-
Kerknieuws toont aan dat de problemen toenemenDe Wachttoren 1971 | 1 oktober
-
-
Kerknieuws toont aan dat de problemen toenemen
IN DE afgelopen jaren hebben de kerken van de christenheid aan verschillende stormen van kritiek en tegenstand blootgestaan. In veel gevallen zijn de afwijkende meningen intern en komen ze midden uit de kerkstelsels zelf voort. Vooral de Rooms-Katholieke Kerk heeft veel innerlijke strijd te verduren gehad. Uit de volgende recente nieuwsberichten blijkt hoe deze problemen zich met toenemende kracht blijven vermeerderen.
DUITSERS VERLATEN DE KERKEN
West-Duitsers keren hun kerken officieel de rug toe ten getale van ongeveer 4800 per week, vermeldt het tijdschrift „Time”. Eén reden hiervoor is dat zij, door zo te handelen, aan de extra inkomstenbelasting kunnen ontkomen die jarenlang aan kerklidmaten is opgelegd en welke, sinds de Tweede Wereldoorlog, door de West-Duitse regering is geïnd. Deze belasting levert protestantse en rooms-katholieke kerken meer dan drie en een half miljard gulden per jaar op. Maar steeds meer Duitsers zijn heel gebelgd over deze gedwongen belasting. Aangezien zij er alleen maar aan kunnen ontkomen door officieel hun kerk te verlaten, doen zij dit ook. In de afgelopen drie jaar hebben naar schatting 480.000 personen officieel hun religieuze lidmaatschap opgezegd. Nu zijn veel van de nieuwe kerkgebouwen die gedurende de afgelopen twintig jaar zijn gebouwd, meestentijds vrijwel geheel leeg.
DE PAUS GEKRITISEERD DOOR ITALIAANSE KRANT, ONDERVRAAGD OVER OORLOG
In „Il Tempo” van 17 april 1971 stond de krantekop „Langharige pacifisten en meisjes in hot pants op audiëntie bij paus”. Het artikel kritiseerde de paus wegens het feit dat hij leden van verscheidene popgroepen in „schandelijke kleding” had ontvangen nadat het Vaticaan nog maar pas sexy kleding had veroordeeld. Een van de jonge musici vroeg paus Paulus VI gedurende de audiëntie: „Waarom gaat u, die de macht bezit de pil te verbieden, niet iets doen om de dienstplicht af te schaffen? Waarom verbiedt u katholieken niet aan oorlogen en geweld deel te nemen?” De paus antwoordde: „Het ligt niet in onze macht.”
VATICAAN BESLIST TEGEN PRIESTERS
De pauselijke encycliek „Humanae Vitae”, uitgegeven in 1968, bevestigde het verbod van de Katholieke Kerk met betrekking tot het gebruik van anticonceptionele middelen bij de geboortenregeling. Tot de vele priesters die het hier niet mee eens waren, behoorden ongeveer vijftig priesters die door kardinaal O’Boyle van Washington, D.C., streng werden terechtgewezen. Negentien van deze priesters legden hun zaak aan de paus voor. Zij verloren. Het Vaticaan heeft nu zijn beslissing in deze zaak bekendgemaakt: de priesters moeten het verbod ondersteunen.
BISSCHOPPEN KRITISEREN PRIESTERS
Enige tijd geleden gaven Amerikaanse katholieke bisschoppen toestemming voor een studie van de priesterschap en de daaraan verbonden problemen. Deze studie onthulde dat er een „potentieel gevaarlijke kloof” bestond tussen de bisschoppen en de meeste priesters met betrekking tot alle belangrijke kerkelijke kwesties. De priesters waren het vooral oneens over het kerkelijke standpunt op grond waarvan er van hen wordt verlangd dat zij ongehuwd blijven. In hun jaarvergadering van dit jaar kritiseerden de bisschoppen echter het rapport, en de suggestie dat de studie afgelast zou worden, werd met applaus begroet. Het conflict tussen priesters en de hiërarchie van de Kerk spitst zich dus toe.
KERK IN IERLAND UITGEDAAGD
Eeuwenlang is Ierland een van de meest conservatieve bastions van de Katholieke Kerk in de wereld geweest. Maar nu staat de Kerk in dat land aan steeds meer aanvallen van binnenin en buitenaf bloot. Ze is uitgedaagd met betrekking tot verscheidene geschilpunten, zoals de verhouding tussen kerk en staat, afwijkende meningen van priesters, de vervreemding van de jeugd, geboortenregeling en de maatschappelijke moraal. Toen aartsbisschop J. McQuaid van Dublin een pastorale brief had uitgegeven waarin het officiële verbod op anticonceptionele middelen werd ondersteund, liepen parochianen in twee kerkgebouwen de kerk uit toen de brief werd voorgelezen. De primaat van geheel Ierland, William kardinaal Conway, erkende: „Er waait een storm in de westerse beschaving en de kerk is erbij betrokken. De toestand is niet geheel kalm en vredig.”
UITTREDINGEN VAN GEESTELIJKEN
Hoeveel geestelijken in de Verenigde Staten leggen hun ambt neer? Het is moeilijk hier nauwkeurige gegevens over te verkrijgen, maar in de „Denver Post” wordt bericht: „Eén schatting is dat op zijn minst 3000 protestantse predikanten . . . en misschien 2500 rooms-katholieke geestelijken . . . jaarlijks uittreden.”
AANTAL INGESCHREVENEN OP SEMINARIES STERK ACHTERUIT
Het tijdschrift „Christian Heritage” voor mei 1971 merkt het volgende op: „Volgens statistieken in Washington, D.C., opgemaakt door het Centrum voor Toegepaste Research in het Apostolaat, is het aantal jongemannen dat [in de Verenigde Staten] voor de priesterschap studeert, sinds 1966 tot bijna de helft teruggelopen.” Vier jaar geleden studeerden ongeveer 46.000 toekomstige priesters aan seminaries in de Verenigde Staten, . . . Tegen oktober 1970 was dit aantal afgenomen tot ongeveer 24.000.
Het Vaticaan zegt bovendien dat het aantal priesterwijdingen in de gehele wereld is gedaald tot 4064. Dat vertegenwoordigt een achteruitgang van 12,5 percent vanaf 1969.
PRIESTERS ONDERSTEUNEN MARXISTEN
Tachtig priesters in Chili gaven een document uit met de verklaring: „Wij zien beslist geen onverenigbaarheid tussen christenen en marxisten.” Zij zeiden ook: „Wij verklaren ons positief voor een socialistisch stelsel, dat de enige manier vormt om uit de onderontwikkeling vandaan te komen.”
Thomas en Marjorie Melville, een voormalige priester en een voormalige non, schreven in de „New York Times”: „Het is vermeldenswaard dat de pauselijke nuntius voor Cuba Fidel Castro openlijk heeft beschreven als ’politiek een marxist maar ethisch een christen’, en dat er verbintenissen tot stand worden gebracht tussen katholieken — zowel leken als geestelijken — en marxisten, vooral in Colombia, Brazilië, Chili en Argentinië.”
’DOGMA BROKKELT AF’
De in Toronto woonachtige socioloog Martin Goldfarb verklaart: „Het is duidelijk dat sommige aspecten van het katholieke dogma afbrokkelen.” Toen aan katholieken werd gevraagd of zij in verband met geboortenregeling de besluiten van de paus of hun eigen geweten zouden volgen, zei 78 percent dat zij hun eigen geweten zouden volgen. En slechts 37 percent beweerde in de juistheid te geloven van de kerkelijke leer inzake het verplichte celibaat voor priesters.
PREKEN VOLDOEN NIET AAN BEHOEFTEN VAN MENSEN
De president van Fuller Theological Seminary in Pasadena zegt dat veel kerkgangers rusteloos worden. Waarom? Hij verklaart: „Het is zo dat het soms moeilijk is kerkdiensten van rotarybijeenkomsten te onderscheiden. Veel predikanten zijn politieke experts geworden, economische analysten, autoriteiten op het gebied van zulke onderwerpen als de ’infield fly rule’ [een honkbalspelregel]. . . . De preekinhoud is heel vaak schraal geworden.” Hij merkt op dat „de geestelijke troost die de mensen nodig hebben, niet altijd wordt gegeven. Zij hebben er genoeg van over Vietnam te horen; er is geen persoonlijke aanmoediging, geen vreugde, geen viering; niets om enthousiast over te zijn.” Toch staat Gods Woord de bijbel vol met aanmoedigende inlichtingen voor degenen die rechtvaardigheid liefhebben. Ja, de bijbel vertelt over opwindende gebeurtenissen die in de zeer nabije toekomst en daarna van invloed op de mensheid zullen zijn.
ZICH TOT EEN ’NIEUWE GOD’ WENDEN
De katholieke theoloog G. Baum uit Toronto zegt dat de hedendaagse religie zich tot een ’nieuwe God’ keert. In plaats van aan God te denken als aan een onzichtbaar wezen dat door middel van gebed benaderd kan worden, zegt Baum dat de ’nieuwe God door zelfkennis gevonden kan worden, door met andere mensen te praten en door op grond van politieke en maatschappelijke groei te beslissen wat goed en wat verkeerd is’.
Maar dit is precies wat de mensen reeds eeuwenlang hebben gedaan. Zij hebben op hun eigen inzicht vertrouwd in plaats dat zij Gods wijsheid volgen zoals die in de bijbel wordt onthuld. Zij hebben zelf bepaald wat goed en wat verkeerd is en zij hebben genegeerd wat God hierover heeft gezegd. Hoe dwaas het is alleen op menselijke wijsheid te vertrouwen, is in deze tijd, nu de afschuwelijke resultaten van de onvolmaakte en vaak zelfzuchtige menselijke heerschappij en menselijke denkwijze met de dag meer aan het licht treden, voor velen duidelijk geworden. Lang geleden waarschuwde de bijbel, Gods Woord: „Vertrouw op Jehovah met heel uw hart en steun niet op uw eigen verstand.” „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort.” — Spr. 3:5; Ps. 146:3.
-
-
Zij sprak de Getuige aanDe Wachttoren 1971 | 1 oktober
-
-
Zij sprak de Getuige aan
◆ Een van Jehovah’s getuigen in de stad New York wachtte op een taxi om haar naar de Koninkrijkszaal te brengen. Een vrouw sprak haar aan en vroeg of zij een Getuige was. Toen zij antwoordde dat zij dat inderdaad was, vroeg de vrouw of de Getuige zo vriendelijk zou willen zijn iemand naar haar toe te sturen om haar met het bestuderen van de bijbel te helpen. Dit verzoek verraste de Getuige, want zij had God in gebed om het voorrecht gevraagd iemand te mogen helpen zijn wil te leren kennen. Zij beloofde dat zij de vrouw zou helpen en zij deed dit regelmatig.
Het verbazingwekkende van dit voorval werd duidelijk toen de vrouw later vertelde waarom zij de Getuige die dag had aangesproken. Zij legde uit: „Ik bestudeerde de bijbel met Jehovah’s getuigen voordat ik drie maanden geleden verhuisde. Op de bewuste dag had ik vernomen dat mijn vader was gestorven en ik was helemaal van streek. Ik kon aan geen enkel bijzonder kenmerk zien dat zij een van Jehovah’s getuigen was. Zij had geen lectuurtas bij zich en zij had ook geen bijbel in haar hand. Zij had alleen maar een heel gewoon tasje bij zich. Maar ik voelde: ’Dit is een Getuige. Spreek met haar.’
Ik was een beetje bang om een vreemde aan te spreken. Maar tot mijn grote opluchting was zij een van Jehovah’s getuigen. Dank zij Jehovah werd mijn studie van zijn Woord hervat. Ik ben nu zover gevorderd dat ik mij kan laten dopen als symbool van mijn opdracht aan hem, de ware God, die werkelijk zorgt voor degenen die hem zoeken.”
-