Evenwicht tussen werk en vrije tijd

„VRIJE tijd is als een prachtig kledingstuk, maar niet geschikt voor constant gebruik.” Met deze woorden heeft een anonieme schrijver passend geïllustreerd hoe waardevol vrije tijd is. Hij toont echter aan dat vrije tijd in evenwicht moet zijn met productieve activiteit.

Ook de geïnspireerde bijbelschrijver Salomo schonk aandacht aan deze kwestie. Deze wijze koning wees op twee uitersten die vermeden moeten worden. Allereerst merkte hij op: „De verstandeloze vouwt zijn handen en eet zijn eigen vlees” (Prediker 4:5). Ja, luiheid kan ertoe leiden dat iemand tot armoede vervalt. Hierdoor kan de gezondheid en zelfs het leven van de luie persoon in gevaar komen. Aan de andere kant zijn er ook mensen die alles op het altaar van hard werk offeren. Salomo beschreef hun voortdurende gezwoeg als „ijdelheid en een najagen van de wind”. — Prediker 4:4.

Heel terecht beval Salomo evenwicht aan: „Beter is een handvol rust dan twee handen vol hard werk en najagen van de wind” (Prediker 4:6). Iemand dient ’het goede te zien wegens zijn harde werk’ — met andere woorden, hij dient regelmatig wat tijd te gebruiken om te genieten van wat hij heeft verdiend (Prediker 2:24). En er dienen andere dingen in het leven te zijn dan werelds werk. Zo hebben onze gezinsleden recht op een deel van onze tijd. Salomo beklemtoonde dat onze belangrijkste verplichting niet werelds werk is, maar dienst voor God (Prediker 12:13). Behoort u tot degenen die een evenwichtige kijk op werk hebben?