’Vrede voor wie ver weg en voor wie nabij zijn’

22. Wat voor toekomst voorzegt Jehovah voor (a) de berouwvollen? (b) de goddelozen?

²² Jehovah stelt de toekomst van degenen die berouw hebben nu tegenover die van degenen die in hun goddeloze wegen volharden als hij verklaart: „Ik schep de vrucht der lippen. Bestendige vrede zal er zijn voor degene die ver weg is en voor degene die nabij is, . . . en ik wil hem genezen.

Jesaja 57:19

25. Hoe leren velen ver weg en nabij vrede kennen?

²⁵ Ook in deze tijd maken Jehovah’s aanbidders overal het goede nieuws van Gods koninkrijk bekend. Christenen ver weg en nabij, in ruim 230 landen, offeren de vrucht van hun lippen door de lof van de enige ware God te laten klinken. De lof die zij zingen, wordt „van het uiteinde der aarde” gehoord (Jesaja 42:10-12). Zij die hun uitingen van lof horen en er gunstig op reageren, aanvaarden de waarheid van Gods Woord, de bijbel. Zulke mensen leren de vrede kennen die voortvloeit uit het dienen van „de God die vrede geeft”. — Romeinen 16:20.

23. Wat is de vrucht der lippen, en op welke manier ’schept’ Jehovah deze vrucht?

²³ De vrucht der lippen is het slachtoffer van lof dat aan God wordt gebracht — de openbare bekendmaking van zijn naam (Hebreeën 13:15). Hoe ’schept’ Jehovah die openbare bekendmaking? Om een slachtoffer van lof te kunnen brengen, moet iemand eerst over God horen en dan geloof in hem stellen. Geloof — een vrucht van Gods geest — beweegt hem ertoe anderen te vertellen wat hij heeft gehoord. Met andere woorden, hij doet een openbare bekendmaking (Romeinen 10:13-15; Galaten 5:22). Laten wij ook bedenken dat het uiteindelijk Jehovah is die zijn dienstknechten opdracht geeft zijn lof te verkondigen. En het is Jehovah die zijn volk bevrijdt en het hun op die manier mogelijk maakt zulke slachtoffers van lof te brengen (1 Petrus 2:9). Er kan dan ook heel goed van Jehovah worden gezegd dat hij deze vrucht der lippen schept.

24. (a) Wie leren Gods vrede kennen, en met welk resultaat? (b) Wie leren geen vrede kennen, en wat is voor hen het resultaat?

²⁴ Wat een ontroerende vrucht der lippen moeten de joden aan het offeren zijn als zij onder het zingen van Jehovah’s lof naar hun eigen land terugkeren! Wat een vreugde Gods vrede te kennen, of zij nu „ver weg” zijn — ver van Juda, nog wachtend tot zij kunnen terugkeren — of „nabij” — reeds in hun eigen land.