verheerlijke God onder dien naam” (1 Petr. 4:15, 16). In deze tijd zitten de gevangenissen der christenheid echter vol met belijdende christenen die zich juist aan de dingen hebben schuldig gemaakt waarvan Petrus heeft gezegd dat zij zich er niet aan schuldig mogen maken; zij verblijven daar namelijk als moordenaars, dieven, kwaaddoeners en als mensen die zich met andermans zaken bemoeien.

29. Wat voor soort van bericht heeft de christenheid in de geschiedenis opgesteld, en welke uitwerking heeft dit op de naam christen gehad?

²⁹ Het bericht dat de christenheid sinds de dagen van de Romeinse keizer Constantijn de Grote heeft opgesteld, is zowel voor protestanten als katholieken oneervol. De naam christen roept onder de op de hoogte zijnde heidenen derhalve slechte associaties op. Christenen staan bekend als degenen die wegens diplomatieke, politieke redenen twee atoombommen op de onchristelijke Japanse steden Hirosjima en Nagasaki hebben geworpen en daardoor in enkele seconden 156.000 Japanse burgers hebben gedood.

30. Welke vraag rijst er met betrekking tot het feit dat natiën zich christelijk noemen, en wat zei een rubriekschrijver onlangs onder de titel „What’s in a Name”?

³⁰ De christenheid bestaat uit natiën waarvan wordt verondersteld dat ze christelijk zijn. Heeft een politieke natie van deze wereld volgens de bijbel echter het schriftuurlijke recht zich christelijk te noemen? In de Canadese Victoria Times van 11 januari 1960 zei rubriekschrijver B. A. Tobin onder de titel „What’s in a Name?” het volgende:

. . . onze religiën, de reden waarvoor wij feitelijk op aarde zijn — de etiketten die wij altijd gemakshalve op deze dingen hebben geplakt, worden behoorlijk kritisch beschouwd om te zien of ze de inhoud nauwkeurig beschrijven. Als gevolg hiervan komen enkele onbehaaglijke gedachten in ons op.

De mensen vragen bijvoorbeeld of wij een land een „christelijk land” dienen te noemen wanneer slechts een klein deel van zijn inwoners de leerstellingen van die religie werkelijk gelooft.

H. L. Mencken [een Amerikaans schrijver, criticus en uitgever van het tijdschrift American Mercury] schreef eens dat „de christenheid dat deel van de wereld is waar, wanneer een man opstaat om te zeggen dat hij een christen is, al zijn toehoorders lachen”.

Zo was de toestand dertig jaar geleden. In deze tijd zijn zij nog niet eens geïnteresseerd genoeg om te lachen.

31. Door welke gezamenlijke factoren werd het overblijfsel ertoe gebracht de naam aan te nemen, en in welke publikaties kan men de naam thans zelfs aantreffen?

³¹ Staande voor de oordeelstroon van Jehovah God kan de christenheid ervoor worden veroordeeld dat ze op de naam van zijn Zoon Jezus Christus de grootste smaad heeft geworpen. Dit feit op zich is reeds voldoende om ware, opgedragen christenen ernaar te doen verlangen zich van de naam-christenen te onderscheiden. Hoe? Door de naam van Christus’ Vader. Zij belijden derhalve voor de christenheid en de gehele wereld dat Zijn naam Jehovah over hen is uitgeroepen en dat zij, evenals Jezus Christus zelf, Jehovah’s getuigen zijn. Voordat Jehovah’s hedendaagse getuigen die schriftuurlijke naam in 1931 aannamen, werden hun door hun religieuze vijanden in de christenheid — zowel protestantse als katholieke — allerlei soorten van schandelijke en verachtelijke namen gegeven. Dit vormde een sterke factor waardoor zij ertoe werden gebracht zich met een bijbelse aanduiding te betitelen waarvoor zij zich niet behoefden te schamen en door middel waarvan zij zich van namaak-christenen konden onderscheiden. De naam komt nu derhalve in woordenboeken en encyclopedieën voor!

Het beste

● „De bijbel bevat — om nog maar niet te spreken van het heilige en gezaghebbende — meer staaltjes van genialiteit en smaak dan enig ander bestaand boekwerk.” — W. S. Landor, een Engelse schrijver (1775-1864).