Toen God het doodvonnis uitsprak, zei hij ook tot Adam: „De aardbodem [is] om uwentwil vervloekt. Met smart zult gij de opbrengst ervan eten al de dagen van uw leven. En doornen en distels zal hij u voortbrengen, en gij moet de plantengroei van het veld eten” (Genesis 3:17, 18). Aldus verloren Adam en Eva het vooruitzicht de ongecultiveerde aarde tot een paradijs te maken. Nadat zij uit Eden waren verdreven, moesten zij met inspanning van al hun krachten voedsel ontworstelen aan een aardbodem die vervloekt was.

Wat een verkwikking moet het voor Noach en zijn gezin zijn geweest toen zij na de Vloed uit de ark kwamen en een gereinigde aarde betraden! Hoe vertroostend was het te bemerken dat de vloek die op de aardbodem rustte, was opgeheven, waardoor het zoveel gemakkelijker werd het land te bebouwen! Ja, Lamechs profetie bleek waar te zijn, en Noach vervulde de betekenis van zijn naam (Genesis 8:21).