dient naar de theocratische activiteiten en het geestelijke welzijn van onze broeders en zusters uit te gaan, waardoor wij vreugde zullen putten uit hun theocratische gezelschap, ons over hun dienstervaringen zullen verheugen en de naam van onze God, Jehovah, vol blijdschap te zamen met hen zullen willen loven. Ja, onze broeders en zusters vormen voor ons een bron van veel vreugde. Het is zoals de apostel Paulus aan de Filippenzen schreef: „Mijn geliefde broeders, naar wie mijn verlangen uitgaat, mijn blijdschap.” — Fil. 4:1; 1 Thess. 2:19, 20.

19, 20. (a) Door welke dingen zullen wij worden geholpen onze Nieuwe-Wereldomgang op een juist fundament te bouwen? (b) In welk opzicht is de omgang in de Nieuwe-Wereldmaatschappij als die van een gezin?

¹⁹ Om ten volle van het voorrecht van Nieuwe-Wereldomgang te kunnen genieten, dienen wij er zeker van te zijn dat de verhouding waarin wij tot onze broeders en zusters staan, op het juiste fundament is gebouwd. Indien wij jong zijn, dienen wij op te passen dat wij niet oneerbiedig zijn jegens ouderen in de gemeente en niet al te familiaar met hen omgaan. Behandel hen veeleer als ’vaders’. Toon respect voor het verschil in sekse, zodat u de omgang rein en gezond houdt en het voorrecht van christelijke kameraadschap nimmer misbruikt. Dat wij in onze omgang met de broeders en zusters vreugde dienen te scheppen, wil niet zeggen dat wij overdreven hartelijk of sentimenteel moeten zijn. Wij dienen te waken tegen een huichelachtig vertoon van vriendschap waarbij ware belangstelling voor elkaar ontbreekt. — 1 Tim. 5:1, 2; Rom. 12:9.

²⁰ Wanneer iemand in het gezelschap van de leden van de Nieuwe-Wereldmaatschappij wordt opgenomen, is het alsof hij in een gezin terechtkomt. In een gezin leren de afzonderlijke leden elkaar goed kennen, zowel wat hun fouten als wat hun goede eigenschappen betreft. Zij zien elkaars tekortkomingen echter door de vingers. Zij trachten het niet te doen voorkomen alsof zij in hun eigen ogen rechtvaardig zijn, want zij weten dat de andere gezinsleden een dergelijke houding snel doorzien. Hier zijn zij zelfs blij om, want nu kunnen zij natuurlijk en zichzelf zijn, terwijl zij erop vertrouwen dat de andere gezinsleden consideratie met hen zullen hebben en hen niet zullen verwerpen omdat zij hebbelijkheden en een manier van optreden hebben welke van die van hen verschilt. Aangezien onze broeders en zusters in de Nieuwe-Wereldmaatschappij ons op overeenkomstige wijze vertrouwen, kunnen zij zichzelf, natuurlijk, zijn, en doen zij het niet voorkomen alsof zij zichzelf rechtvaardig achten. Dit bevordert een prettige omgang. Terzelfder tijd stellen wij er allen belang in elkaar te helpen onze geest te hervormen ten einde die met de leefwijze der Nieuwe Wereld in overeenstemming te brengen. Laten wij er persoonlijk altijd ons best voor doen tot de geest van blijdschap binnen de Nieuwe-Wereldmaatschappij bij te dragen door edelmoedig, vriendelijk en attent te zijn, terwijl wij hierbij meer belangstelling voor elkaar dan voor onszelf hebben en elkaar opbouwen voor vreugdevolle Koninkrijksdienst tot Jehovah’s eer. — Rom. 12:2; Spr. 19:22.

Televisie-waanzin

● In de Verenigde Staten kijkt het gemiddelde kind dagelijks twee uur naar de televisie. Ze beginnen hier op 3-jarige leeftijd mee. De kijktijd neemt langzaam toe tot het kind ongeveer 12 jaar is; tegen die tijd brengt hij dagelijks bijna 4 uur voor het toestel door. Hierna neemt het af tot ongeveer twee uur per dag. Men ontdekte dat intelligentere kinderen in hun vroegste jaren meer naar de TV keken, maar hier ook vroeger mee ophielden. Doordat men in de VS in de kinderuurtjes voor de televisie de verschrikkelijkste misdaden kan zien gebeuren, heeft dit medium sterk tot jeugdmisdaad bijgedragen en kunnen kinderen hun tijd beter aan lezen besteden.