nebukadnezar zeven jaar krankzinnig zou zijn en daarna op zijn troon zou worden hersteld. Jezus Christus zelf verwees naar de profetie over de „tijden der heidenen” als authentiek, en gaf te kennen dat ze in een tijd lang na zijn eigen dagen op aarde zouden eindigen. Vraag uzelf dan eens af: Zou God niet eveneens een duizendjarige Messiaanse regering kunnen voorzeggen?
Mensen kunnen beslist geen duizend jaar durende vrede bewerkstelligen. Zij kunnen in feite niet eens een duizend jaar durende wereldheerschappij bewerkstelligen. Hitler heeft het geprobeerd en het is hem twaalf jaar gelukt. En vooral nu zeggen tal van serieuze deskundigen op het gebied van politiek en van wereldtoestanden — staatslieden, natuurgeleerden en anderen — dat de mensheid zelfs niet eens in staat is het jaar 2000 G.T. te beleven. Zij baseren hun verwachting niet op de bijbel, maar op de huidige onomstotelijke feiten en op de tegenwoordige onveranderlijke loop der dingen waarbij wij allen betrokken zijn. De bijbel spreekt over deze moeilijke tijden die wij meemaken als een teken van het ophanden zijnde einde van dit samenstel. — 2 Tim. 3:1-5.
Wij kunnen beslist geloven wat de bijbel over het ophanden zijn van het einde van dit samenstel zegt. Wij hebben echter geen reden te geloven in de sombere voorspelling van de vernietiging der mensheid, of in de vaak geuite, eeuwenoude aanspraken die politici maken op wereldvrede door middel van onafgebroken overheersing door menselijke regeringen. Wij hebben geen reden om in deze beloften te geloven. Wij hebben echter wel reden om geloof te stellen in de Schepper en wij dienen zijn voorzeggingen te verwelkomen. Dit zijn geen sombere voorspellingen voor de mensheid, doch veeleer van een duizendjarige regering die de mensheid tot volmaaktheid zal brengen. God vertelt ons dat hij deze aarde tot een juweel van schoonheid, met een eensgezinde bevolking, zal maken. Bovendien belooft hij eindeloos leven in geluk op aarde.
DE BESTE TIJD OM IN TE LEVEN
Als wij in God geloven, is deze tijd inderdaad de beste tijd om in te leven, want van alle geslachten die ooit hebben geleefd, hebben wij de gelegenheid het teniet doen van goddeloosheid en het reinigen van de aarde te zien en het leven in een rechtvaardige nieuwe ordening voort te zetten. Gelooft u dat God dit voortreffelijke voornemen met betrekking tot de aarde heeft? Zo ja, doe dan onmiddellijk stappen om u zeker te stellen van zijn goedkeuring wanneer zijn Messiaanse koning het oordeel aan dit ontaarde samenstel van dingen voltrekt.
Als u iemand bent die geneigd is tot scepticisme, waarom zou u dan niet op zijn minst zorgvuldig overwegen wat God zegt en dit vergelijken met wat mensen te bieden hebben? Bestaat er enige andere hoop die te vergelijken is met Gods belofte? En is hetgeen God belooft niet in overeenstemming met ’s mensen aangeboren verlangens? Is het zelfs niet logischer dan wat mensen beloven? Trek voordeel van de onvergelijkelijke gelegenheid die u thans hebt om te redeneren over wat hij zegt en zijn voornemen te leren kennen. Jehovah’s getuigen zullen u graag kosteloos bij u thuis helpen. Ook kunt u vergaderingen in hun Koninkrijkszalen bezoeken om deze dingen daar te horen bespreken.
[Voetnoten]
a De Wachttoren is voornemens om in een uitgebreide serie artikelen in hiernavolgende uitgaven de duizendjarige regering van Jezus Christus te bespreken — wat er gebeurt voordat de duizend jaar beginnen, de tekenen van de nabijheid van het Koninkrijk, wat het voor de mensheid betekent, wie de bestuurders ervan in hemel en op aarde en wie de onderdanen ervan zullen zijn, de opstanding van de doden en hun oordeel, en andere kenmerken van de duizendjarige Koninkrijksregering. Deze artikelen zullen gebaseerd zijn op het bijbelstudieboek God’s Kingdom of a Thousand Years Has Approached, uitgegeven door Watchtower Bible and Tract Society, Brooklyn, New York (1973).