worden, zelfs zo ernstig dat hij drie maanden het bed moest houden. Een reizende opziener vroeg hem of hij naar zijn vaderland, naar Canada, wilde terugkeren. „Neen!”, antwoordde hij vastberaden. „Dit is mijn thuis, bij deze mensen, en ik wil hier graag blijven zolang ik leef!”

De op bezoek zijnde opziener was door het antwoord enigszins van zijn stuk gebracht, maar als besluit van zijn verslag schreef hij:

„Het is deze met het gehele hart geschonken toewijding aan Jehovah die de broederschap van Jehovah’s Getuigen samenbindt in een onverbrekelijke eenheid die niet wordt verzwakt door internationale grenzen, verschillende rassen, gewoonten of talen.”

De „zin van Christus” inprenten

Honderdduizenden zijn personen geworden die zich laten leiden door een onveranderlijke morele gedragslijn, met als resultaat sterke gezinnen die liefde voor iedereen aan de dag leggen. Zou u zich niet verheugen als u zulke personen als uw buren had? Zij hebben de „zin van Christus” in hun geest laten inprenten doordat zij hun denken en gedrag vormen naar het voorbeeld en de onderwijzingen van Jezus Christus. — 1 Kor. 2:16.

Zij hebben een succes behaald zoals de wereld graag zou behalen. De socioloog Bryan R. Wilson van de universiteit van Oxford, die dit opmerkte, zette, na een uitgebreide studie van de Getuigen in Afrika gemaakt te hebben, uiteen:

„Getuigen . . . zijn de enigen die erin geslaagd zijn hun aanhang ertoe te brengen vast te houden aan hoge maatstaven van morele strengheid en zelfdiscipline.

Zij prenten de deugden in van hard werken, stiptheid, soberheid en zelfrespect. Hun leden bereiken in hun gezinsverhoudingen een kwaliteit die in Oost-Afrika hoogst buitengewoon is. Hun onderwijs- en indoctrinatie-technieken zijn bijzonder doeltreffend. . . .

De geijkte frasen van Afrikaanse politici gelden de veroordeling van exclusieve loyaliteit aan het stamverband. Het paradoxale is dat de Getuigen misschien wel meer succesvol zijn dan enige andere groep wat betreft de snelheid waarmee zij stammendiscriminatie onder hun eigen nieuwelingen uitbannen.”

Degenen die de „zin van Christus” hebben, bemerken ook dat hun leven zinvol wordt en zo gelukkig als te midden van de bedroevende wereldtoestanden maar mogelijk is. Bovendien houden zij verlangend hun oog gericht op de op de bijbel gebaseerde hoop van een gehele wereld zonder onrecht, waarin rechtvaardigheid zal wonen, en iedereen volledige zekerheid zal genieten. Het zal een door God gevormde ordening zijn die een oud op zelfzucht gebouwd stelsel zal vervangen. Degenen die onder zulke volmaakte omstandigheden leven, zullen dat doen, omdat zij met succes hun leven hebben laten vormen door een omvangrijk bijbelonderwijsprogramma. — 2 Petr. 3:13; Ps. 85:8-13; 145:20.

„Zo omzichtig als slangen”

Jezus Christus zei zijn volgelingen eens dat zij „zo omzichtig als slangen” dienden te zijn, wanneer zij hun predikingswerk onder vijandig gezinde mensen verrichten (Matth. 10:16). Zijn slangen omzichtige dieren? Zij behoren tot de omzichtigste van alle schepselen. Grzimeks encyclopedie „Het leven der dieren” verklaart in feite: „De mens is voor geen enkele slang een prooi. Iedere slang die daar nog tijd voor heeft, vlucht voor hem; pas wanneer een slang zich in het nauw gedreven voelt en niet meer kan vluchten, zal hij zich verweren door te bijten en daarbij ook zijn giftanden gebruiken. Maar vele gifslangen nemen ook tot dit wapen niet hun toevlucht; zo zijn de kraits overdag, en veel soorten zeeslangen helemaal bijzonder weinig agressief, en ze moeten wel heel erg lastig gevallen worden, willen ze uit afweer bijten.” — Deel VI, blz. 31.