Hoofdstuk 32

Hoe maak ik mijn verkering tot een succes?

„DE MEESTE mislukte huwelijken zijn mislukte verkeringen. Dit punt kan niet vaak genoeg herhaald worden”, aldus Paul H. Landis, een onderzoeker op het gebied van het gezinsleven. Louise kan getuigen van de juistheid van deze bewering. Zij legt uit: „Mijn grootste vergissing was dat ik enorm op Andy gesteld raakte voordat ik me de tijd had gegund om te zien wat voor persoon hij eigenlijk was. Onze verkering was vrijwel beperkt gebleven tot gelegenheden waarbij wij met elkaar alleen waren. Ik zag nooit hoe hij buiten deze ’ideale’ situaties reageerde.” Hun huwelijk liep uit op een echtscheiding. De sleutel om een dergelijke tragedie te vermijden? Je verkeringstijd tot een succes maken!

Alvorens afspraakjes te maken

„De verstandige man [of vrouw] kijkt en overweegt goed waar hij [of zij] heen gaat” (Spreuken 14:15, The Amplified Bible). Door romantische gevoelens te gaan koesteren voor iemand die je amper kent, vraag je om ellende — zelfs als die persoon je aantrekkelijk toeschijnt. Het kan leiden tot een huwelijk met iemand wiens emoties en doeleinden mijlenver bij die van jou vandaan liggen! Het is daarom verstandig de persoon in kwestie eerst eens in groepsverband te observeren, misschien tijdens de een of andere vorm van ontspanning.

„Ik wist dat als ik in het begin te vertrouwelijk zou worden, mijn gevoelens zouden verhinderen dat ik mij een zuiver oordeel vormde”, legde Dave, die nu al tien jaar gelukkig getrouwd is, uit. „Dus sloeg ik Rose van een afstand gade, zonder dat zij wist dat ik mij voor haar interesseerde. Ik kon zien hoe zij met anderen omging en of zij een flirt was. Door terloopse gesprekjes kwam ik haar omstandigheden en doeleinden te weten.” Het is ook nuttig erachter te komen wat voor reputatie de persoon in kwestie heeft door eens te praten met iemand die hem of haar goed kent. — Vergelijk Spreuken 31:31.

De eerste afspraakjes

Als je meent dat iemand een geschikte huwelijkspartner voor je zou zijn, zou je naar de persoon in kwestie toe kunnen gaan en de wens kunnen uiten hem of haar beter te leren kennen.a Als de reactie positief is, hoef je van je eerste afspraakje geen ingewikkelde toestand te maken. Een afspraak om misschien samen te lunchen of zelfs met een heel groepje iets te ondernemen, zal jullie in staat stellen elkaar beter te leren kennen en te beslissen of jullie de relatie willen verstevigen. Door het wat informeel te houden, kan iets van de nervositeit die beiden aanvankelijk misschien voelen, wegebben. En door niet te vroeg uitspraken te doen waardoor je je bindt, kun je het gevoel afgewezen te zijn — of je opgelatenheid — tot een minimum beperken, als een van beiden niet meer geïnteresseerd is.

Kom ongeacht wat voor afspraak het is op tijd en zorg dat je netjes en gepast gekleed bent. Betoon je een goede gesprekspartner. Wees een actieve luisteraar (Jakobus 1:19). Alhoewel er geen vaste regels voor zulke aangelegenheden zijn, zal een jongeman zich houden aan de plaatselijke regels der etiquette. Dit kan inhouden dat hij de deur openhoudt voor de jongedame of haar stoel aanschuift als zij gaat zitten. Een jonge vrouw zal, hoewel zij niet verwacht als een prinses behandeld te worden, bescheiden en met waardering op de moeite die hij doet, reageren. Door elkaar met wederzijdse achting te bejegenen, kan een paartje een fundament leggen waarop zij in de toekomst kunnen voortbouwen. Een echtgenoot is immers verplicht ’zijn vrouw te eren als het zwakkere vat’. En een vrouw moet „diepe achting voor haar man” hebben. — 1 Petrus 3:7; Efeziërs 5:33.

Is het passend elkaars hand vast te houden, elkaar te kussen of te omhelzen, en zo ja, wanneer? Wanneer zulke liefkozingen zuivere uitingen van genegenheid en geen uitingen van zelfzuchtige hartstocht zijn, kunnen ze als rein en gepast beschouwd worden. Het bijbelboek Hooglied geeft te kennen dat er gepaste liefkozingen waren uitgewisseld tussen het Sulammitische meisje en de herdersjongen van wie zij hield en met wie zij spoedig zou trouwen (Hooglied 1:2; 2:6; 8:5). Maar evenals dit eerbare paar dient een paartje er vervolgens voor te zorgen dat uitingen van genegenheid geen onrein karakter krijgen of tot seksuele immoraliteit leiden (Galaten 5:19, 21).b Logischerwijs zijn zulke liefkozingen alleen op hun plaats wanneer de relatie het punt bereikt heeft dat men zich wederzijds gebonden is gaan voelen en er een huwelijk in zicht is. Door zelfbeheersing aan de dag te leggen, kun je het vermijden afgebracht te worden van een voornaam doel van een succesvolle verkering, namelijk . . .

„De verborgen persoon van het hart” te leren kennen

Een onderzoeksteam berichtte in de uitgave van Journal of Marriage and the Family van mei 1980: „Huwelijken schijnen meer kans van slagen en succes te hebben als men bij het aangaan ervan betrekkelijk goed weet wat er in de ander omgaat.” Ja, het is van essentieel belang „de verborgen persoon van het hart” van je partner te leren kennen. — 1 Petrus 3:4.

Maar de bedoelingen van het hart van een ander „naar boven halen”, kost moeite en vereist onderscheidingsvermogen (Spreuken 20:5). Maak daarom plannen voor activiteiten die je meer gelegenheid geven erachter te komen wat er in je partner leeft. Hoewel jullie er in het begin misschien voldoende aan hebben naar een film of een concert te gaan, kunnen activiteiten die zich wat beter lenen voor gesprekken (zoals schaatsen, bowlen en het bezoeken van een dierentuin, museum of kunstgalerij) er meer toe bijdragen elkaar beter te leren kennen.

Om er een idee van te krijgen hoe je partner over bepaalde dingen denkt, kun je proberen oriënterende vragen te stellen als: ’Hoe besteed jij je vrije tijd?’ ’Als geld geen rol speelde, wat zou je dan graag doen?’ ’Welk aspect van onze aanbidding van God vind je het fijnst? Waarom?’ Daarop zijn diepzinnige antwoorden mogelijk die je helpen inzicht te krijgen in wat je partner belangrijk vindt.

Als de relatie zich verdiept en jullie in alle ernst een huwelijk overwegen, is het nodig dat er ernstig gepraat wordt over belangrijke zaken, zoals jullie waardebepalingen; waar en hoe jullie gaan wonen; financiële kwesties, met inbegrip van de vraag of beiden buitenshuis gaan werken; kinderen; geboortenbeperking; opvattingen over de rolverdeling in het huwelijk; en doeleinden op zowel korte als lange termijn en hoe jullie die denken te verwezenlijken. Veel jonge getuigen van Jehovah worden als zij van school af komen volle-tijdpredikers van het goede nieuws en willen deze dienst na hun huwelijk graag voortzetten. Nu is het er voor jullie de tijd voor om je ervan te vergewissen dat jullie geestelijke doeleinden overeenkomen. Het is ook een tijd om dingen te onthullen, uit jullie verleden misschien, die van invloed kunnen zijn op het huwelijk. Dit kunnen dingen zijn als grote schulden of verplichtingen die jullie eventueel hebben. Ook gezondheidskwesties, zoals een ernstige kwaal, en de gevolgen daarvan dienen openhartig besproken te worden.

Volg in zulke gesprekken het voorbeeld van Elíhu, die zei: „Ik spreek recht uit mijn hart en spreek eerlijk” (Job 33:3, The Holy Bible in the Language of Today, door William Beck). Uitleggend hoe haar verkeringstijd haar voorbereidde op wat een gelukkig huwelijk is gebleken, zei Esther: „Ik probeerde nooit te ’doen alsof’ of te zeggen dat ik het met Jaye eens was als ik er anders over dacht. Dat doe ik nog steeds niet. Ik probeer altijd eerlijk te zijn.”

Vermijd of verdoezel geen gevoelige onderwerpen uit angst dat je je partner onder druk zet. Beth maakte deze vergissing tijdens haar verkering met John. Beth zei dat zij geloofde in sparen voor de toekomst en er niet van hield geld te verkwisten. John zei dat hij het met haar eens was. Beth ging er niet verder op door, in de veronderstelling dat zij over financiële kwesties hetzelfde dachten. Maar het bleek dat Johns idee van sparen voor de toekomst neerkwam op sparen voor een nieuwe sportwagen! Na hun trouwen werd hun gebrek aan overeenstemming over de wijze van geld besteden pijnlijk duidelijk.

Zulke misverstanden kunnen voorkomen worden. Terugblikkend op haar verkeringstijd, zegt de eerder genoemde Louise: „Ik had veel meer vragen moeten stellen, zoals: ’Als ik nu eens in verwachting raakte en jij geen baby wilde, wat zou je dan doen?’ Of: ’Als we schulden hadden en ik zou thuis willen blijven om voor ons kind te zorgen, hoe zou je de kwestie dan oplossen?’ Ik zou goed op zijn reactie gelet hebben.” Zulke gesprekken kunnen eigenschappen van het hart aan het licht brengen die het beste vóór het trouwen onderkend kunnen worden.

Zie hem of haar in actie!

„Iemand kan heel aardig tegen je zijn als je met hem of haar alleen bent”, legde Esther uit. „Maar wanneer er anderen bij zijn, komen zij dikwijls in een onverwachte situatie terecht. Een van je vrienden zou iets tegen je partner kunnen zeggen dat hem misschien niet aanstaat. Dan krijg je te zien hoe hij onder druk reageert. Zal hij de persoon in kwestie op zijn nummer zetten of sarcastisch worden?” Haar conclusie is: „Het hielp enorm om elkaars vrienden en familie in onze verkeringstijd om ons heen te hebben.”

Geniet niet alleen samen van ontspanning, maar werk ook samen. Neem deel aan christelijke activiteiten, met inbegrip van het bestuderen van Gods Woord en de christelijke bediening. Doe ook enkele van de dagelijkse karweitjes die na het trouwen een steeds terugkerende bezigheid zullen zijn — boodschappen doen, het eten klaarmaken, afwassen en het huis schoonmaken. Door onder alledaagse omstandigheden samen te zijn — ook wanneer je partner een slechte bui heeft — leer je iemands ware aard kennen.

De herdersjongen uit het Hooglied zag hoe het meisje van wie hij hield, handelde als zij teleurgesteld was of als zij hard werkte in de brandende zon — bezweet en vermoeid (Hooglied 1:5, 6; 2:15). Na ook gezien te hebben hoe zij loyaal weerstand bood aan de verleidingen van de rijke koning Salomo, riep hij uit: „Gij zijt in alle opzichten schoon, o mijn metgezellin, en er is geen enkel gebrek aan u” (Hooglied 4:7). Natuurlijk bedoelde hij niet dat zij volmaakt was, maar zij had geen fundamentele morele tekortkoming of onvolkomenheid. Haar fysieke schoonheid werd nog verhoogd door haar morele kracht, die eventuele zwakke punten van haar ruimschoots goedmaakte. — Vergelijk Job 31:7.

Wil je je net als hij een goed oordeel kunnen vormen, dan is daar tijd voor nodig. Vermijd daarom een haastige verkering (Spreuken 21:5). Gewoonlijk zullen een man en een vrouw al het mogelijke doen om elkaars liefde te winnen. Als er echter voldoende tijd wordt vergund, komen onaangename gewoonten en neigingen vanzelf aan het licht. Een paartje dat zich niet alleen de tijd gunt voor hun verkering maar die tijd ook zo goed mogelijk benut, zal zich waarschijnlijk na het huwelijk gemakkelijker aanpassen. Als zij hun ogen goed openhouden, kunnen zij in het huwelijk treden met het volste vertrouwen dat zij in staat zijn meningsverschillen die zullen rijzen, op te lossen. Een geslaagde verkeringstijd heeft hen voorbereid op een geslaagd en gelukkig huwelijk.

[Voetnoten]

Vragen ter bespreking

◻ Wat is een voornaam doel van verkering, en hoe belangrijk is het voor een gelukkig huwelijk?

◻ Waardoor zul je geholpen worden te weten te komen wat er in een ander leeft?

◻ Wat voor gesprekken dragen tot een geslaagde verkering bij?

◻ Waarom is het nuttig onder allerlei omstandigheden tijd met elkaar door te brengen?

◻ Wat zijn enkele aanwijzingen dat er iets aan een relatie mankeert?

◻ Wanneer moet een verkering worden uitgemaakt?

[Inzet op blz. 255]

„Huwelijken schijnen meer kans van slagen en succes te hebben als men bij het aangaan ervan betrekkelijk goed weet wat er in de ander omgaat.” — Journal of Marriage and the Family

[Kader/Illustratie op blz. 256, 257]

Moeten wij het uitmaken?

Wanneer een verkering een beslissend stadium bereikt, is het niet ongewoon dat er twijfels opkomen. Maar als de twijfels nu veroorzaakt worden door ernstige gebreken in de persoonlijkheid van de ander of doordat er iets schort aan de verhouding op zich?

Het is bijvoorbeeld waar dat zelfs mensen die van elkaar houden soms van mening kunnen verschillen. (Vergelijk Genesis 30:2; Handelingen 15:39.) Maar als je het over vrijwel alles oneens bent, als ieder gesprek op een fikse ruzie uitloopt, of als jullie verkering een voortdurend kringetje van uitmaken en weer verzoenen is, pas dan op! Uit een door 400 artsen gehouden enquête bleek dat voortdurend gekibbel er een sterke aanwijzing voor is dat men „emotioneel niet gereed is voor het huwelijk”, en misschien zelfs duidt op „onverenigbaarheid van het paar”.

Een andere oorzaak van bezorgdheid zou kunnen zijn dat je verontrustende persoonlijkheidsgebreken bij een toekomstige huwelijkspartner bemerkt. Blijken van een gewelddadig karakter of zelfs sporen van zelfzucht, onvolwassenheid, humeurigheid of koppigheid kunnen maken dat je je afvraagt of je de rest van je leven met deze persoon wilt doorbrengen. Toch sluiten velen hun ogen voor zulke tekortkomingen of proberen die goed te praten en schijnen vastbesloten om koste wat het kost de relatie te redden. Waarom?

Daar verkering onder ware christenen ernstig wordt opgevat — zoals het ook hoort — voelen sommigen zich onder druk gezet om met degene te trouwen met wie zij verkering hebben. Ook schrikken zij er misschien voor terug de ander eerlijk de waarheid te zeggen of pijn te doen. Anderen zijn misschien gewoon bang geen andere huwelijkspartner te kunnen vinden. Dit zijn niettemin geen goede redenen om een problematische verkering voort te zetten.

Het doel van verkering is de mogelijkheid van een huwelijk te onderzoeken. En als een christen met eerlijke motieven aan een verkering begint, is hij of zij niet verplicht ermee door te gaan als blijkt dat het geen succes is. Zou het bovendien niet verkeerd en zelfzuchtig zijn om een verslechterende relatie voort te zetten omdat je bang bent dat je ’misschien niemand anders zult vinden’? (Vergelijk Filippenzen 2:4.) Het is dus belangrijk dat jullie de problemen die jullie als paar hebben onder de ogen zien en ze niet uit de weg gaan. Neem om te beginnen degene met wie je verkering hebt eens kritisch onder de loep.

Welke bewijzen zijn er bijvoorbeeld dat dit een vrouw is die een bekwame echtgenote zal zijn, die zich zal onderwerpen aan de leiding van haar man? (Spreuken 31:10-31) Blijkt ergens uit dat dit een man is die zelfopofferende liefde zal tonen en een goede verzorger zal zijn? (Efeziërs 5:28, 29; 1 Timótheüs 5:8) Iemand zou kunnen beweren dat hij een ijverige dienstknecht van God is, maar zijn er werken waardoor een dergelijke aanspraak op geloof wordt bevestigd? — Jakobus 2:17, 18.

Als je reeds geruime tijd en met sterke emotionele betrokkenheid aan een goede relatie bouwt, moet je er natuurlijk niet te snel bij zijn om die te beëindigen alleen maar omdat je hebt ontdekt dat hij of zij niet volmaakt is (Jakobus 3:2). Misschien kun je met de tekortkomingen van de ander leven.

Maar als dat nu eens niet zo is? Praat erover. Bestaan er tussen jullie fundamentele verschillen in doeleinden en opvattingen? Of hebben jullie elkaar eenvoudig verkeerd begrepen? Zou het zo kunnen zijn dat jullie beiden moeten leren ’je geest in bedwang te houden’ en de zaken kalmer uit te praten? (Spreuken 25:28) Als je je zorgen maakt over irritante karaktertrekjes, geeft hij of zij dan nederig die tekortkomingen toe en geeft hij of zij er blijk van zich te willen beteren? Moet jij van jouw kant misschien wat minder gevoelig, minder prikkelbaar zijn? (Prediker 7:9) ’Elkaar in liefde verdragen’ is het levensbloed van een goed huwelijk. — Efeziërs 4:2.

In plaats van je verhouding stuk te maken, zou je door de kwestie uit te praten kunnen ontdekken dat verdere groei mogelijk is! Maar als het gesprek eenvoudig opnieuw op een frustrerende ruzie uitloopt, ga dan niet voorbij aan de duidelijke voorboden van een dreigende ramp (Spreuken 22:3). Het is niet waarschijnlijk dat de dingen na de trouwdag zullen verbeteren. De verkering uitmaken kan in jullie beider belang zijn.

[Illustratie op blz. 253]

Door elkaar in een groep gade te slaan, kun je elkaar beter leren kennen zonder direct romantische gevoelens te gaan koesteren

[Illustratie op blz. 254]

Door zich aan de plaatselijke regels inzake etiquette en goede manieren te houden, kan een paartje blijk geven van wederzijdse achting, een fundament waarop zij in het huwelijk kunnen voortbouwen

[Illustratie op blz. 259]

Wanneer het duidelijk wordt dat een verkering op niets uitloopt, is het alleen maar vriendelijk om in een eerlijk gesprek uiteen te zetten waarom er beter een eind aan kan komen