Waarom de bijbel te lezen?
DE VRAAG: Waarom leest men de bijbel? is helemaal nog niet zo vreemd. Er bestaan namelijk vele redenen voor waarom verscheidene mensen de bijbel lezen. Waarom leest u bijvoorbeeld de bijbel?
Leest u de bijbel, zoals zovele mensen, wegens het genot dat de literaire uitnemendheid ervan u schenkt? De schoonheid van zijn taal is aan allen bekend. Misschien heeft de klank van sommige moderne vertalingen u dan wel pijnlijk getroffen, want de literaire schoonheid schijnt daarin vaak aan de bijbelse wetenschap te zijn opgeofferd. Zo dacht een bepaalde hoogleraar aan een universiteit in het oosten van de Verenigde Staten erover. Hij oefende kritiek uit op de wijze waarop Psalm 23 in de Revised Standard Version luidde, aangezien het statige ritme dat deze psalm in de King James Version heeft, verloren is gegaan.
Een soortgelijk geluid liet een literaire autoriteit horen die in de New York Times kritiek leverde over de wijze waarop de New English Bible luidde vergeleken met de King James Version. Na verscheidene meningen hierover te berde gebracht te hebben, besloot hij zijn eigen bezwaren met de woorden: „Ik vermoed dat zij de K.J.V. niet door hun krachtsinspanningen — welke wetenschappelijke juistheid zij ook bewerkstelligd mogen hebben — van zijn gunstige positie kunnen wegschuiven. Indien wij de bijbel lezen met het oog op de verrukking van de taal, zullen wij de edelste vertaling ervan niet in de steek laten.”
Heeft God, zo zou men zich terecht kunnen afvragen, echter ongeveer veertig mannen gedurende een periode van zestien eeuwen geïnspireerd opdat wij van de „verrukking van de taal” zouden kunnen genieten? Vormt dat de reden waarom vele van de schrijvers ervan vervolging en zelfs het martelaarschap hebben moeten ondergaan en waarom velen die de bijbel hebben overgeschreven, vertaald, uitgegeven en verspreid, een overeenkomstige behandeling hebben moeten verduren — alleen maar opdat wij het genoegen zouden hebben om een literair meesterstuk te kunnen doorlezen? Dat is moeilijk te geloven! — Ezech. 33:32.
Of leest u, zoals zovele anderen, de bijbel alleen maar uit een religieus plichtsgevoel, waarbij u een bepaald aantal bladzijden per dag leest of dagelijks een bepaald aantal minuten aan het lezen van de bijbel besteedt? In zekere katholieke bijbels worden de lezers aangemoedigd met de woorden dat zij door dagelijks vijftien minuten in de bijbel te lezen, een aflaat van zoveel dagen zullen krijgen. Wat voor nut heeft dit alles echter wanneer er weinig of geen aandacht wordt geschonken aan de werkelijke betekenis van wat wordt gelezen? — Hand. 8:30.
Of leest u soms af en toe uit nieuwsgierigheid in de bijbel? Het is inderdaad goed om iets van de inhoud ervan te weten, maar wanneer u uw nieuwsgierigheid met een oppervlakkige kennis hebt bevredigd, wat dan nog? Hoeveel nut zou het voor u afwerpen wanneer u het een of andere wetenschappelijke onderwerp op zo’n manier zou benaderen? De bijbel bevat de hoogste wetenschap, de absolute waarheid. Hij verdient uw geregelde en zorgvuldige aandacht. — Joh. 17:17.
Dan zijn er ook de mensen die de bijbel alleen maar lezen om te kunnen zeggen dat ze hem hebben doorgelezen. Of zij lezen de bijbel iedere keer weer opnieuw om zich op het aantal keren dat zij de bijbel hebben gelezen, te kunnen beroemen. Het verdient aanbeveling de bijbel door te lezen, en iedereen dient dit minstens één maal te doen; indien wij dit echter alleen maar doen om ons hierop te kunnen beroemen, hebben wij de bijbel tevergeefs gelezen wat het ontvangen van werkelijk blijvende voordelen betreft. Wij behoren dan tot degenen die in het openbaar bidden of gaven schenken om door de mensen gezien te worden. — Matth. 6:1-5.
Vele anderen lezen de bijbel om hierin bewijsmateriaal te vinden voor hun religieuze geloofsovertuigingen in plaats dat zij deze baseren op datgene wat zij lezen. De aanhangers van de drieëenheid vormen hier een typerend voorbeeld van. Daar hun lievelingsleer niet in de bijbel wordt genoemd of verklaard, halen zij teksten aan waarin de Vader, de Zoon en de heilige geest worden genoemd, ten einde te bewijzen dat deze drie gelijk zijn in macht, heerlijkheid, wezen en eeuwigheid — iets wat in het geheel niet door zulke teksten wordt bewezen (Zie Matthéüs 28:19; 2 Korinthiërs 13:14). Deze vorm van bijbellezen is ook tevergeefs, want hoe kan men iets uit de bijbel leren wanneer men vooropgezette ideeën heeft en de bijbel alleen maar gebruikt om zijn eigen ideeën te bewijzen? Zulke mensen lezen ’om het Boek te onderwijzen in plaats dat zij erdoor worden onderwezen’.
Tot de andere lezers van de bijbel zouden de vijanden van de bijbel gerekend kunnen worden, degenen die de bijbel met een kritisch oog lezen, zoals de agnosticus, de scepticus, de ongelovige, de atheïst en de deïst vaak doen, om er enkelen te noemen. Terwijl zij voorgeven dat zij een objectief standpunt ten opzichte van de bijbel innemen, lezen zij Gods Woord vaker wel dan niet met de bedoeling er iets op aan te merken, terwijl zij de bladzijden als met arendsogen doorzoeken ten einde voorvallen te vinden waarin de bijbel zichzelf, de wetenschap of de wereldlijke geschiedenis schijnt tegen te spreken. Deze hopen de bijbel dus in de ogen van anderen in diskrediet te kunnen brengen. De uitersten waartoe zij hierbij vervallen, vormen er wel het bewijs voor dat zij bij lange niet zijn wat zij ten aanzien van zichzelf beweren, namelijk objectief. De bijbelse wetenschap en de archeologie brengen steeds weer bewijzen voort waardoor zulke aanvallen worden weerlegd. Het ligt voor de hand dat al deze manieren om de bijbel te lezen, nutteloos zijn.
Waarom zouden wij de bijbel dan lezen? Om met de ene, ware God Jehovah, wiens openbaring de bijbel is, bekend te geraken. Hij maakt zowel zichzelf als zijn voornemens en wil voor ons in dit Boek bekend. De uitnemende christelijke bijbelgeleerde, de apostel Paulus, zei hierover: „Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust.” — 2 Tim. 3:16, 17.
Om aldus nut van het lezen van de bijbel te hebben, moeten wij hem met de juiste harte- en geestestoestand benaderen. Wij moeten een ontvankelijke geest hebben en onbevooroordeeld zijn, terwijl wij tevens de wil dienen te bezitten om te geloven en ons bewust moeten zijn van onze geestelijke nooddruft. Dit betekent ook dat wij ons nederig tot de bijbel moeten wenden, in het besef hoe weinig wij weten en hoeveel wij nog moeten leren. Verder moeten wij de bijbel eerlijk benaderen en bereid zijn de prijs voor de waarheid te betalen, want wij ontvangen deze niet voor niets. — Spr. 23:23; Matth. 5:3.
Neem er dus de tijd voor de bijbel te lezen, maar doe dit met de juiste beweegredenen.