Gods zijnde, het zijn gelijk aan God niet heeft beschouwd als iets om naar zich toe te halen.”

Het Nieuwe Testament door H. Bakels dat ongeveer vijftig jaar geleden werd uitgegeven luidt: „Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was, die, hoewel in de gestaltenis Gods zijnde, er toch niet aan dacht de gelijkheid-aan-God als een roof naar zich toe te halen.”

De in 1912 uitgegeven Leidsche Vertaling luidt: „Laat dezelfde gezindheid onder u zijn als in Christus Jezus was, die, hoewel hij Gods gestalte had, er niet aan dacht de gelijkheid met God door roof zich toe te eigenen.”

The Emphatic Diaglott welke ongeveer honderd jaar geleden door Benjamin Wilson werd gepubliceerd, verklaart: „Laat deze geestesgesteldheid in u zijn, welke ook in Christus Jezus was, die, hoewel hij in Gods gedaante was, er niet aan dacht zich het gelijk zijn aan God wederrechtelijk toe te eigenen.”

De in 1952 uitgegeven Revised Standard Version luidt: „Heb deze geest onder u welke gij in Christus Jezus hebt, die, hoewel hij in Gods gedaante was, gelijkheid met God niet als iets beschouwde om na te jagen.”

De door Smith en Goodspeed gepubliceerde An American Translation gebruikt de volgende woorden: „Bezit dezelfde geesteshouding als Christus Jezus. Hoewel hij Gods natuur bezat, joeg hij gelijkheid met God niet na.”

Merk op dat geen van de hier aangehaalde bijbelvertalingen — dit in overeenstemming met het oorspronkelijke Grieks — zegt dat Jezus voordat hij een mens werd, in de hemel gelijkheid met God bezat. Hij volgde niet het voorbeeld van de Duivel na, die zichzelf als God of aan God gelijk trachtte te maken.

● Waar andere bijbelvertalingen „kruis” gebruiken, spreekt de New World Translation meestal over een „paal”; op andere plaatsen, zoals in de voetnoot van Handelingen 5:30 staat echter „hout.” Waarom wordt dit gedaan? — W.M., Verenigde Staten.

In de bijbels der christenheid is in het algemeen het Griekse woord dat met „kruis” is vertaald, het woord staurós. Oorspronkelijk betekende dit een rechtopstaande staak of paal, dat wil zeggen, zonder dwarshout. Dat dit de juiste betekenis van het woord is met betrekking tot het werktuig waaraan Jezus werd opgehangen, wordt aangetoond doordat de apostelen Petrus en Paulus er soms naar verwijzen als naar een hout, zoals in Handelingen 5:30; 10:39 en 13:29; Galaten 3:13 en 1 Petrus 2:24, Het Griekse woord dat hier met „hout” is vertaald, is het woord xylon, waarvan het woord „xylofoon,” een van stukjes hout gemaakt muziekinstrument, is afgeleid. Dit Griekse woord xylon verwijst echter niet naar een levende, in de grond groeiende en vruchten voortbrengende boom. Voor zo’n boom heeft het Grieks een ander woord, namelijk, dendron, waarvan het nederlandse woord „dendrologie” afkomstig is, hetwelk boomkunde betekent. Dendron is het woord dat in teksten zoals Mattheüs 3:10; 7:17, 18, 19; 12:33; 13:32; 21:8 en ook in Markus 8:24; 11:8; Lukas 3:9; Judas 12; Openbaring 7:1, 3; 8:7 en 9:4 wordt gebruikt.

Grieks-sprekende mensen uit de oudheid verwezen daarom niet naar Jezus’ martelpaal als naar een levende boom of dendron, maar noemden het xylon. Daarom komt dit xylon overeen met een blok hout of een stok. Het woord is in Mattheüs 26:47, 55; Markus 14:43, 48 en Lukas 22:52 (NBG) dan ook inderdaad met „stok” of „stokken” vertaald. Stellig was de xylon welke het gepeupel bij zich droeg toen het Jezus gevangen nam, geen kruis, en evenmin een levende boom welke nog in de grond wortelde. Daar hout het belangrijkste bestanddeel van een boom vormt of uit bomen wordt verkregen, kan een levende boom ook een xylon worden genoemd. In dit geval zal uit het zinsverband blijken of er een dode of een levende boom wordt bedoeld, zoals bijvoorbeeld in Lukas 23:31; Openbaring 2:7; 22:2 en 14.

Uit bovenstaande bespreking kunt u duidelijk opmaken dat de martelpaal of het hout waaraan Jezus werd genageld, niet uit een kruis of een stuk hout met een dwarsbalk bestond, zoals de christenheid leert, maar een rechte, opstaande paal, een stuk hout of een stok was, en dus niets met het fallus-symbool van het kruis uitstaande heeft.

Volharding

● „De kracht van een christen,” schreef de Engelse dichter en auteur John Dryden, „Is in zijn lijdzaamheid gelegen en niet in de prestaties welke door dichters heldhaftig worden genoemd en die meestal het resultaat zijn van de zucht naar voordeel, luister en wereldse roem.”