Een tijdperk van ongekende spanningen begint

HET is waar dat het mensdom altijd spanningen heeft gekend. Oorlogen, misdaad, honger en andere rampen zijn er door de hele geschiedenis heen geweest. Er is in de geschiedenis echter een essentieel keerpunt gekomen, een tijd dat de spanningen plotseling veel sterker op de voorgrond traden.

Die tijd was het jaar 1914. In 1914 is de wereld radicaal veranderd. De gebeurtenissen in dat jaar ontketenden geweldige spanningen die tot op de dag van vandaag zijn blijven toenemen.

Om te kunnen begrijpen hoe de spanningen in de wereld sinds 1914 verschillen van die daarvoor, dient men te beschouwen hoe de wereld er vóór dat jaar uitzag. De mensheid leefde toen in een betrekkelijke mate van veiligheid. Al tientallen jaren lang was er geen grote oorlog geweest. De verwachtingen waren hoog gestemd, vooral omdat er veel nieuwe uitvindingen waren gedaan om het leven van de mens te verlichten. Vrede en voorspoed waren aan de orde van de dag.

J. Remak zegt in zijn boek The Origins of World War I: „Alles ging te goed met de wereld van 1914: de naties hadden in het algemeen geleerd met de verschillen die hen verdeelden te leven. . . . Nergens, zelfs niet in de zomer van 1914, had iemand ook maar weloverwogen, vooraf besloten een wereldomvattende oorlog te beginnen.”

R. Albrecht-Carrié, hoogleraar in de geschiedenis aan het Barnard-college, zegt er het volgende over: „De negentiende eeuw wordt nu vaak beschouwd als een eeuw van vrede; deze kijk wordt bijna zeker ingegeven door het contrast dat er tussen dat tijdperk en onze door heftige oorlogen geteisterde tijd bestaat.” Dan verklaart hij: „Dat tijdperk vindt een scherp afgebakend einde in 1914. De snelheid waarmee alles daarna veranderde, de hevigheid en intensiteit van de oorlogen, zijn karakteristiek geworden voor de twintigste eeuw.”

Wegens het lange tijdperk van betrekkelijke rust en stijgende verwachtingen dat aan de Eerste Wereldoorlog voorafging, kwam deze oorlog als een vreselijke schok. Geen van de wereldleiders had zich van zulk een verschrikkelijk of langdurig conflict een voorstelling kunnen maken.

Omdat de wereld sinds 1914 en daarna zo drastisch veranderde, zeggen nu veel geschiedkundigen dat het een zeer belangrijke, gekenmerkte datum in de geschiedenis is. De geschiedkundige O. Hale schrijft in The Great Illusion: „De Eerste Wereldoorlog was als een grote bergketen, een waterscheiding in de wereldgeschiedenis.” Professor D.F. Fleming van de Vanderbilt-universiteit zegt: „Steeds meer geschiedkundigen beschouwen de Eerste Wereldoorlog als het grote keerpunt in de moderne geschiedenis, de catastrofale ineenstorting die de weg opende voor andere catastrofes, misschien zelfs wel voor de laatste.”

Het tijdperk met de grootste spanningen

In de herfst van 1914 kwam er dus een einde aan een tijdperk en begon er een ander. Er begon een tijdperk van ongekende spanningen. Deze reusachtige spanningen werden overal ter wereld over de mensen gebracht door wereldconflicten, door hongersnood, ziekte, opstand, rassenhaat en de steeds groter wordende problemen in verband met de misdaad en de economie.

Dit tijdperk met de grootste spanningen begon toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. De oorlog had een diepe, verruwende invloed op de geest van honderden miljoenen mensen. En de gebeurtenissen die eruit voortsproten zorgden, de een na de ander, voor nog meer schokken. In het voorwoord van het boek The First World War, door de Franse generaal R. Thoumin, staat dan ook:

„Nog nooit tevoren hadden zoveel landen en zulke grote legers elkaar in dergelijke reusachtige veldslagen bevochten; nog nooit waren er zoveel strijders gedood of gewond; nog nooit had de mens met dergelijke krachtige wapens oorlog gevoerd. . . .

Het bloed en de tranen van de Eerste Wereldoorlog veranderde het aanzicht van de aarde.

De Eerste Wereldoorlog was de eerste ’totale’ oorlog en maakte als zodanig diepe indruk op de geest van allen die eraan deelnamen. . . . Velen van hen geloofden zelfs dat zij deelnamen aan ’de laatste’ van alle oorlogen! . . . Zij werden echter volkomen gedesillusioneerd toen ongeveer twintig jaar later de stemmen van haat de gehoorzame massa’s opriepen tot een nieuwe en nog grotere slachting.”

De Tweede Wereldoorlog was zelfs nog verschrikkelijker dan de Eerste Wereldoorlog. Toch opende dat eerste wereldomvattende conflict de weg tot een tijdperk van ongekende spanningen. Zo wordt er in de inleiding van het boek Germany’s Aims in the First World War, door professor F. Fischer uit Hamburg, opgemerkt: „Hoewel de periode sinds 1945 voornamelijk is beheerst door de problemen die door de Tweede Wereldoorlog zijn geschapen, is men zowel onder historici als onder de mensen in het algemeen steeds meer gaan inzien dat de Eerste Wereldoorlog de beslissende gebeurtenis in de eerste helft van de twintigste eeuw was.”

Na 1914 was ook inderdaad niets meer hetzelfde. Het was het beginjaar van een periode van angst.

Van nog grotere betekenis

Wat sinds 1914 gebeurd is, heeft echter een nog veel grotere betekenis dan de meeste mensen beseffen. Reeds lang daarvoor was dat jaar gekenmerkt als de tijd dat er onherroepelijk spanningen zouden komen. In welk boek werd dat jaar als zodanig „gekenmerkt”? In Gods Woord, de bijbel. Beschouwt u de bewijzen eens ten einde vast te stellen wat de bijbel over onze tijd zegt.

Als wij zorgvuldig de bijbelprofetieën beschouwen die onder leiding van Gods werkzame kracht zijn geschreven, ontdekken wij dat het jaar 1914 inderdaad een „waterscheiding” in de geschiedenis genoemd kan worden. Het kenmerkte het begin van een periode die in de bijbel de „laatste dagen” wordt genoemd. — 2 Tim. 3:1.

De „laatste dagen”? Wat betekent dat? Wel, waar denkt u aan als u hoort over de „laatste dagen van Pompeji” of de „laatste dagen van het Romeinse Rijk”? U denkt aan een stelsel dat zijn einde nadert en spoedig verdelgd zal worden of zal worden vervangen door een ander.

Dat bedoelt de bijbel ook met de uitdrukking de „laatste dagen”. Het betekent dat de mensheid een bepaalde tijdsperiode is binnengegaan die zal eindigen met de vernietiging van het gehele huidige samenstel van dingen. En dit met inbegrip van de politieke, economische en religieuze elementen die de mensen van de aarde heden ten dage beheersen. Ze zullen worden vervangen door een geheel nieuw samenstel dat door God is geschapen. — 2 Petr. 3:13.

Jezus Christus, en ook zijn discipelen, voorzeiden veel gebeurtenissen die zouden plaatsvinden als bewijs dat deze „laatste dagen” waren begonnen. Tot de dingen die werden opgesomd, behoorden onder andere oorlogen, hongersnoden, epidemieën, een toenemende wetteloosheid en een afnemend geloof in God. Al deze dingen zouden gelijktijdig gebeuren, op ongekende schaal. De geschiedenis bevestigt dat ze begonnen met de Eerste Wereldoorlog in 1914. — Matth. 24:3-12; 2 Tim. 3:1-5.

Hoe lang duurt het tijdvak dat met de uitdrukking „laatste dagen” wordt aangeduid? Jezus beperkte de duur van deze gehele periode tot hoogstens één geslacht (Matth. 24:34). Dit betekent dat veel personen die het begin van deze „laatste dagen” in 1914 hebben meegemaakt, ook nog het einde zullen meemaken. Dat einde zal komen als God zijn grote macht ten uitvoer legt om een eind te maken aan het huidige goddeloze samenstel van dingen. — Dan. 2:44.

De spanningen nemen toe

Er werd voorzegd dat de spanningen die in 1914 zouden beginnen, tot het einde van de „laatste dagen” zouden blijven toenemen.

Toen Jezus oorlogen, hongersnoden, pestilentiën, wetteloosheid en goddeloosheid opnoemde, waarschuwde hij: „Al deze dingen zijn een begin van weeën der benauwdheid” (Matth. 24:8). Ze kunnen worden vergeleken met de eerste barensweeën van een vrouw voordat zij een kind ter wereld brengt. Zij weet dat er nog andere, heviger pijnen zullen volgen.

Zo was ook de Eerste Wereldoorlog slechts het begin van veel pijnlijke gebeurtenissen. Andere wereldschokkende spanningen zouden spoedig volgen. En dat gebeurde ook, want hoewel er in de oorlog van 1914 tot 1918 — zoals één bron aantoont — ongeveer 9 miljoen soldaten en 5 miljoen burgers werden gedood, vonden ongeveer 20 miljoen de dood door de Spaanse griep die daarna kwam. En later, tijdens de Tweede Wereldoorlog, verloren volgens een recente schatting ongeveer 55 miljoen soldaten en burgers het leven. Sinds die tijd hebben de spanning veroorzakende gebeurtenissen elkaar voortdurend opgevolgd, met inbegrip van oorlogen — grote en kleine — alsook raciale, sociale, economische en religieuze moeilijkheden.

En hoe is de situatie nu, na ruim zevenenvijftig jaar van dergelijke reusachtige spanningen? De New York Times bericht: „In bijna elke hoek van de aarde blijkt een geest van wetteloosheid te heersen, die tot uiting komt in gewelddadige ongeregeldheden, moorden, kinderroof en vliegtuigkapingen. Overal, ongeacht de ideologie of de regeringsvorm die er in een land bestaat, vindt men een gestadige afbraak van de algemeen aanvaarde regels.”

De spanningen bereiken een hoogtepunt

Op elk gebied zijn gezaghebbende personen unaniem van mening dat de hedendaagse spanningen het een of andere hoogtepunt zullen bereiken.

Niet lang geleden hadden een groot aantal vooraanstaande natuurkundigen, economen, historici en filosofen een bijeenkomst in de Verenigde Staten om de problemen waarmee de mensheid te kampen heeft te bespreken. Er bestond op vele punten een groot verschil van mening. Maar over één ding waren allen het eens: „Allen wijzen er met klem op dat het mensdom een historische crisis nadert die een fundamentele herziening van de maatschappijstructuur noodzakelijk zal maken.” — De New York Times.

Bij een andere gelegenheid zei televisiecommentator W. Cronkite: „De geleerden zelf verschillen van mening over het tijdstip van de ramp. Iedere specialist berekent de tijd voor zijn eigen speciale catastrofe. Maar wij hebben geen geleerde gevonden die ontkende dat een ramp ophanden was.”

Er werd aan gezaghebbende personen gevraagd hoe lang het volgens hen zou duren voordat de huidige problemen de afmetingen van een „crisis” zouden hebben aangenomen. Als maatstaf werd vastgesteld dat een probleem dat punt had bereikt als het er de oorzaak van was dat minstens één miljoen mensen per jaar òf de dood vonden òf ernstig in hun gezondheid, welzijn of levensstandaard werden aangetast. Op grond van hun mening werd er een tabel samengesteld. Een gedeelte ervan ziet u op de vorige bladzijde.

Merk op dat men van mening was dat het probleem van de overbevolking reeds de afmetingen van een crisis had aangenomen. Een van de redenen hiervoor is, dat nu ongeveer 10.000 mensen per dag aan ondervoeding sterven, wat neerkomt op 3.500.000 per jaar. Ook is de snelheid van de bevolkingstoename de afgelopen tientallen jaren niet verminderd maar vermeerderd. De wereldbevolking verdubbelt nu elke vijfendertig jaar!

Elk afzonderlijk probleem op bovengenoemde tabel zou catastrofaal kunnen zijn voor al het aardse leven. En dan staat er nog niet eens de dreiging van een atoomoorlog bij. Neemt u ze alle bij elkaar, dan kunt u begrijpen waarom deskundigen zo pessimistisch over de toekomst denken. Zij zien hoe de mensheid snel een rampspoedig hoogtepunt tegemoetgaat.

Gods Woord, de bijbel, heeft deze tijd van ongekende spanningen voorzegd. De gebeurtenissen die sinds 1914 hebben plaatsgevonden vervullen met verbazingwekkende nauwkeurigheid de bijbelse profetieën. Hoewel deze gebeurtenissen reusachtige spanningen teweegbrengen, zijn ze op zichzelf niet de grondoorzaak van de spanningen. En tenzij de grondoorzaken zijn weggenomen, kan er niets worden gedaan om de mensheid verlichting van de huidige spanningen te verschaffen. Wat zijn dan de grondoorzaken?

[Diagram op blz. 16]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

„LAATSTE DAGEN” — BINNEN ÉÉN GESLACHT

1914 EINDE VAN GODDELOZE SAMENSTEL

Toename van wetteloosheid.

Natie tegen natie.

Aardbevingen.

Voedseltekorten.

Radeloze angst der natiën, die geen uitweg weten.

Kritieke tijden.

Ongehoorzaam aan ouders.

Niet ontvankelijk voor enige overeenkomst.

Mensen zonder zelfbeheersing.

[Grafiek op blz. 17]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

GESCHATTE MINIMUMDATUM VOOR BEGIN VAN CRISIS

1970 1975 1980 1985

Overbevolking

Hongersnood

Ecologische ineenstorting

Luchtverontreiniging in de steden

Thermische verontreiniging

Water- en landverontreiniging

Tekort aan zuurstof