„Liefde bouwt op” — Wie en hoe?
WAT een rijkdom aan betekenis en waarheid ligt er in die drie woorden opgesloten: „Liefde bouwt op”! Liefde bouwt mentaal en fysiek op; ze bouwt ook moreel en geestelijk op. Die woorden van de apostel Paulus zijn herhaaldelijk toegepast op de psychosomatische uitwerking die liefde op de mentaal en lichamelijk zieken heeft, en niet zonder goede reden. — 1 Kor. 8:1.
Typerend voor het overvloedige bewijs dat liefde de macht bezit op te bouwen, zijn de woorden van Dr. L. Bartemeir. Als medisch directeur van een psychiatrische inrichting, heeft hij eens verklaard dat liefde een plaats dient te hebben onder de geneesmiddelen van de arts, te zamen met antibiotica, entstoffen en andere medicijnen. „De liefde van de arts voor zijn patiënt en de liefde van de patiënt voor zijn arts is in sterke mate van invloed op het herstel van patiënten”, zo zei hij. Hij is van oordeel dat de huidige tendens van praktizerende artsen om ’objectief’ of gereserveerd tegenover hun patiënten te staan een vergissing is en dat „de liefde van de arts voor zijn patiënten het kardinale en noodzakelijke element was om hen op te beuren”.
Hoe waar het echter ook is dat wij anderen door liefde kunnen opbouwen, is dit niet hetgeen waarover de apostel Paulus schreef. In hetzelfde 8 vers 1 zegt hij: „Kennis blaast op.” Aangezien Paulus bedoelde dat een bepaald soort van kennis de tendens heeft degenen die die bepaalde kennis bezitten op te blazen, moet hij in het onderhavige geval bedoeld hebben dat liefde degenen opbouwt die deze bezitten, dat degenen die uiting geven aan liefde er zelf wel bij zouden varen. In de hierboven aangehaalde verklaring van Dr. Bartemeir wordt dit trouwens ook erkend. Hoe dan wel? Doordat hij niet alleen opmerkt dat de liefde van de arts de patiënt opbouwt, maar dat de liefde van de patiënt wie opbouwt? De arts? Neen, maar de patiënt zelf. In dezelfde geest schreef de antropoloog A. Montagu namelijk: „Liefde is creatief en verrijkt zowel het leven van de ontvanger als van de gever in grote mate.”
Een verder bewijs van de waarheid van Paulus’ woorden dat ’liefde opbouwt’, geeft een handboek over psychosomatische geneeskunde door professor Weiss en professor English: „Wie het vermogen bezit lief te hebben, ontvangt op zijn beurt meestal liefde. Het vermogen in elk aspect van het leven — het gezinsleven, het huwelijksleven, op seksueel en op ouderlijk gebied — welwillendheid en consideratie te betonen, heeft zowel op degene die zulke gevoelens ontvangt als op degene die ze betoont een opvallend opbouwende invloed en schenkt dus beiden vreugde.” (Wij cursiveren.) Ja, precies zoals archeologen ontdekkingen blijven doen die de historische verslagen van de bijbel bevestigen, bevestigen psychiaters de nauwkeurigheid en wijsheid van de raad die de bijbel geeft inzake menselijke betrekkingen.
Een kleine bespiegeling zal duidelijk maken hoe waar het is dat liefde degene die liefheeft opbouwt. Onze grote, liefdevolle en wijze Schepper heeft een hormonaal systeem in ons gebouwd dat het beste werkt wanneer wij in overeenstemming met zijn rechtvaardige en wijze beginselen leven. De psychosomatische wetenschap heeft aangetoond dat iemand er schade van ondervindt als hij zich overgeeft aan zulke negatieve gevoelens als wrok, toorn, bitterheid, hebzucht, zelfmedelijden, afgunst en frustraties. Hoewel ze anderen schaden, schaden ze het meest van al degenen die aan dergelijke gevoelens toegeven.
Hieruit moet logischerwijs volgen dat wanneer wij uiting geven aan heilzame, constructieve emoties, waarvan de voornaamste onzelfzuchtige liefde is, wij niet alleen anderen, maar in de eerste plaats onszelf opbouwen, zoals ook in de woorden van de Heer Jezus ligt opgesloten: „Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen.” — Hand. 20:35.
Hoewel liefde voor uw huwelijkspartner, voor uw gezin en voor een intieme vriend u inderdaad kan opbouwen, blijkt uit het feit dat de apostel het Griekse woord agape gebruikt dat hij de onzelfzuchtige, op beginselen gebaseerde liefde in gedachten had die vrij van persoonlijke belangen is. Hij zegt dat dit soort van liefde lankmoedig, geduldig en vriendelijk is, dat ze alle dingen kan verdragen en verduren en dat ze nimmer faalt. Wat mede verklaart waarom liefde opbouwt, is het feit dat hierdoor zulke verzwakkende gevoelens als trots, jaloezie en hebzucht worden uitgebannen. — 1 Kor. 13:4-8.
Door een onzelfzuchtige liefde voor Jehovah God en voor onze naaste zullen wij de verleiding kunnen weerstaan iets verkeerds te doen of een zelfzuchtige handelwijze te volgen die misschien wel volkomen „wettig” kan zijn maar die ons niet opbouwt. Wanneer wij ons aan onze principes houden en trouw blijven aan onze idealen, en wanneer wij de overwinning behalen op onze zelfzuchtige en gevallen neigingen, behouden wij niet alleen een goed geweten, maar worden wij daardoor ook moreel en geestelijk opgebouwd. Dan zullen wij bemerken dat de geïnspireerde spreuk in ons geval waar is, die zegt: „De rechtvaardigen zijn als een jonge leeuw die vol vertrouwen is.” Evenals Job uit de oudheid zullen wij degenen die onze drijfveer zouden betwisten, kunnen weerleggen en wij zullen ons op een goed geweten tegenover God kunnen beroepen. — Spr. 28:1; Job 16:1-4; 29:1-25.
Men zou ook kunnen zeggen dat liefde opbouwt omdat ze meestal zichzelf beloont. Niet dat dit een reden is liefde te betonen, maar het zal er hoogstwaarschijnlijk uit voortvloeien. Jezus bracht het als volgt onder woorden: „Beoefent het geven, en u zal gegeven worden. . . . Want met de maat waarmee gij meet, zal men ook u meten” (Luk. 6:38). Een bekende psychoanaliste schreef een boek met raadgevingen voor ongelukkig gehuwde vrouwen en waar het op neerkwam, was dat het meest lonende wat zij konden doen, was hun echtgenoot werkelijk lief te hebben en zich aan hem te onderwerpen. Gezinsleden verwerven geluk door eraan te werken elkaar gelukkig te maken. Hier is nog een schriftuurlijk voorbeeld van dit bijbelse beginsel. De materieel welvarende christenen in Korinthe aansporend onzelfzuchtige liefde jegens hun behoeftige broeders in Jeruzalem te betonen, schreef de apostel Paulus: „Wie overvloedig zaait, zal ook overvloedig oogsten.” — 2 Kor. 9:6.
„Liefde bouwt op” — wie? Degene die met waardering ontvangt, zeker, maar nog meer de gever, degene die liefheeft. De gever wordt in elk opzicht opgebouwd — fysiek, mentaal, emotioneel en geestelijk. Hij oogst overvloedig en God heeft hem lief, want „God heeft een blijmoedige gever lief”. — 2 Kor. 9:7.