-
Wanneer als een klein kind te zijnDe Wachttoren 1972 | 15 maart
-
-
in het werkelijke leven. Dit betekent echter ook dat men hen uit zijn geest dient te houden door niet aan zulke types te denken, door niet voor sensueel genot over hen te lezen en door niet op de televisie of in films naar hen te kijken. Het menselijke hart is verraderlijk en men kan gemakkelijk de smaak van dergelijke dingen beet krijgen en ertoe verleid worden verder te gaan dan het denkbeeldige genot ervan door er werkelijk aan mee te doen. Het is veel beter zulke verleidingen te vermijden door kleine kinderen ten opzichte van het slechte te blijven. — Jer. 17:9; Fil. 4:8.
KLEINE KINDEREN TEN OPZICHTE VAN KINDERLIJK VERTROUWEN
Bij een gelegenheid bad Jezus: „Ik loof u in het openbaar, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat gij deze dingen voor wijzen en intellectuelen zorgvuldig hebt verborgen en ze aan kleine kinderen hebt geopenbaard.” Jezus bad op deze wijze vlak nadat de zeventig evangeliepredikers die hij had uitgezonden waren teruggekeerd, opgetogen over alles waartoe zij in staat waren geweest, zoals het uitwerpen van demonen. — Luk. 10:17-21.
Jezus’ nederige discipelen waren als kleine kinderen vergeleken met de zeer ontwikkelde ’wijze en intellectuele’ schriftgeleerden, Farizeeën en Sadduceeën. God openbaarde hun echter dingen die het begrip van de zeer ontwikkelde religieuze tegenstanders van Jezus te boven gingen omdat de discipelen nog in een andere betekenis kinderlijk waren.
Jezus bracht dit zijn discipelen bij een zekere gelegenheid onder de aandacht nadat zij hem hadden gevraagd: „Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk der hemelen?” Hij bespeurde in het stellen van deze vraag klaarblijkelijk een zekere trots en eerzucht. Om hun daarom een les te leren, riep hij een jong kind tot zich, „zette het in hun midden en zei: ’Voorwaar, ik zeg u: Indien gij u niet omkeert en wordt als jonge kinderen, zult gij het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan’”, laat staan de grootste daar zijn! „Al wie zich daarom zal vernederen gelijk dit jonge kind, die is de grootste in het koninkrijk der hemelen” (Matth. 18:1-4). Ja, in plaats van trots aan de dag te leggen, zoals de ’wijze en intellectuele’ religieuze leiders, moesten de discipelen blijk geven van kinderlijke nederigheid, kinderlijk vertrouwen in hun hemelse Vader, die hun nu door bemiddeling van zijn Zoon deze waarheden openbaarde.
Het is dus duidelijk dat mentale, fysieke en emotionele rijpheid, en vooral geestelijke rijpheid, belangrijk en wenselijk zijn. Geestelijke rijpheid eist echter van ons dat wij ons ’omkeren’ en in de volgende aspecten als kleine kinderen worden: door „kleine kinderen ten opzichte van het slechte” te zijn, door een kinderlijk geloof en vertrouwen te hebben en door geen eerzuchtige trots te bezitten. — 1 Kor. 14:20.
-
-
Wie was de vrouw van Kaïn?De Wachttoren 1972 | 15 maart
-
-
Wie was de vrouw van Kaïn?
De bijbel zegt dat nadat Kaïn zijn broer Abel had gedood hij zich „vestigde . . . in het land der Vluchtelingschap”. Het verslag zegt verder: „Naderhand had Kaïn gemeenschap met zijn vrouw en zij werd zwanger” (Gen. 4:16, 17). Velen die thans dit verslag lezen, vragen zich af waar Kaïn zijn vrouw vandaan haalde en wie zij was. Weet u het?
Een jonge getrouwde vrouw in Denemarken kwam overeen een geregelde huisbijbelstudie met een bedienaar van Jehovah’s getuigen te hebben. Haar man zei dat hij geen belangstelling had en ging daarom altijd rustig in een ander hoekje van de kamer zitten. Het duurde echter niet lang of hij vroeg: „Waar haalde Kaïn zijn vrouw vandaan?”
De bedienaar van het evangelie zette aan de hand van Genesis 5:4 uiteen dat Adam en Eva dochters hadden die in het bijbelverslag niet met name worden genoemd. Aangezien Adam en Eva de eerste twee mensen waren die door God waren geschapen en Eva „de moeder . . . van een ieder die leeft” werd, ligt het voor de hand dat Kaïn met een van zijn zusters, een van de dochters van Adam en Eva, trouwde (Gen. 3:20). De man was heel verbaasd over het duidelijke antwoord van de bijbel op deze vraag. Hij riep uit: „Ik ben bijna acht jaar in het leger geweest en heb tal van veldpredikers die vraag gesteld. Geen een van hen kon de vraag beantwoorden!” Het gevolg was dat de echtgenoot het aanbod aannam om met de bijbelstudie mee te doen en hij heeft sindsdien fijne vorderingen gemaakt.
-