• Verlost uit de kaken van leeuwen!
    Schenk aandacht aan Daniëls profetie!

    • Daarom kwamen zij direct ter zake: „Alle hoogwaardigheidsbekleders van het koninkrijk, de prefecten en de satrapen, de hoge koninklijke beambten en de stadhouders, hebben te zamen beraadslaagd om een koninklijke inzetting te bevestigen en een verbod te bekrachtigen, dat al wie in de loop van dertig dagen een smeekbede richt tot enige god of mens behalve tot u, o koning, in de leeuwekuila geworpen dient te worden.” — Daniël 6:6, 7.

       8. (a) Waarom zag Darius wel wat in de voorgestelde wet? (b) Wat was het ware motief van de hoogwaardigheidsbekleders en satrapen?

      8 Historische verslagen bevestigen dat het niet ongewoon was voor Mesopotamische koningen om als goddelijk bezien en aanbeden te worden. Darius was dus ongetwijfeld gevleid door dit voorstel. Wellicht heeft er in zijn ogen ook een praktische kant aan gezeten. Bedenk dat Darius voor wie in Babylon woonde, een buitenlander en een nieuwkomer was. Deze nieuwe wet zou hem in zijn koningschap bevestigen en zou Babylons massa’s ertoe aanmoedigen het nieuwe regime hun loyaliteit en steun te betuigen. Met hun voorstel van dit decreet was het de hoogwaardigheidsbekleders en satrapen echter helemaal niet om het welzijn van de koning te doen. Hun ware motief was Daniël in de val te lokken, want zij wisten dat het zijn gewoonte was om driemaal per dag voor de open vensters van zijn dakvertrek tot God te bidden.

       9. Waarom zou de nieuwe wet voor de meeste niet-joden geen probleem vormen?

      9 Zou deze restrictie op het bidden een probleem vormen voor de religieuze gemeenschappen in Babylon? Niet noodzakelijkerwijs, vooral niet omdat het verbod slechts een maand zou duren. Bovendien zouden weinig niet-joden het als schipperen met hun geloof beschouwen indien zij enige tijd hun aanbidding tot een mens zouden richten. Een bijbelgeleerde merkt op: „Aanbidding van de koning was geen ongebruikelijke eis voor deze bijzonder afgodische natie; en daarom zou de Babyloniër wanneer hem werd gevraagd de overwinnaar — Darius de Meder — de eer te schenken die een god toekwam, daar probleemloos aan voldoen. Het was alleen de jood die zich tegen zo’n eis verzette.”