De eerste twee instructies volgde Mozes op, maar de derde niet. In plaats van vol geloof tot de rots te spreken, sprak hij het volk verbitterd toe met de woorden: „Hoort nu, gij weerspannigen! Zullen wij uit deze steile rots water voor u te voorschijn doen komen?” (vers 10; Psalm 106:32, 33) Daarop sloeg Mozes tweemaal op de rots, ’en er kwam veel water uit’ (vers 11).

Daarmee beging Mozes, samen met Aäron, een ernstige zonde. ’Gij zijt weerspannig geweest tegen mijn bevel’, zei God tegen hen (Numeri 20:24). Door bij die gelegenheid tegen Gods bevel in te gaan, werden Mozes en Aäron wat ze het volk verweten; ze werden weerspannig.

Door te zeggen ’zullen wij water te voorschijn doen komen?’, sprak Mozes alsof hij en Aäron — niet God — door een wonder voor water zorgden.