Inzicht in het nieuws
„Een geladen geweer”
● „Het Amerikaanse publiek wordt voortdurend gewaarschuwd voor de gevaren van onder invloed rijden, roken, kanker, verdovende middelen enz.”, aldus wordt opgemerkt in „Oasis”, een tijdschrift dat wordt uitgegeven voor werknemers van de Sociale Verzekeringsbank. „Maar”, zo vervolgt dit blad, „hebt u ooit een waarschuwing gezien die verband hield met bloedtransfusies? Er zijn ruimschoots inlichtingen beschikbaar over de gevaren van transfusies . . . in medische tijdschriften en dergelijke, maar slechts heel weinig of geen waarschuwingen. Vanzelfsprekend zal niet elke transfusie een reactie of ziekte tot gevolg hebben, maar zoals een schrijver over dit onderwerp opmerkte, ’is het te vergelijken met het spelen van Russische roulette’. Niet elke dronken rijder veroorzaakt een dodelijk ongeluk, niet iedereen die rookt, krijgt longkanker . . . en het is niet zo dat elk geladen geweer doodt, maar wij worden niettemin gewaarschuwd voor de mogelijke gevaren. . . . iedereen die een bloedtransfusie toedient, behoort, net als de generaal-majoor van de Geneeskundige Dienst voor roken waarschuwt, de gebruikers te waarschuwen dat transfusies gevaarlijk zijn voor uw gezondheid, net zo gevaarlijk als een geladen geweer.”
Het artikel merkt op dat „Jehovah’s Getuigen, een religieuze organisatie, herhaaldelijk hebben geweigerd transfusies te aanvaarden, en wel op grond van bijbelse beginselen (Genesis 9:3, 4; Leviticus 3:17; Handelingen 15:28, 29), maar zeer duidelijk ook op andere gronden”.
Kleine wijsheid
● In een recente uitgave van het tijdschrift „Science” wordt verslag uitgebracht van wat „het eerste [waargenomen] geval van het gebruik van werktuigen door een sociaal insekt” wordt geacht. Men heeft waargenomen dat gewone bosmieren stukjes blad, gedroogde modderbrokjes en zandkorrels gebruikten om veel meer zacht of vloeibaar voedsel te vervoeren dan zij anders zouden kunnen verplaatsen, net zoals iemand die winkelt, hierbij van een wagentje gebruik zou kunnen maken.
Toen onderzoekers van de universiteit van Maryland kleine hoeveelheden vruchtengelei als lokaas neerlegden, verdwenen de mieren die deze bijeenzamelden na enkele seconden, waarna ze terugkeerden om stukjes blad op de gelei te leggen. Andere mieren waren wel een uur met de stukjes bezig om ze dusdanig te manoeuvreren dat ze met gelei werden bedekt. Daarna werden de met gelei bedekte bladeren naar de kolonie teruggevoerd, alwaar de vruchtengelei werd verorberd.
Zonder zulke „werktuigen” moeten zachte of vloeibare voedselsoorten tussen hun mandibels (kaken) worden meegevoerd of intern worden opgeslagen om in het nest te worden uitgebraakt ten einde de aldaar levende dieren van voedsel te voorzien. Degenen die dit experiment uitvoerden, bevonden evenwel dat mieren die van de „werktuigen” gebruik maakten, tienmaal zoveel naar de kolonie konden terugvoeren. Mieren behoren waarlijk tot de „vier dingen die de kleinste der aarde zijn, maar ze zijn instinctief wijs: de mieren zijn een volk dat niet sterk is, en toch bereiden ze in de zomer hun voedsel”. — Spr. 30:24.
Dr. Banda en de Kerk
● De wreedheden die tegen Jehovah’s Getuigen in Malawi worden begaan omdat zij weigeren een politieke kaart te kopen zijn nu langzamerhand over de gehele wereld welbekend. Als gevolg hiervan hebben een aantal presbyteriaanse groepen in andere natiën elke organisatorische band met Malawi’s presbyterianen verbroken. Waarom?
In een brief die aan presbyteriaanse voorgangers in de V.S. was gericht, werd toegegeven dat „de president, Dr. H. Kamuzu Banda, inderdaad een presbyteriaan is. Hij is eens een actieve presbyteriaanse lekenprediker geweest en naar verluidt heeft hij als een ouderling in de kerk gediend. . . . voor zover wij weten is [hij] niet langer een actief lid”. In ieder geval, zo zegt de brief, zijn de presbyterianen in Malawi „het resultaat van de zending van de Kerk van Schotland”, en niet van de Amerikaanse Kerk. De algemene secretaris van de Overzeese Raad van de Kerk van Schotland zegt echter dat de „uiteindelijke verantwoordelijkheid [voor zendelingen] werd overgedragen aan de Centraalafrikaanse Presbyteriaanse Kerk”.
Toen een andere functionaris van de Overzeese Raad, J. W. Waddell, onlangs een bezoek bracht aan Malawi, ten einde een kerkelijke viering bij te wonen, was hij evenwel vriendelijker. Het tijdschrift „Life and Work — The Record of the Church of Scotland” bericht dat „Dr. Banda tijdens de dienst de les uit het Oude Testament voorlas”, hetgeen door predikant Waddell „een schitterende hulde voor de Schotse zendelingen” werd genoemd. Banda zelf „verhaalde [later] de geschiedenis van de zending, hoe hij zich eraan verplicht voelde en hoe trots hij erop was”, merkt het kerkblad op.
Het is prijzenswaardig dat presbyteriaanse functionarissen zich uitspreken tegen gruweldaden die tegen een onschuldige religieuze minderheid in Malawi worden bedreven. Soms schijnen de daden en woorden van sommigen van deze functionarissen echter zowel tegenstrijdig als verwarrend te zijn.
„De Kerk is zwak”
● Het tijdschrift „Christianity Today” berichtte: „De huidige Kerk is zwak, omdat geestelijke leiders hebben nagelaten het lichaam van gelovigen te helpen hetzelfde werk als zij te doen.” Er werd in opgemerkt dat Jezus „niet alleen maar onderwijst om zijn volk een handjevol bijbelkennis mee te geven. Hij onderwijst met het doel ’zijn bediening uit te breiden’. Hij leidt personen op, die op hun beurt anderen moeten opleiden”. Maar, zoals toegegeven wordt, bestaat zulk een opleiding voor kerkgangers niet.
Bovendien berichtte de in Bogotá, Colombia, verschijnende publikatie „El Catolicismo”, dat religieuze leiders in Spanje een conferentie hielden, waar zij de zwakte van de kerken bespraken in tegenstelling tot de „successen” van Jehovah’s Getuigen. Men was het erover eens dat de kerken zich te veel in beslag lieten nemen door wereldse aangelegenheden en geen waarheden aan anderen mededeelden. Tijdens de conferentie werd opgemerkt: „Misschien zijn [de kerken] buitengewoon nalatig in datgene waarmee de Getuigen zich juist het meest bezighouden — het huisbezoek, dat deel uitmaakte van de apostolische methodologie in de oorspronkelijke kerk. Terwijl de kerken zich niet zelden beperken tot het bouwen van hun tempels, het luiden van hun klokken om de mensen naar zich toe te trekken, en het prediken binnen in hun vergaderplaatsen, volgen [de Getuigen] de apostolische methode door van huis tot huis te gaan en iedere gelegenheid aan te grijpen om getuigenis te geven.”
Jehovah’s Getuigen gebruiken niet alleen dezelfde methode als Jezus en de apostelen door mensen thuis op te zoeken, maar zij volgen ook de methode na die de apostelen gebruikten om anderen tot onderwijzers van de bijbel op te leiden. Jezus zei tot zijn volgelingen: „Maakt discipelen van mensen uit alle natiën.” Een discipel doet hetzelfde werk als zijn onderwijzer. — Matth. 28:19, 20.