nieuwe slaapkamers toegevoegd, zodat er nu 37 slaapkamers zijn, hetgeen voldoende is om de huidige Bethelfamilie en extra leden te huisvesten. Vaste vloerbedekking in alle kamers, de kantoren en de gangen dragen bij tot een heerlijke omgeving. Hoe aangenaam is het in zo’n huis te wonen! Wij nodigen u van harte uit eens een kijkje te komen nemen.

Met grote dankbaarheid voor de nieuwe faciliteiten en uitziend naar meer werk in de toekomst, sluit de Bethelfamilie in Amsterdam zich aan bij de inwijdingsspreker, die zei: „Dit gebouw en de nieuwe uitbreiding zijn een bewijs van Jehovah’s zegen en een teken dat er nog meer werk gedaan moet worden tot eer van Jehovah’s naam.”

Vragen van lezers

● Indien een ongelovige echtgenoot op grond van een valse beschuldiging, zoals geestelijke wreedheid of verlating, van zijn christelijke vrouw tracht te scheiden, dient zij de echtscheiding dan te bestrijden?

Zij moet persoonlijk beslissen of zij de echtscheiding al dan niet zal bestrijden. Elk geval heeft zijn eigen omstandigheden. De vrouw kan factoren beschouwen zoals hoe haar echtgenoot haar tot nu toe heeft behandeld en hoe hij haar waarschijnlijk in de toekomst zal behandelen of voor haar zal zorgen, wat zijn beschuldiging is, welke wettelijke mogelijkheden er voor haar openstaan, wat de kosten zijn van rechtsgeleerde hulp en wat haar geweten haar aanbeveelt te doen.

Veel ongelovige echtgenoten erkennen dat hun vrouw, toen zij een ware christin werd, in werkelijkheid een betere echtgenote werd. (Vergelijk 1 Petrus 3:1-5.) En met betrekking tot een christelijke vrouw die een ongelovige man heeft die het „goedvindt bij haar te wonen”, spoort de bijbel aan: „Zij [moet] haar man niet verlaten”, aangezien het best mogelijk is dat hij mettertijd ook een christen wordt. — 1 Kor. 7:13, 14.

Niettemin verkiest de echtgenoot het soms het huwelijk te beëindigen. Het kan zijn dat hij een intense haat tegen het ware christendom heeft en derhalve weigert bij zijn vrouw te wonen en haar de vrijheid van aanbidding toe te staan die de wet van het land haar verleent. Of hij kan besluiten zich van haar te laten scheiden louter omdat zij geen aandeel wenst te hebben aan ontaarde seksuele perversiteiten die in de bijbel terecht worden veroordeeld (Rom. 1:26-32). In de eerste eeuw moeten er soortgelijke problemen hebben bestaan, want de apostel Paulus gaf de raad: „Indien de ongelovige er echter toe overgaat weg te gaan, laat hij weggaan; een broeder of een zuster is onder zulke omstandigheden niet in dienstbaarheid.” — 1 Kor. 7:15.

De echtgenoot heeft in deze situatie het probleem dat hij een wettige grond moet vinden voor de echtscheiding die hij verlangt. Wat kan hij haar ten laste leggen? Zijn echtgenote tracht een goede huisvrouw, een aangename metgezellin, een reine, trouwe sekspartner en, als zij kinderen hebben, een voorbeeldige moeder te zijn. Nadat hij het gezin heeft verlaten, kan hij zijn vrouw dus op leugenachtige wijze van verlating beschuldigen. Of hij kan zijn toevlucht nemen tot de een of andere algemene beschuldiging waar niet veel wettelijke bewijzen voor nodig zijn, door bijvoorbeeld te beweren dat zij ’geestelijk wreed’ jegens hem is geweest. Misschien stemt hij ermee in voor haar en de kinderen te blijven zorgen, daar hij hiertoe verplicht is, maar is hij toch vastbesloten om op grond van zijn leugenachtige beschuldiging een echtscheiding te verkrijgen. Wat zal zij doen? Zij kan hem er niet toe dwingen bij haar te wonen. En hoewel zij het niet eens is met zijn leugen, is zij niet verplicht een kostbare rechtsvordering in te stellen ten einde de huwelijksband intact te houden, of iedere leugen die hij over haar vertelt, te weerleggen. Zij kan derhalve concluderen dat zij, in plaats van de echtscheiding te bestrijden, zijn leugenachtige beschuldiging eenvoudig zal negeren, gedachtig aan de raad: „Indien de ongelovige er echter toe overgaat weg te gaan, laat hij weggaan.”

Soms zal een christelijke vrouw zich er echter zorgen over maken of anderen die omtrent de echtscheiding vernemen, misschien zullen concluderen dat zij de schuldige was als zij de echtscheiding niet bestrijdt en de ware toedracht niet onthult. Zij zou zich er zorgen over kunnen maken dat een onbetwiste echtscheiding die op een dergelijke grond is verkregen, smaad op haar of op de christelijke gemeente zou kunnen brengen.

Die mogelijkheid kan niet worden genegeerd. In de meeste gevallen is het echter zo dat weinig mensen ooit onderzoeken op welke grond de echtscheiding is verkregen; het enige wat zij misschien vernemen, is dat er een echtscheiding heeft plaatsgevonden. En zóuden sommige personen vernemen dat de echtscheiding op grond van geestelijke wreedheid of iets dergelijks was verkregen, dan is het heel waarschijnlijk dat zij de beschuldiging louter als een wettelijk middel zouden beschouwen. Waarschijnlijk zouden zij begrijpen dat de echtgenoot slechts de gemakkelijkste grond voor het verkrijgen van een echtscheiding had aangegrepen, ook al was zijn werkelijke reden dat hij een andere vrouw wilde trouwen of iets anders wilde doen. Dikwijls zou er dus geen sprake zijn van smaad op de getrouwe vrouw of op de gemeente.

Mocht een vrouw evenwel van mening zijn dat de valse beschuldiging zo schandalig is dat zij die moet bestrijden, dan zou zij moeten beslissen welke wettige procedure zij dient te volgen. Of zij zou het kunnen verkiezen de beschuldiging te bestrijden binnen de tijdslimiet die de wet vergunt, als dat de enige manier schijnt te zijn om haar rechten te beschermen — haar recht op het een of andere familiebezit, haar rechten in verband met voogdij over de kinderen, haar recht op economische bijstand voor haarzelf en de kinderen, enzovoort. (Mocht de kwestie van voogdij over de kinderen of financiële ondersteuning op enigerlei wijze in het geding zijn, dan is het gewoonlijk het beste deze kwestie wettelijk op te lossen voordat het rechterlijke vonnis wordt geveld in plaats van te trachten dit naderhand te veranderen.) Hoe zij de feiten het beste zou kunnen presenteren en haar rechten kan verdedigen, hangt af van de wettelijke mogelijkheden in het land waar zij woont.

Eén mogelijkheid is om prompt rechtskundig advies in te winnen of zich in rechte te laten vertegenwoordigen door een advocaat. Dit zou natuurlijk met aanzienlijke onkosten voor haar gepaard kunnen gaan, tenzij de rechtbank eist dat de echtgenoot de gerechtskosten betaalt. Op sommige plaatsen zijn er sociale instellingen of bureaus waar men kosteloos rechtsbijstand kan verkrijgen. Of zij zou contact kunnen opnemen met een vertegenwoordiger van het gerechtshof die familiezaken behandelt om te vernemen hoe zij de feiten en eisen moet presenteren als zij geen rechtsgeleerde hulp kan inroepen. Heel wat rechters tonen veel begrip voor iemand die niet in staat is zich in rechte te laten vertegenwoordigen.

Het is beslist te betreuren dat een echtgenoot zijn vrouw met zulke problemen zou opschepen in plaats van bij haar te blijven en voordeel te trekken van haar gezonde toepassing van goddelijke beginselen. Niettemin hoeft de vrouw zich niet absoluut verplicht te voelen de echtscheiding te bestrijden. In gevallen waarbij het gaat om eigendommen, ondersteuning of voogdij over de kinderen zou een vrouw weliswaar kunnen concluderen dat het raadzaam is een echtscheiding te bestrijden of een tegenproces aan te gaan. Maar gaat het erom of men de echtscheiding moet verhinderen of moet trachten een ongelovige ertoe te dwingen bij het gezin te blijven, dan luidt het fundamentele bijbelse advies: „Indien de ongelovige er echter toe overgaat weg te gaan, laat hij weggaan.” — 1 Kor. 7:15.

De bovenstaande beginselen gelden natuurlijk ook wanneer een ongelovige vrouw op grond van valse beschuldigingen van haar christelijke echtgenoot tracht te scheiden.

Als alle volken in vrede en geluk samenleven

Bestaat er een deugdelijke reden om te geloven dat dit zal gebeuren? Zal die tijd ooit werkelijk aanbreken?

Ja, inderdaad! Lees de bewijzen in het boek Gods „eeuwige voornemen” zegeviert thans tot ’s mensen welzijn. Verneem wat de oorzaken zijn van ’s mensen moeilijkheden in deze tijd en hoe ze binnenkort uitgebannen zullen worden. Maak slechts ƒ 1,– over (voor België 13 F; voor Suriname Sƒ 0,50) en dit 192 bladzijden tellende, in hard kaft gebonden boek wordt u franco toegezonden.