KIBROTH-HATTAÄVA

(Ki̱broth-Hatta̱äva) [Grafsteden van de sterke begeerte].

Een legerplaats van de Israëlieten in de wildernis, waar de gemengde schare uiting gaf aan een zelfzuchtig verlangen naar het voedsel van Egypte (Nu 11:4; 33:16, 17; De 9:22). Ze wordt over het algemeen geïdentificeerd met Rueis el-Eberij, ongeveer halverwege tussen Jebel Musa (de traditionele plaats van de berg Sinaï) en Hazeroth. Daar voorzag Jehovah het hele legerkamp door een wonder van kwartels, zodat zij een maand lang te eten hadden (Nu 11:19, 20, 31). Het volk was echter zo hebzuchtig dat degene ’die het minst bijeenbracht, tien homer [2200 l] verzamelde’.

Nu 11:32-35.