-
„De weg des levens” of „de weg des doods” — welke van de twee?De Wachttoren 1979 | 1 december
-
-
die dagen trouwens niet werden verkort, zou geen vlees worden gered; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen worden verkort.” — Matth. 24:14-22.
33. Wat hadden gehoorzaamheid aan Jezus’ gebod en veronachtzaming ervan, in de periode tussen 66 en 70 G.T. tot gevolg?
33 De gelovige, gekerstende joden gehoorzaamden dit gebod van hun Meester. Toen de Romeinse legioenen zich na hun mislukte aanval op Jeruzalem en zijn tempel in 66 G.T. hadden teruggetrokken, hebben de in gevaar gebrachte christenen de gehele provincie Judéa verlaten. Zij waren niet afvallig aan de zaak van de joden. Zij waren gehoorzaam aan hun Leider Jezus Christus, en daarom was de handelwijze die zij verkozen te volgen, „de weg des levens”. De patriottische joden kozen „de weg des doods” en kwamen ten getale van 1.100.000 om toen de Romeinse legioenen onder generaal Titus Jeruzalem in 70 G.T. verwoestten.
34. Waarheen zullen degenen die leven in een nieuwe ordening liefhebben, zonder uitstel vluchten?
34 Wat zullen wij, met zulke historische voorbeelden voor ogen, thans doen? Wij leven in wat Christus’ discipelen „het besluit van het samenstel van dingen” noemden. „Dit geslacht” staat nu voor de weergaloze „grote verdrukking” die over de wereld zal komen en die werd afgebeeld door de verwoesting van Jeruzalem. Het gaat er nu om „de weg des levens” of „de weg des doods” te kiezen. De Jeremiaklasse heeft „de weg des levens” gekozen. Deze klasse toont aan dat anderen hetzelfde kunnen doen. Allen die graag eeuwig leven in een rechtvaardige nieuwe ordening willen ontvangen, zullen de door God geschonken gelegenheid om „de weg des levens” te kiezen, zonder verder uitstel willen aangrijpen. Zij zullen naar de zijde van Jehovah’s oordeelsvoltrekkers vluchten. — Matth. 24:3, 34.
-
-
Een drastische veranderingDe Wachttoren 1979 | 1 december
-
-
Een drastische verandering
IN DE tijd van de profeet Jesaja waren de vrouwen van Jeruzalem zeer hoogmoedig en zij tooiden zich in opzichtige kleding en met overvloedige versieringen. Wanneer het op huwen aankwam, was er geen gebrek aan mannen die een geschikte partij zouden zijn (Jes. 3:16-24). Door bemiddeling van Jesaja wees Jehovah er echter op dat er een drastische verandering op komst was: „Door het zwaard zullen uw eigen mannen vallen, en uw sterkte door oorlog” (Jes. 3:25). Deze omstandigheid zou als volgt op de vrouwen van Jeruzalem van invloed zijn: „Zeven vrouwen zullen op die dag werkelijk één man aangrijpen, zeggende: ’Wij zullen ons eigen brood eten en onze eigen mantels dragen; mogen wij slechts naar uw naam genoemd worden, om onze smaad weg te nemen.’” — Jes. 4:1.
Er zouden zo weinig huwbare mannen zijn, dat zeven vrouwen het initiatief zouden nemen om de eerste de beste man te vragen met hen te trouwen. Hun enige verlangen was zijn naam te mogen dragen, om bevrijd te zijn van de schande geen echtgenoot te hebben. Volgens de Mozaïsche wet was een man verplicht voor zijn vrouw in voedsel en kleding te voorzien (Ex. 21:10). Maar omdat de situatie van deze vrouwen zo wanhopig zou zijn, zouden zij bereid zijn de man van zijn wettelijke verplichtingen te ontheffen. Zij zouden ’hun eigen brood eten en hun eigen kleding dragen’.
-