Vrees niet!

12. Hoe stelt Jehovah Israël gerust?

¹² Nu richt Jehovah zijn aandacht op zijn volk. In tegenstelling tot de naties, die op levenloze afgoden vertrouwen, behoeven zij die op de ware God vertrouwen nooit bevreesd te zijn. Aan het begin van Jehovah’s geruststelling herinnert hij eraan dat Israël het nageslacht is van zijn vriend Abraham. In een passage vol tederheid brengt Jesaja Jehovah’s woorden over: „Gij, o Israël, zijt mijn knecht, gij, o Jakob, die ik verkozen heb, het zaad van mijn vriend Abraham;

Jesaja 41:8

13. Waarom zullen Jehovah’s woorden vertroostend zijn voor de joden in ballingschap?

¹³ Wat vertroostend zullen deze woorden zijn voor de getrouwe joden die in een vreemd land gevangen worden gehouden! Wat aanmoedigend zal het zijn Jehovah hen „mijn knecht” te horen noemen terwijl zij ballingen zijn, knechten van de koning van Babylon! (2 Kronieken 36:20)

14. Hoe troosten Jehovah’s woorden tot Israël Gods dienstknechten in deze tijd?

¹⁴ Die woorden hebben Gods dienstknechten tot in onze tijd toe gerustgesteld en gesterkt. In 1918 wensten zij vurig dat zij Jehovah’s wil voor hen kenden. Zij verlangden naar bevrijding uit hun toestand van geestelijke gevangenschap. In deze tijd verlangen wij vurig naar verlichting van de druk die Satan, de wereld en onze eigen onvolmaaktheid ons bezorgen. Maar wij beseffen dat Jehovah precies weet wanneer en hoe hij ten behoeve van zijn volk tot handelen moet overgaan. Net als jonge kinderen houden wij zijn machtige hand vast, in het vertrouwen dat hij ons zal helpen staande te blijven (Psalm 63:7, 8). Jehovah acht degenen die hem dienen kostbaar. Hij steunt ons in deze tijd net zoals hij zijn volk in de moeilijke periode 1918/19 heeft gesteund en net zoals hij trouwe Israëlieten zo lang geleden heeft gesteund.