Verschuilen onttrekt ons niet aan de waarneming van onze Schepper. David zei in dit verband: „Want gij zijt het die mijn nieren hebt voortgebracht; gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder.

Jehovah God, die onze diepste gevoelens kent, had Davids nieren voortgebracht. Doordat de nieren diep in het lichaam gelegen zijn, behoren ze tot de meest verborgen en ontoegankelijke organen, maar God kan ze zien. Hij kan zelfs in de schoot of baarmoeder van een moeder kijken. Ja, Jehovah kan het inwendige van een zich ontwikkelend embryo zien! Door alleen al na te denken over de wonderbaarlijke wijze waarop hij in de baarmoeder was gevormd, werd David ertoe bewogen zijn Maker te loven. Met „de onderste delen der aarde” doelde de psalmist kennelijk op de moederschoot. Daar, verborgen voor het oog van mensen maar zichtbaar voor God, worden de beenderen, de pezen, de zenuwen en de bloedvaten samengeweven.

Nog voordat Davids lichaamsdelen duidelijk in de schoot van zijn moeder te onderscheiden waren, wist God al hoe hij er uit zou zien. Waarom? Omdat de ontwikkeling van het embryo een specifiek patroon volgde, alsof er in een boek uiteengezette instructies werden opgevolgd. Wat vormt dit een bewijs van Jehovah’s wijsheid en zijn vermogen zelfs verborgen dingen te zien! Het dient ons ook met waardering te vervullen voor het feit dat God het mensdom heeft geschapen en verantwoordelijk is voor het wonderbare voortplantingsproces dat tot ons bestaan als afzonderlijke personen heeft geleid.

Psalm 139:13-