Hierop zei de slang tot de vrouw: ’Gij zult volstrekt niet sterven.

Michelle: Inderdaad. En wat Satan daarna zei, was een ernstige beschuldiging tegen God. Hij zei: „Gij zult volstrekt niet sterven.” Satan maakte God voor leugenaar uit!

Sofie: Dat stukje van het verhaal heb ik nog nooit gehoord.

Michelle: En toen Satan zei dat God een leugenaar was, wierp hij een strijdpunt op dat niet meteen opgelost kon worden. Weet je waarom niet?

Sofie: Eh, ik zou het niet weten.

Michelle: Ik zal proberen het te illustreren. Stel dat ik op een dag naar je toe kom en zeg dat ik sterker ben dan jij. Hoe zou je dan kunnen bewijzen dat ik ongelijk heb?

Sofie: Met de een of andere test?

Michelle: Precies. We zouden een zwaar voorwerp kunnen uitkiezen en dan kunnen kijken wie van ons het op kan tillen. Eigenlijk is het niet zo moeilijk om te bewijzen wie de sterkste is.

Sofie: Ik begrijp wat je bedoelt.

Michelle: Maar wat als ik niet zou zeggen dat ik sterker was maar dat ik eerlijker was? Dan wordt het al veel lastiger.

Sofie: Ja, dat lijkt me ook.

Michelle: Want eerlijkheid is niet zoiets als kracht, wat je met een simpele test kunt meten.

Sofie: Nee.

Michelle: Die kwestie kan alleen opgelost worden als er tijd overheen gaat zodat anderen ons allebei kunnen observeren en kunnen zien wie eerlijker is.

Sofie: Dat klinkt logisch.

Michelle: Kijk nu nog eens naar het verhaal in Genesis. Beweerde Satan dat hij sterker was dan God?

Sofie: Nee.

Michelle: Dan had God snel kunnen bewijzen dat Satan ongelijk had. Maar Satan beweerde dat hij eerlijker was dan God. Eigenlijk zei hij tegen Eva: „God liegt tegen je, maar ik spreek de waarheid.”

Sofie: Interessant.

Michelle: Onze wijze God wist dat dit strijdpunt het beste opgelost kon worden als er tijd overheen ging. Uiteindelijk zou duidelijk worden wie de waarheid sprak en wie niet.